ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ: Βίοι παράλληλοι ή τεµνόµενοι;

Ο Κώστας Σκανδαλίδης, ένα καθόλου τυχαίο πρόσωπο στο παζλ του ΚΙΝΑΛ, αφήνει σήµερα µε τη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», για πρώτη φορά τόσο καθαρά, ανοιχτό το ενδεχόµενο συζήτησης µε τον ΣΥΡΙΖΑ για το µέλλον της Κεντροαριστεράς. 

Είναι προφανές ότι υπάρχει διαβάθµιση από την εχθρότητα και την αντιπαράθεση, από τη σταθερή συνεργασία και τις κοινές δράσεις, όπου υπάρχει συµφωνία θέσεων, έως την προοπτική ενοποίησης σε ένα «νέο ΠΑΣΟΚ».

Λίγο μετά τις εκλογές και ο ∆ηµήτρης Κρεµαστινός είχε δηλώσει ότι αν µιλούσαν Τσίπρας και Γεννηµατά θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσµα.

Θρυλείται ότι ο Αλέξης Τσίπρας κάποια στιγµή θα στείλει επιστολή για να ανοίξει ο διάλογος. Η συνεννόηση µεταξύ των δύο χώρων, η έναρξη έστω διαλόγου σε πολιτισµένο πλαίσιο, πολύ περισσότερο τυχόν θέσπιση ενός πλαισίου διαλόγου, αναπόφευκτα θα άµβλυνε τις διαφορές, θα υπονόµευε τις «προσωπικές στρατηγικές» πολιτικής επιβίωσης, µε ενδεχόµενο παρακολούθηµα την αποµάκρυνση του ΚΙΝΑΛ από τον ιδιόµορφο «διµέτωπο».

Η Γεννηματά σε πρώτη φάση δεν φαίνεται να ευνοεί πρόωρες προσεγγίσεις µε τον Τσίπρα. Η στάση όµως ενός κόµµατος που συµπιέζεται µεταξύ ενός 40% και ενός 32% δεν είναι παράξενη. ∆εν είναι η πρώτη φορά που το Κέντρο πιέζεται ή υφίσταται τροχιοδεικτικά πυρά σύµπλευσης...

Πάντοτε θα φοβάται την απορρόφησή του από τους αντιπάλους ή ισχυρούς πολιτικούς γείτονες. ∆εν είναι τόσο µακριά η διεκδίκηση του Κέντρου από τη Νέα ∆ηµοκρατία και το ΠΑΣΟΚ πριν από σαράντα χρόνια. Η κατάληξη εκείνου του αγώνα ήταν βίαιη και σύντοµη. Οδήγησε σε «έκλειψη» του κεντρώου χώρου, όπως ήταν γνωστός έως τότε. Η Ιστορία δεν επαναλαµβάνεται ως «πατιτούρα», αλλά διδάσκει ή πρέπει να διδάσκει...