Δίκαιη εργασία για όλους; 13ωρα, λιγότερα δικαιώματα, μεγαλύτεροι κίνδυνοι - Καθηγητής χαρτογραφεί το νέο νομοσχέδιο

Στην ενίσχυση της ευελιξίας των επιχειρήσεων σε βάρος του ελεύθερου χρόνου και της καθημερινότητας των εργαζόμενων στοχεύει στην ουσία το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, σύμφωνα με τον καθηγητή Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Άγγελο Στεργίου.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο ethnos.gr, ο τίτλος του νομοσχεδίου «Δίκαιη εργασία για όλους» είναι ουσιαστικά ψευδεπίγραφος, αφού με την ευελιξία που δίνεται στις επιχειρήσεις, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους εργαζόμενους, όποτε θέλουν και για όσο χρόνο θέλουν.

Παράλληλα, ο κ. Στεργίου σημειώνει ότι οι 13 ώρες εργασίας αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος και μπορούν να προκαλέσουν διάφορες σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην υγεία των εργαζομένων.

«Υπάρχουν διάφοροι ανομολόγητοι στόχοι πίσω από τον πολύ όμορφο τίτλο ''δίκαιη εργασία για όλους''. Ο τίτλος είναι ψευδεπίγραφος, αφού προφανώς και δεν στοχεύει σε μία δίκαιη εργασία για τους εργαζόμενους, όταν δίνει ευελιξία στις επιχειρήσεις σε βάρος των εργαζομένων, τους οποίους μπορούν να χρησιμοποιήσουν όποτε θέλουν και για όσο χρόνο θέλουν. Ουσιαστικά καλύπτονται οι ανάγκες των επιχειρήσεων σε βάρος του ελεύθερου χρόνου και της καθημερινότητας των εργαζομένων», τονίζει στο ethnos.gr ο κ. Στεργίου.

Κατά τον καθηγητή του ΑΠΘ, από τους εργαζόμενους οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι όσοι ήδη κάνουν δύο δουλειές, αφού αυξάνονται οι αποδοχές από τις υπερωρίες.

«Αλλά πόσοι είναι αυτοί που κάνουν δύο δουλειές σε δύο διαφορετικούς εργοδότες; Είναι πολύ λίγοι, αφού οι περισσότεροι εργάζονται σε μία επιχείρηση και η δεύτερη απασχόλησή τους είναι ως ελεύθεροι επαγγελματίες», τονίζει ο κ. Στεργίου.

Κανόνας το 13ωρο - Κίνδυνος εργατικών ατυχημάτων

Κατά τον καθηγητή του ΑΠΘ, το νέο εργασιακό νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να χρησιμοποιήσουν μέχρι και 13 ώρες την ημέρα κάποιον εργαζόμενο. Αυτή η 13ωρη απασχόληση θα μπορεί να ισχύει μέχρι και 37 ημέρες κάθε χρόνο για τον ίδιο εργαζόμενο.

«Άρα δεν γίνεται λόγος για 13ωρη απασχόληση κατ' εξαίρεση, όταν, για παράδειγμα, προκύπτει μία ανάγκη στην επιχείρηση. Από τη στιγμή που το 13ωρο θα μπορεί να ισχύσει για μέχρι 37 ημέρες το χρόνο, μιλάμε στην ουσία για κανόνα, μιλάμε για μία κανονικότητα. Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι θα προσαρμόζονται στις ανάγκες της επιχείρησης. Το νομοσχέδιο αναφέρει έντεκα ώρες ανάπαυσης, ωστόσο, δεν λαμβάνει καθόλου υπ' όψη τις μετακινήσεις των εργαζομένων από και προς το χώρο εργασίας τους. Στην Αθήνα, για παράδειγμα, αυτές οι έντεκα ώρες μπορούν να γίνουν εννέα με τις μετακινήσεις. Επίσης, για το 13ωρο το νομοσχέδιο λέει ότι απαιτείται η συναίνεση του εργαζόμενου. Όμως, πρόκειται για μία άνιση σχέση εργασίας. Ο εργαζόμενος μπορεί να αρνηθεί να δουλέψει 13 ώρες, όμως, με μία άλλη προσχηματική αιτία μπορεί να οδηγηθεί στην απόλυση. Ο χρόνος εργασίας αποτελεί από τα κεφαλαιώδη ζητήματα του εργατικού δικαίου. Μετά από πολλούς αγώνες φτάσαμε σε κατακτήσεις και τώρα οι επιχειρήσεις γίνονται περισσότερο ευέλικτες και δημιουργούνται περισσότερες επισφάλειες στους εργαζόμενους», σημειώνει ο κ. Στεργίου.

Ο ίδιος αναφέρει ακόμα ότι οι 13 ώρες εργασίας είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε κάποιο εργατικό ατύχημα, ιδίως στα βαρέα επαγγέλματα αλλά και να προκαλέσουν διάφορες αρνητικές συνέπειες, τις οποίες αυτήν τη στιγμή δεν μπορούμε να φανταστούμε.

«Οι 13 ώρες εργασίας μοιραία οδηγούν τον εργαζόμενο στα όρια της αντοχής του, σε επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης. Αυξάνονται οι πιθανότητες ενός εργατικού ατυχήματος ή μπορεί οι εργαζόμενοι να εμφανίσουν διάφορες ασθένειες, όπως το εργατικό στρες. Άρα δημιουργούνται και ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Αυτό το νομοσχέδιο μπορεί να έχει διάφορες αρνητικές συνέπειες, τις οποίες δεν μπορούμε να φανταστούμε αυτήν τη στιγμή», σημειώνει ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Χάνει έσοδα ο ΕΦΚΑ

Τέλος, ο κ. Στεργίου αναφέρει ότι από τη στιγμή που με βάση το εργασιακό νομοσχέδιο οι υπερωρίες δεν υπόκεινται σε εισφορές, θα μειωθούν τα έσοδα προς τον ΕΦΚΑ.

«Άρα, στην ουσία μιλάμε μόνο για διευθέτηση χρόνου και ο ΕΦΚΑ θα εισπράξει λιγότερα. Δυστυχώς, δεν έχουν γίνει μελέτες, για το ποιες θα είναι οι συνέπειες στα οικονομικά του ΕΦΚΑ», καταλήγει ο καθηγητής του ΑΠΘ.