Νέος εξωδικαστικός: Ρυθμίσεις εξπρές για χιλιάδες οφειλέτες

• Παράταση της ισχύος για ακόµη έναν χρόνο, εισαγωγή περισσότερων οφειλετών στη ρύθµιση, αύξηση του ορίου οφειλών και µεγαλύτερη προστασία όσων χρωστούν προβλέπουν οι τροποποιήσεις στον νόµο για τον εξωδικαστικό µηχανισµό που κατατέθηκαν χθες στη Βουλή από το υπουργείο Οικονοµίας και Ανάπτυξης.

Θυµίζουµε ότι µε τον εν λόγω νόµο θεσπίστηκε ο εξωδικαστικός µηχανισµός ρύθµισης οφειλών των επιχειρήσεων σε έως και 120 δόσεις, ως αναγκαίο µέτρο για την ανακούφισή τους από οφειλές, ωστόσο η εφαρµογή του θεσµού στην πράξη κατέδειξε την ανάγκη για βελτιώσεις, προς την κατεύθυνση της επιτάχυνσης της διαδικασίας και της διευκόλυνσης πρόσβασης των επιχειρήσεων στα ευνοϊκά οφέλη του νόµου. Πιο συγκεκριµένα, µε τις προτεινόµενες τροποποιήσεις αντιµετωπίζονται τα εξής θέµατα:

Παράταση του χρονικού διαστήµατος ισχύος του εξωδικαστικού µηχανισµού για ακόµη ένα έτος (από τις 31/12/2018 στις 31/12/2019), προκειµένου να επιτραπεί η πρόσβαση σε περισσότερες επιχειρήσεις.

Επέκταση της δυνατότητας περισσότερων ατόµων να ρυθµίσουν διµερώς τις οφειλές τους προς το ∆ηµόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Ετσι, επεκτείνεται το πεδίο εφαρµογής του νόµου και αφορά τόσο τους οφειλέτες που έχουν χρέη προς τον δηµόσιο τοµέα τα οποία αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 15% επί του συνόλου των χρεών τους, όσο και οφειλέτες οι οποίοι υπέβαλαν αίτηµα για τη συνολική εξωδικαστική διευθέτηση των χρεών τους, αλλά η διαδικασία διαπραγµάτευσης απέβη άκαρπη λόγω µη επίτευξης απαρτίας των πιστωτών, και συγκεκριµένα λόγω άρνησης συµµετοχής σε αυτόν από πιστωτές του ιδιωτικού τοµέα.

Εξαπλάσιο όριο

• Αύξηση του ορίου των οφειλών για τις οποίες µπορεί να τηρηθεί απλοποιηµένη (δηλαδή αυτοµατοποιηµένη) διαδικασία ρύθµισης, µε τυποποιηµένη πρόταση ρύθµισης και τυποποιηµένη αξιολόγηση βιωσιµότητας, στα 300.000 ευρώ, από 50.000 ευρώ που είναι σήµερα. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η παροχή ρυθµίσεων µέσω του εξωδικαστικού συµβιβασµού προς περισσότερους αιτούντες οφειλέτες και µε ταχύτερους ρυθµούς, δηλαδή µια fast track διαδικασία, αφού έτσι εξοικονοµούνται πόροι, που θα έπρεπε να δαπανήσουν οι πιστωτές για την εξατοµικευµένη εξέταση του αιτήµατος ρύθµισης.
• Απαγόρευση επιβολής µέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (π.χ. κατασχέσεις και πλειστηριασµοί) από πιστωτές µεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού και ενώ είναι ακόµα σε εκκρεµότητα, εξαιτίας της λήψης αλλεπάλληλων παρατάσεων επί των προθεσµιών του νόµου. Ετσι, µε τη σκοπούµενη διάταξη επιδιώκεται η απαγόρευση λήψης µέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης επί περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη από πιστωτή, όταν η διαδικασία είναι εκκρεµής λόγω των παρατάσεων που ο ίδιος ο πιστωτής έχει ζητήσει.
• Απαλλαγή του οφειλέτη από τυχόν ανατροπές της σύµβασης αναδιάρθρωσης από ιδιώτες πιστωτές και συνακόλουθα τον κίνδυνο αναβίωσης των οφειλών του προς το ∆ηµόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης όταν έχει ικανοποιήσει πλήρως τους πιστωτές αυτούς, στο πλαίσιο της σύµβασης αναδιάρθρωσης που επετεύχθη µέσω του εξωδικαστικού συµβιβασµού.

Αναστέλλονται οι ποινικές διώξεις

Στις τροποποιήσεις του νόµου για τον εξωδικαστικό µηχανισµό, είναι σηµαντικό ότι αναστέλλονται οι ποινικές διώξεις εναντίον των οφειλετών όσο διαρκεί η διαπραγµάτευση µε τους πιστωτές τους, ενώ ικανοποιείται και ένα αίτηµα των τραπεζών να εξαιρέσουν από τη διαδικασία µη επιχειρηµατικές οφειλές, οι οποίες πολλές φορές οδηγούσαν σε αδιέξοδο. Ειδικότερα:

• Ορίζεται ρητά ότι η ποινική δίωξη για το αδίκηµα της µη καταβολής χρεών προς το ∆ηµόσιο ή της µη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών αναστέλλεται υποχρεωτικά όταν έχει ξεκινήσει η διαδικασία διαπραγµάτευσης. Η ρύθµιση αποσκοπεί στη διασφάλιση οµαλού κλίµατος διαπραγµάτευσης, το οποίο θα διακυβευόταν, αν παράλληλα µε τη διαδικασία διαπραγµάτευσης εξελισσόταν ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, αναφορικά µε τις προς ρύθµιση οφειλές.
• Παροχή δυνατότητας στον πιστωτή να εξαιρέσει τις µη επιχειρηµατικές οφειλές (π.χ. ύπαρξη στεγαστικού δανείου του επιχειρηµατία), που πολλές φορές οδηγούσε τις τράπεζες σε µη συµµετοχή στη διαδικασία, η οποία απέβαινε άκαρπη. Πλέον δίνεται η δυνατότητα στον πιστωτή να εξαιρέσει αυτήν τη µη επιχειρηµατική οφειλή, εφόσον κρίνει ότι η ρύθµισή της δεν είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της βιωσιµότητας του οφειλέτη, και να συνεχίσει τη διαδικασία µε τις υπόλοιπες επιχειρηµατικές οφειλές, 
• προκειµένου να συζητήσει την αναδιάρθρωση αυτών.
• Σε µεγάλες επιχειρήσεις, ο χαρακτηρισµός ως µικρών πιστωτών ακόµη και αυτών µε σηµαντικές οφειλές (π.χ. ύψους 1,5 εκατ. ευρώ), που είχε ως αποτέλεσµα να µένουν εκτός ρύθµισης και να επηρεάζουν τη βιωσιµότητα της επιχείρησης. Πλέον µειώνονται τα όρια αυτά, προς όφελος του αιτούντος οφειλέτη, καθώς θα µπορεί να βάλει στη ρύθµιση και απαιτήσεις άνω των 500.000 ευρώ, προστατεύοντας παράλληλα τις τυχόν απαιτήσεις εργαζοµένων µικροπροµηθευτών από αναδιάρθρωση.

Συγκεκριµένα, οι απαιτήσεις, για κάθε πιστωτή ατοµικά, δεν πρέπει να υπερβαίνουν εφεξής το ποσό των 500.000 ευρώ (αντί των 2.000.000 ευρώ) και αθροιστικά το ποσό των 5.000.000 ευρώ (αντί των 20.000.000 ευρώ). Υπάρχει πρόβλεψη ώστε -κατά το δυνατόν- τα ανωτέρω να εφαρµόζονται και σε εκκρεµείς κατά την έναρξη ισχύος τους αιτήσεις.

Τέλος, ο υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Τάσος Πετρόπουλος, µιλώντας στη Βουλή, τόνισε πως µε τις αλλαγές στον εξωδικαστικό «απεγκλωβίζεται ο ασφαλισµένος που πάει να κάνει ρύθµιση από τυχόν εµπόδια που βάζουν οι τράπεζες. Κι αν οι τράπεζες δεν συµφωνούν, τότε προχωράει ο εξωδικαστικός συµβιβασµός µε τον ασφαλιστικό φορέα, τον ΕΦΚΑ ή το ΕΤΕΑΕΠ ή το ∆ηµόσιο».

Προανήγγειλε, παράλληλα, µια σειρά µέτρων για ρυθµίσεις οφειλών για αυτούς ακριβώς που δεν µπορούν να ενταχθούν στον εξωδικαστικό συµβιβασµό ή δεν µπορούν να ικανοποιηθούν από αυτές τις ρυθµίσεις, «µε έναν πολύ πιο απλό τρόπο και µε ελάφρυνση των οφειλών να προχωρούν σε ταχύτερη ρύθµιση και να µπορούν, πραγµατικά, να ενταχθούν στις διαδικασίες».