Ανάλυση: Πώς η Ελλάδα γίνεται μέρος του δόγματος Τραμπ και αναβαθμίζει τον ρόλο της

Σε νέα εποχή μπαίνουν οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά τη χθεσινή ανακοίνωση-σταθμό για την πρώτη, μετά από 40 χρόνια, γεώτρηση σε οικόπεδο βορειοδυτικά της Κέρκυρας από κοινοπραξία με επικεφαλής των αμερικανικό κολοσσό ExxonMobil, αλλά και την ανάδειξη της χώρας μας σε διαμετακομιστικό κέντρο μεταφοράς του αμερικανικού φυσικού αερίου, από τους τερματικούς σταθμούς στη Ρεβυθούσα και την Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια μέσω αγωγών στην ΝΑ Ευρώπη από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, μέχρι την Ουγγαρία, τη Σλοβακία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία, με τελικό στόχο την πλήρη απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Αυτά, σε συνδυασμό με την παρουσία Exxon και Chevron και στα οικόπεδα νοτίων της Κρήτης, δείχνουν το ενεργό και στο πεδίο ενδιαφέρον των αμερικανικών συμφερόντων για την ενέργεια της Ανατολικής Μεσογείου, που επισφραγίστηκε με την παρουσία τεσσάρων Αμερικανών υπουργών εδώ και μάλιστα στην άτυπη «τελετή» που στήθηκε για να «πέσουν οι υπογραφές» εν μέσω χειροκροτημάτων και δηλώσεων περί ιστορικής συμφωνίας.

Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, επιταχύνθηκαν οι εξελίξεις με το δόγμα Τραμπ το οποίο συνδέει άμεσα την ειρήνη σε μία περιοχή με τις επιχειρηματικές συμφωνίες εκεί. Αυτό προσπάθησε να κάνει και με τη Ρωσία και την Ουκρανία για να σταματήσει τον πόλεμο, αυτό κάνει και εδώ που μπορεί να μην υπάρχει πόλεμος, αλλά δυσεπίλυτες διαφορές χρόνων.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η νέα πρέσβης των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκιλφοϊλ, στις πρόσφατες δηλώσεις της κατα την επίσημη πρώτη συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, συνέδεσε ξεκάθαρα την ενέργεια και τα έργα που βρίσκονται στα σκαριά, με την ειρήνη, την ασφάλεια, την κυριαρχία και την ευημερία στην περιοχή.

Συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και η «ομπρέλα» των ΗΠΑ

Μετά το «πάγωμα» της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, λόγω, αρχικά, της παρεμπόδισης από την Τουρκία της έρευνας του ιταλικού σκάφους Ievoli Relume ανοιχτά της Κάσου, το καλοκαίρι του 2024 και της ανοιχτής «σύγκρουσης» Αθήνας-Λευκωσίας για το…λογαριασμό πριν από σχεδόν ένα μήνα, σήμερα φαίνεται ότι δρομολογείται μία νέα εξέλιξη που θα μπορούσε να ξεμπλοκάρει συνολικά το έργο και με την εμπλοκή των ΗΠΑ, χωρίς αυτό, βέβαια, να κατονομάζεται ρητά.

«Οι υπουργοί επαναβεβαίωσαν τη στήριξή τους σε ευρύτερα έργα διασυνδεσιμότητας, τόσο σε αυτά που βρίσκονται σε εξέλιξη, όσο και σε μελλοντικά, στο πλαίσιο του διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC), στην ανάπτυξη της ενέργειας και στη συνεργασία για την προστασία των ενεργειακών υποδομών».

Αυτή η αποστροφή από την κοινή ανακοίνωση των υπουργών Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και ΗΠΑ, «ξυπνά» συζητήσεις που γίνονταν ήδη τους προηγούμενους μήνες και αφορούν την ένταξη του GSI στο μεγαλεπήβολο έργο της οικονομικής διασύνδεσης Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης.

Πρόκειται για ένα έργο που ανακοινώθηκε στη Σύνοδο των G20 το 2023 και συνδέει την Ινδία, τον Αραβικό Κόλπο και την Ευρώπη μέσω ενός δικτύου σιδηροδρόμων, λιμανιών και…αγωγών ενέργειας, στο οποίο οι ΗΠΑ δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα και τεράστια γεωστρατηγική διάσταση, καθώς μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο στους σχεδιασμούς του Πεκίνου με την Πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, ένας Δρόμος» και ένα μέσο για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των συμμάχων των ΗΠΑ, από την Ινδία έως την Ευρώπη μέσω της Μέσης Ανατολής. Και εδώ το Ισραήλ παίζει έναν κομβικό ρόλο.

Ο υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ, μάλιστα, μετά τη συνάντηση, σε δηλώσεις του στην Jerusalem, Post αποκάλυψε ότι επανήλθε στο τραπέζι η ιδέα της κατασκευής ενός αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη από το Ισραήλ μέσω Ελλάδας και Κύπρου, που είχε εγκαταλειφθεί στο παρελθόν λόγω κόστους και υψηλού ρίσκου αλλά η αμερικανική βούληση φαίνεται ότι τώρα έχει αυξηθεί.

Οι εξελίξεις αυτές ικανοποιούν την Αθήνα, η οποία μέσω του ενεργειακού αυτού «πακέτου», επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο της στο νέο υπό κατασκευή ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, να έχει ενεργό ρόλο στις ευρύτερες τεκτονικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη παγκοσμίως και κυρίως να θωρακίσει τα εθνικά της συμφέροντα στο πεδίο με στρατηγικές επιλογές που θα έχουν διάρκεια στο χρόνο.