Σπάσαν τα νερά, κύριε Μπάμπη Παπαδημητρίου, τι κυοφορείτε;

«Πες το το Σάββατο, θα αμειφθείς την Κυριακή» λέει παραλλαγμένη μια αιγυπτιακή παροιμία. Ο κύριος Μπάμπης Παπαδημητρίου το 'πε Πέμπτη και περιμένει… τον Νείλο να ξεχειλίσει.

Για να λέμε του στραβού το δίκιο τώρα, η πρώτη ανάγνωση της δήλωσης δεν σε βρίσκει και αντίθετο. Το νερό πολλές φορές σπαταλιέται ασκόπως και δίχως φειδώ. Εκείνο το «απαράδεκτα φθηνό» είναι που σε βάζει σε υποψίες. Δηλαδή, αν ακριβύνει η τιμή του νερού, κύριε Μπάμπη μας, ο ασυνείδητος θα πάψει να είναι ασυνείδητος; Δεν θα πλένουν οι «αρχόντοι» τ’ αυτοκίνητα στη Μαγκουφάνα και τα απόνερά τους δεν θα φθάνουν μέχρι το Αιγάλεω; Δεν θα χρησιμοποιούν το πιεστικό αλόγιστα για να καθαρίσουν τις αυλές κάποιοι; Ή δεν θα αφήνουν οι «κιμπάρηδες» τη βρύση τους ανοιχτή, κύριε Μπάμπη, όσο διαρκεί ένα μεθοδικό και λεπτομερές ξύρισμα;

Μήπως για όλα τούτα έπρεπε να μιλήσετε, κύριε Μπάμπη, και να υποδείξετε τρόπους ενημέρωσης του αφελούς και απαίδευτου πολίτη, που σκορπά το πολύτιμο νερό σαν τα χρόνια του, αντί να το σέβεται και να το εκτιμάει;

Εσείς, κύριε Μπάμπη, σπεύσατε αμέσως να «ακουμπήσετε» την τιμή. Το χρήμα πάλι! Όλα έχουν την τιμή τους και το νερό τη δική του. Και, κύριε Μπάμπη, το νερό στον δήμο τον δικό μου, τον Δήμο Μαραθώνα, είναι ακριβούτσικο, να σας ενημερώσω. Κι όμως, η κατασπατάλησή του δεν έχει σύνορο!

Το νερό στους βάλτους δεν κοιμάται, στοχάζεται λένε, και οι στοχασμοί σας, κύριε Μπάμπη, βαλτώνουν περισσότερο τη σκέψη όσων προσδοκούν κάτι καλύτερο από εσάς και την κυβέρνησή σας, παρά την ξεκαθαρίζουν. Δεν ήταν καθαρά τα λόγια σας, κύριε Μπάμπη, σαν το νερό το γάργαρο. Πείτε τι ακριβώς θέλατε να πείτε, μήπως σας ενοχλεί που ακόμη η διαχείριση των υδάτινων πόρων ανήκει στο Δημόσιο; Μήπως κάποια εταιρεία περιμένει να χυθεί σαν χείμαρρος πίσω από τις αστόχαστες-στοχευμένες κουβέντες σας;

Υπάρχουν πολύτιμα πράγματα στη ζωή, όπως το νερό. Οι δηλώσεις-πέτρες είναι πολύτιμες μόνο γι' αυτούς που τις λένε και περιμένουν να τις εξαργυρώσουν, κύριε Μπάμπη…