Αφοπλισμός ΡΚΚ με γεωπολιτικά μερίσματα: Η Τουρκία «σβήνει» Ιράν και Ισραήλ

Η αποδυνάμωση του ΡΚΚ συνιστά όχι μόνο μια σημαντική εσωτερική επιτυχία για την Τουρκία, αλλά και μια κρίσιμη γεωπολιτική ανατροπή.

Η Άγκυρα κατάφερε να απομακρύνει από το προσκήνιο έναν σημαντικό παίκτη, τους Κούρδους, οι οποίοι λειτουργούσαν ως εργαλείο επιρροής τόσο του Ιράν όσο και του Ισραήλ σε Συρία και Ιράκ. Όπως επισημαίνει ο αναλυτής Andreas Krieg από το King’s College του Λονδίνου, η Τεχεράνη, που συχνά κατηγορείται από την Άγκυρα για ανοχή ή ακόμη και ενθάρρυνση της παρουσίας του ΡΚΚ στα σύνορα, βλέπει πλέον να χάνει έναν πολύτιμο σύμμαχο στην περιφέρεια.

Παράλληλα, στο Τελ Αβίβ, η ρητορική αξιωματούχων όπως ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σάαρ, ο οποίος χαρακτήριζε τους Κούρδους «φυσικούς συμμάχους» του Ισραήλ, αποτελούσε μόνιμη πηγή έντασης, την ώρα που η Άγκυρα προσπαθούσε να τους αποδυναμώσει.

Σε αυτό το σκηνικό, ο αφοπλισμός του ΡΚΚ προσφέρει στην Άγκυρα μια καίρια εξωτερική ανάσα: η Τουρκία ενισχύει την ασφάλεια των συνόρων της, αποκλείοντας πλέον τη δυνατότητα Ιράν και Ισραήλ να αξιοποιούν το κουρδικό χαρτί ως μοχλό πίεσης εναντίον της.

Γιατί οι Κούρδοι της Συρίας θέλουν ομοσπονδιακό καθεστώς;

Για πολλούς Κούρδους η ομοσπονδία ως πολίτευμα στη Συρία, εμφανίζεται ως το καλύτερο καταφύγιο για να κατοχυρώσουν συλλογικά δικαιώματα, γλώσσα και πολιτική αυτονομία μέσα σε ένα πολυεθνικό και πολυ-θρησκευτικό κράτος. Αντιμέτωποι με την εχθρότητα της Άγκυρας και της Δαμασκού, που θεωρούν τον φεντεραλισμό απειλή για την ενότητα και τη σταθερότητα, οι Κούρδοι αναζητούν ένα μοντέλο, όπως του Ιράκ, όπου η κουρδική ταυτότητα απολαμβάνει de jure συλλογικά δικαιώματα.

Το ομοσπονδιακό αίτημα λειτουργεί, επίσης, ως διαπραγματευτικό εργαλείο: προβάλλοντας μια υψηλή απαίτηση, τα κουρδικά κόμματα επιχειρούν να εξασφαλίσουν έστω βασικές εγγυήσεις για το μέλλον των κοινοτήτων τους στη μεταπολεμική Συρία.