Επιστροφή στη Βόλβη: Ο Μεϊμαράκης, ο Μπουλάς και το κόμμα αρχών

«Το 1979, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, έγινε το δεύτερο συνέδριο της Νέας Δηµοκρατίας. Μετά το συνέδριο, οι νεολαίοι του κόµµατος έφαγαν εδώ ψάρια (σ.σ.: σε ταβέρνα της Βόλβης). Μετά το γεύµα, ο νεολαίος τότε Βαγγέλης Μεϊµαράκης τους διάβασε προκήρυξη. ‘‘Η Νέα Δηµοκρατία’’ έλεγε η προκήρυξη, ‘‘πρέπει να µετατραπεί από κόµµα αρχηγικό σε κόµµα αρχών’’. Αυτή η κίνηση, η επονοµαζόµενη ‘‘Κίνηση της Βόλβης’’, έµελλε να παίξει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις».

Ετσι περιγράφει ο Σταύρος Τσιώλης, διά στόµατος του αείµνηστου Σάκη Μπουλά στο κινηµατογραφικό αριστούργηµα «Ας περιµένουν οι γυναίκες», την ιστορική «Κίνηση της Βόλβης». Σαράντα ολόκληρα χρόνια µετά, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του για την Ευρωβουλή, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, Βαγγέλης Μεϊµαράκης, επέστρεψε στον τόπο του «εγκλήµατος».

Συναντήθηκε µε τον δήµαρχο Βόλβης, ∆ιαµαντή Λιάµα, και όπως ήταν φυσικό συζήτησαν για την Κίνηση που εξόργισε, τότε, τον αείµνηστο Κωνσταντίνο Καραµανλή. Μπορεί πλέον να µην είναι νεολαίος, έχοντας υπηρετήσει το κόµµα ακόµα και από τη θέση του αρχηγού, εξακολουθεί όµως να έχει την ίδια ορµή και µαχητικότητα µε τότε. Επίσης, ο Βαγγέλης παλεύει ακόµα ώστε η Νέα ∆ηµοκρατία να µην είναι κόµµα αρχηγικό, αλλά κόµµα αρχών. ∆υστυχώς, λίγοι καταλαβαίνουν τη σηµασία αυτής της φράσης.