Αχτσιόγλου στο ethnos.gr: Δεν συμβιβάζομαι με έναν ΣΥΡΙΖΑ που δεν στοχεύει την ανάληψη κυβερνητικής ευθύνης αλλά δεν θα κάνω εκπτώσεις στις αξιακές μου αφετηρίες

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι ένα μαζικό, λαϊκό κόμμα και συγχρόνως ένα κόμμα εξουσίας. Επομένως είναι αναγκαιότητα και με τη συμμετοχή του κόσμου του να συγκροτήσει σύντομα μία νέα πολιτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης, που θα αποτελέσει και προσκλητήριο σε πολιτικοκοινωνικές δυνάμεις να σταθούν δίπλα του και απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη. Η Έφη Αχτσιόγλου στη συνέντευξή της στο ethnos.gr θέτει ως πρώτο σταθμό για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ -εφόσον η ίδια είναι η νέα πρόεδρος- τις ευρωεκλογές για μία πολιτική με ορίζοντα τετραετίας. Θεωρεί ότι η παρουσία της στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα υπογραμμίσει την ανάγκη άρσης του πολιτικού αποκλεισμού των γυναικών από τη δημόσια σφαίρα και θα ενισχύσει τον αγώνα για έμφυλη ισότητα και επιμένει στο κόμμα των δομών που θα εξασφαλίζει τη βούληση των μελών.

Η διεκδικήτρια της προεδρίας του κόμματος τονίζει ότι δεν συμβιβάζεται με έναν ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ που δεν στοχεύει στην ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης, όμως ξεκαθαρίζει : “Δεν σκοπεύω να κάνω εκπτώσεις από τις αξιακές μου αφετηρίες και κυρίως από τις θεμελιώδεις πολιτικές μας στοχεύσεις ως συλλογικό υποκείμενο. Δεν πρόκειται να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα χυλό,, που θα είναι έτοιμο να υιοθετήσει τα πάντα για να βρεθεί ξανά στην εξουσία. Ένα τέτοιο κόμμα με απωθεί αξιακά”

Κυρία Αχτσιόγλου εφόσον εκλεγείτε Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία με ποιους τρόπους θα καταφέρετε να τον οδηγήσετε και πάλι στην εξουσία την ώρα που κι εσείς λέτε ότι πολλά συστήματα επιθυμούν να τον “εξαφανίσουν” από τον πολιτικό χάρτη;

Είναι πρωτίστως αναγκαίο ένα μεγάλο κύμα συμμετοχής. Είμαστε ένα μαζικό, λαϊκό κόμμα, αλλά είμαστε παράλληλα κόμμα εξουσίας. Επομένως είναι κρίσιμο, με τον κόσμο μας συμμέτοχο σε αυτήν την διαδικασία, να συγκροτήσουμε σύντομα μια νέα πολιτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης, που θα αποτελέσει και προσκλητήριο σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις να στοιχηθούν δίπλα, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη. Ο πολιτικός μας χώρος χρειάζεται να ισχυροποιήσει τους δεσμούς του με τον κόσμο της εργασίας και της παραγωγής, με τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους μικρομεσαίους, με τους νέους ανθρώπους, με τις δυνάμεις της οικολογίας, των κοινωνικών κινημάτων, με τους ανθρώπους του πολιτισμού, του συστήματος υγείας και της εκπαίδευσης, αλλά και κάθε προοδευτικό πολίτη που δεν είναι ικανοποιημένος με την κανονικότητα των μηδενικών προσδοκιών που βιώνουμε.

Σάς άκουσα στο Διαρκές Συνέδριο να ορίζετε ως πρώτο μεγάλο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ τις ευρωεκλογές. Τί αναμένετε ως τότε;

Η μάχη των Ευρωεκλογών είναι ο πρώτος σταθμός μιας πολιτικής που έχει ορίζοντα τετραετίας. Μέσα σε αυτό το διάστημα οφείλουμε να ανασυγκροτηθούμε οργανωτικά και βεβαίως να προτάξουμε μια διαφορετική στρατηγική για το μέλλον της χώρας, που θα βασίζεται σε συγκεκριμένες προτάσεις, τεκμηριωμένη κριτική και κοινωνικές συμμαχίες προκειμένου να διαμορφώσουμε το αναγκαίο πλειοψηφικό ρεύμα. Το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών έχει διαμορφώσει έναν επικίνδυνο συσχετισμό για την κοινωνία, καθώς η αίσθηση ηγεμονίας που διαπνέει το καθεστώς Μητσοτάκη όχι μόνο αποτυπώνεται στην αντι-κοινωνική «μεταρρυθμιστική» ορμή εις βάρος της δημόσιας περίθαλψης, της δημόσιας παιδείας, της εργασιακής ασφάλειας, του κοινωνικού κράτους, αλλά προκαλεί αλαζονεία και διοικητική απραξία και σε τομείς του κράτους που δεν βρίσκονται, τουλάχιστον φανερά, στο «μεταρρυθμιστικό» στόχαστρο της Κυβέρνησης, όπως η πολιτική προστασία ή η προστασία του πολίτη. Και σε αυτούς τους τομείς οι κυβερνητικές επιδόσεις είναι πενιχρές και είναι δική μας ευθύνη όχι μόνο να αναδείξουμε τις κυβερνητικές ανεπάρκειες, αλλά να παρουσιάσουμε αξιόπιστη εναλλακτική επικοινωνώντας την στην κοινωνία, πείθοντας ότι μπορούμε να υπάρξουν καλύτερες μέρες για την κοινωνική πλειοψηφία.

Θέλουμε η βραδιά των ευρωεκλογών να είναι το ορόσημο επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε κυβερνητική τροχιά, ως της μόνης ρεαλιστικής προοδευτικής εναλλακτικής για την διακυβέρνηση της χώρας.

Στον εσωκομματικό σας διάλογο γίνεται μεγάλη συζήτηση για το τί κόμμα πρέπει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Ομιλείτε για κόμμα των δομών και των μελών αλλά όχι των στελεχών. Τί σκέφτεστε για την “επόμενη ημέρα” σε περίπτωση εκλογής σας;

Μιλάω για κόμμα δομών και όχι προσώπων γιατί είναι οι συμπαγείς δομές και οι κανόνες που ισχύουν ανεξαιρέτως για όλους που εξασφαλίζουν την δημοκρατική λειτουργία και άρα τελικά το σεβασμό της βούλησης των μελών. Προφανώς σε μία τόσο μεγάλη συλλογικότητα υπάρχουν και θα υπάρχουν διαφοροποιήσεις, μέρος των οποίων εκφράζεται και θα μπορεί να εκφράζεται συγκροτημένα, μέσω των ρευμάτων ιδεών, χωρίς όμως αυτή η λειτουργία να δικαιολογεί λογικές μηχανισμών ή να ευνοεί προσωπικές στρατηγικές. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί ο πολιτικός μας φορέας να αξιοποιήσει τα καλύτερα στοιχεία των ρευμάτων που έχει αγκαλιάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι συνάντηση πολλών αγωνιστικών διαδρομών και έτσι αναπτύχθηκε και ωρίμασε, θα συνεχίσουμε να συζητάμε και να συνθέτουμε εντός δομών και πλαισίου, αλλά η φωνή μας προς τα έξω πρέπει να είναι ενιαία.

Έχετε πει και δείξει ότι δεν σάς φοβίζουν τα ανδρικά στερεότυπα. Η παρουσία σας ως γυναίκας στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μπορεί να σάς “θωρακίσει” απέναντι σε σεξιστικές επιθέσεις;

Το ίδιο το πολιτικό περιβάλλον του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προσφέρει πραγματικά πολύ ισχυρή θωράκιση απέναντι σε σεξιστικές επιθέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ως αξιακές προτεραιότητες την καταπολέμηση του σεξισμού και των έμφυλων διακρίσεων, έχοντας μάλιστα καθιερώσει την ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών σε όλα τα επίπεδα, σώματα και όργανα του κόμματος, αλλά και στη συγκρότηση ψηφοδελτίων για δημόσια αξιώματα. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι αυτή η αντίληψη στη συντριπτική πλειοψηφία του χώρου μας είναι ταυτοτικό στοιχείο. Δεν σας κρύβω ότι όσες φορές μέχρι σήμερα έγινα στόχος σεξιστικών επιθέσεων, ποτέ δεν ένιωσα μόνη και γι’ αυτό φρόντισαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μου που ήταν δίπλα μου σε κάθε στιγμή ακόμη και όταν με κάποιους από αυτούς είμαστε αυτή την περίοδο σε μία ανταγωνιστική διαδικασία. Η παρουσία μου στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέλω να πιστεύω ότι θα υπογραμμίσει ακόμη περισσότερο την ανάγκη άρσης του πολιτικού αποκλεισμού των γυναικών από τη δημόσια σφαίρα και θα ενισχύσει τον αγώνα για έμφυλη ισότητα.

Θεωρείτε ότι οι όροι Αριστερά και Δεξιά έχουν χάσει την ουσία τους; Δεν καθορίζουν τις πολιτικές αλλά και τις συμπεριφορές των πολιτικών;

Κάθε άλλο. Όσο οι ανισότητες διευρύνονται και όσο ανακύπτουν νέες ανισότητες, όσο η φτώχεια και οι νέες μορφές αποκλεισμού πολλαπλασιάζονται τόσο ουσιαστικοί και επίκαιροι είναι οι όροι. Εξάλλου και αυτή η συζήτηση δεν είναι και τόσο ουδέτερη, όσο παρουσιάζεται. Οι κοινωνιολόγοι λένε πως όταν κάποιος ισχυρίζεται πως η διάκριση Δεξιά-Αριστερά δεν υφίσταται πλέον, τότε σίγουρα αυτός δεν είναι αριστερός. Βεβαίως, υπάρχει κόσμος που νιώθει ότι ελάχιστα επηρεάζει την καθημερινότητα του αυτό το δίλημμα, που θεωρεί πως το ζήτημα είναι υπερβολικό θεωρητικό. Όμως το ζήτημα δεν είναι θεωρητικό. Δεν αφορά αφηρημένες ιδεολογικές κατασκευές. Αποτυπώνεται και καταγράφεται στη ζωή μας. Είναι απόλυτα σίγουρο ότι πολύ διαφορετικά αντιμετωπίζει την ανάγκη για προστασία της εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων η Αριστερά από τη Δεξιά, πολύ διαφορετικά προσεγγίζει την ανάγκη για ένα ισχυρό Εθνικό Σύστημα Υγείας η Αριστερά από τη Δεξιά κ.ο.κ. Μια βασική διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, της Αριστεράς από τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη, είναι ότι στα προβλήματα και στις ανάγκες των ανθρώπων η ευθύνη και ο τρόπος αντιμετώπισης βαραίνει πρωτίστως το οργανωμένο συλλογικό υποκείμενο, δηλαδή το κράτος. Εμείς δεν θέλουμε να είναι κανένας μόνος του απέναντι στην φτώχεια, στην αρρώστια, στην διάκριση, στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια για το σήμερα και το αύριο. Εκείνοι επιμένουν στην ατομική ευθύνη και στην συλλογική ανευθυνότητα.

Στις ομιλίες σας απευθύνεστε συχνά στους “πολλούς”. Έχετε σκεφθεί εάν οι “πολλοί” επιθυμούν να ακούσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ; Έχετε σκεφθεί τρόπους με τους οποίους θα τούς συγκινήσετε;

Είναι αλήθεια ότι στην επικοινωνία της κριτικής μας, αλλά και της πρότασής μας μπορούμε να τα πάμε πολύ καλύτερα. Είναι αλήθεια πως οι συνθήκες μέσα στις οποίες προωθούμε το μήνυμα μας είναι εξαιρετικά δυσμενείς. Λειτουργούμε στη σκιά ενός ισχυρού προπαγανδιστικού μηχανισμού της δεξιάς που έχει δομηθεί και με διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Ας πούμε ότι δεν παίζουμε υπό ίσους όρους. Πρέπει όμως να τα βάλουμε κάτω; Να απογοητευτούμε; Πρέπει να επιμένουμε και να διεκδικούμε το χώρο μας. Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε και την πιο σκληρή κριτική, όχι όμως συκοφαντίες και βρώμικο πόλεμο. Και το κυριότερο πρέπει να ισχυροποιήσουμε τους δεσμούς μας με την κοινωνία, με θεσμικούς φορείς εκπροσώπησης (συνδικάτα, επιστημονικούς φορείς), αλλά και με επιμέρους ομάδες, συλλογικότητες και κοινωνικές κινήσεις.

Κυρία Αχτσιόγλου πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να μείνει ενωμένος μετά την ανάδειξη νέας ηγεσίας; Με τους διεκδικητές της αρχηγίας έχετε σε κάποια θέματα σαφείς διαφορές…

Το αισιόδοξο είναι ότι έχουμε σε πάρα πολλά συναντίληψη, ότι έχουμε ζήσει άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο την εμπειρία συμπόρευσης με τον Αλέξη Τσίπρα και ότι η κοινή στόχευση είναι να ξαναβάλουμε σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε τροχιά διακυβέρνησης με εργαλείο ένα προοδευτικό πρόγραμμα προοπτικής και ελπίδας για την κοινωνική πλειοψηφία. Άλλωστε με αυτές τις διαφορετικές απόψεις έχουμε συμπορευτεί για χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και στα καλά και στα δύσκολα. Μην ξεχνάμε ότι και ο «προεκλογικός» αγώνας για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας έχει γίνει με όρους σεβασμού, αξιοπρέπειας και συντροφικότητας, με τη δέσμευση όλων μας για ενότητα την επόμενη μέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι μία ιστορία διαλόγου, σύνθεσης και συμπερίληψης, είναι αυτονόητο λοιπόν ότι στην προσπάθεια να ξαναδώσουμε ελπίδα αλλαγής στον κόσμο δεν περισσεύει κανείς και καμία.

Θα συμβιβαζόσασταν σε έναν ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ που δεν θα μιλούσε για την κυβερνώσα Αριστερά;

Όχι, δεν συμβιβάζομαι με έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που δεν στοχεύει στην ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης προκειμένου να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και να κάνει πράξη τις ιδέες της Αριστεράς για μια δίκαιη κοινωνία. Δεν σκοπεύω όμως να κάνω εκπτώσεις από τις αξιακές μου αφετηρίες και κυρίως από τις θεμελιώδεις πολιτικές μας στοχεύσεις ως συλλογικό υποκείμενο. Δεν πρόκειται να κάνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα χυλό,, που θα είναι έτοιμο να υιοθετήσει τα πάντα για να βρεθεί ξανά στην εξουσία. Ένα τέτοιο κόμμα με απωθεί αξιακά. Και θα ήταν σαν να ναρκοθετούμε εξαρχής την προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου και πολιτικής αλλαγής στον τόπο.