Παππάς στο «Έθνος»: Πρέπει επιτέλους να ανοίξουμε το κόμμα

«Θα είναι λάθος να θεωρήσουµε το 31,5% σαν βάση κάτω από την οποία δεν θα πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή θα υπάρξει δυσαρέσκεια από τη Νέα ∆ηµοκρατία». Ο πρώην υπουργός, βουλευτής Νότιου Τοµέα της Β’ Αθηνών, Νίκος Παππάς, πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει ένα θαρραλέο βήµα προς τους πολίτες που τον στήριξαν και ζητά «επιτέλους να ανοίξουµε το κόµµα». Προϊδεάζει ότι ως αξιωµατική αντιπολίτευση στις λαϊκές κινητοποιήσεις απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη «θα είµαστε εκεί».

Κύριε Παππά, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία «κληρονόµησε» από την κάλπη ένα ποσοστό 31,5%. Πώς σκοπεύετε να το αξιοποιήσετε;

Το αποτέλεσµα των εκλογών εδραιώνει τον ΣΥΡΙΖΑ ως δυναµική αξιωµατική αντιπολίτευση και κορµό της προοδευτικής παράταξης. Η «στρατηγική ήττα» της Αριστεράς, την οποία κάποιοι προσδοκούσαν ή και επεδίωκαν, δεν έγινε πραγµατικότητα. Σε σχέση µε τον Σεπτέµβρη του 2015 απολέσαµε µονάχα 145.000 ψήφους, σε µια λογική φθορά µετά τη διακυβέρνηση των 4,5 ετών, στην οποία κληθήκαµε να εφαρµόσουµε δύσκολα µέτρα ώστε να βγει η χώρα στο ξέφωτο. Την επόµενη µέρα δεν πρόκειται να αφήσουµε ανυπεράσπιστο το έργο µας ή να δεχθούµε τη µη εφαρµογή µέτρων που έχει ανάγκη η κοινωνία, όπως η 13η σύνταξη, η νέα αύξηση του κατώτατου µισθού, η µείωση της προκαταβολής φόρου και η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήµατα έως 20.000 ευρώ. Το 31,5% ζητά προάσπιση όσων πετύχαµε και µια αντιπολίτευση που θα γίνεται µε λόγο προγραµµατικό, δυναµικό και δοµικό. Θα είναι λάθος να θεωρήσουµε το ποσοστό αυτό σαν βάση κάτω από την οποία δεν θα πέσουµε επειδή θα υπάρξει δυσαρέσκεια λόγω της ασκούµενης πολιτικής της Ν∆. Πρέπει να αγκαλιάσουµε, οργανώσουµε και στρατεύσουµε κάθε πολίτη που ήρθε κοντά µας κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής σύγκρουσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές έδειξε ότι έχει ισχυρά ερείσµατα σε µια πλατιά κοινωνική συµµαχία. Πώς µπορεί να φέρει τους πολίτες πιο κοντά του;

Οι πολίτες είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει ένα θαρραλέο βήµα προς αυτούς. Με συγκεκριµένες διεργασίες και επαφές, εργαλεία και πολιτικές µπορούµε να συναντηθούµε µε στελέχη της Αυτοδιοίκησης, συνδικαλιστές, στελέχη των τοπικών κοινωνιών και απλούς πολίτες. Να δούµε τις προτάσεις τους αλλά και τις ανησυχίες τους. Μέσα από τη στενή συνεργασία µπορεί να επιτευχθεί το µπόλιασµα του κόµµατος µε νέα στελέχη από διάφορους χώρους. Πρέπει επιτέλους να ανοίξουµε το κόµµα.

Άρα ποια είναι η πρόκληση της «επόµενης µέρας» για το κόµµα σας;

Ο µετασχηµατισµός του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαίος. Αποτελεί ανταπόκριση στην ιστορική ευθύνη να αντιστοιχίσουµε την οργανωµένη µας βάση στην πολιτική µας ακτινοβολία. Είναι ξεκάθαρο ότι η αριστερή προοδευτική παράταξη έχει ανάγκη από ένα µεγάλο λαϊκό, µαζικό κόµµα. Ενα κόµµα µε σοβαρά ερείσµατα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον συνδικαλισµό, στην οργανωµένη επιχειρηµατικότητα, στην κοινωνία των πολιτών. 

Πρώτα άνοιγµα των οργανώσεων και έπειτα Συνέδριο ή το αντίστροφο;

Θα πρέπει να προηγηθεί το µεγάλο άνοιγµα στην πλατιά µάζα των πολιτών που µας στήριξαν στις τέσσερις τελευταίες εκλογικές αναµετρήσεις. 

Πώς σχολιάζετε τα πρώτα δείγµατα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη;

Τα πρώτα δείγµατα γραφής της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ανησυχητικά, αλλά όχι µη αναµενόµενα. Αυτό που έχουµε δει έως τώρα είναι ένα υπερσυγκεντρωτικό µοντέλο, στο οποίο το πρωθυπουργικό γραφείο αναλαµβάνει, µεταξύ άλλων, τη ∆ηµόσια Τηλεόραση, το ΑΠΕ και την ΕΥΠ, ενώ δίνει αρµοδιότητες στους υφυπουργούς καθιστώντας τους υπουργούς «µειωµένης αρµοδιότητας».

Εχουµε διαπιστώσει φαινόµενα τυπικής σύγκρουσης συµφερόντων, όπως για παράδειγµα στο θέµα του Ελληνικού, µε την τοποθέτηση συµβούλου του επενδυτή στην κυβέρνηση, και βεβαίως το παράδοξο να είναι δίπλα στον κ. Μητσοτάκη άνθρωπος του ΣΕΒ, που πρόσφατα προσέφυγε κατά της αύξησης του κατώτατου µισθού.

Εχουµε ακούσει στελέχη της Ν∆, όπως η νέα υφυπουργός Εργασίας, να λένε ότι κατά το 2012-2013 «η Ελλάδα ήταν παράδεισος µεταρρυθµίσεων», όταν όλοι γνωρίζουµε ότι το µοντέλο και οι µεταρρυθµίσεις που υπηρετούν ενισχύει την τεµπέλικη επιχειρηµατικότητα και προσδοκά κέρδος από τη συµπίεση του εργατικού κόστους και όχι από την καινοτοµία ή την πρωτοτυπία του προϊόντος.

Εχουµε καταγράψει τις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, όπως για παράδειγµα τέθηκαν µε τη µεταφορά του σωφρονιστικού συστήµατος από το υπουργείο ∆ικαιοσύνης στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Και µε αυτόν τον τρόπο η εσωτερική λειτουργία των φυλακών δεν έχει να κάνει πλέον µε την απόδοση δικαιοσύνης, τον σωφρονισµό και την επανένταξη, αλλά µε τη διατήρηση της δηµόσιας τάξης. 

Ο πρωθυπουργός έχει πει ότι έρχεται φορολογικό νοµοσχέδιο µε ελαφρύνσεις. Αρα µήπως είναι συνεπής στις δεσµεύσεις του;

Η Ν∆ συνέδεε προεκλογικά τη δυνατότητα των φοροαπαλλαγών µε µια ανάπτυξη της τάξης του 4% και µε τη µείωση των στόχων των πρωτογενών πλεονασµάτων. Αφενός ο συγκεκριµένος στόχος της ανάπτυξης δεν µπορεί να θεωρηθεί εφικτός µε βάση τις προβλέψεις της Κοµισιόν, αφετέρου οι θεσµοί βάζουν πάγο στον κ. Μητσοτάκη για την αλλαγή των στόχων, ενώ ο τελευταίος δεν αξιοποιεί το εργαλείο του αποθέµατος -όπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας- για να µειώσει τον στόχο. Ο δρόµος που επιλέγει ο κ. Μητσοτάκης αποδεικνύει πως δεν θέλει φοροαπαλλαγές. Και αν τελικά τις φέρει στη Βουλή, θα τις υλοποιήσει αφού εφαρµόσει ένα πρόγραµµα αντίστοιχων και βαθιών περικοπών, που όµως δεν αντέχει η κοινωνία. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει αντιπολίτευση στα πρότυπα της περιόδου 2012-2014 εντός και εκτός Βουλής;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη µια πορεία διακυβέρνησης µε κάποιες σοβαρές ιστορικές παρακαταθήκες. Βγάλαµε τη χώρα από τα µνηµόνια, λύσαµε το Μακεδονικό, καταφέραµε να πάρουµε και να ψηφίσουµε δύο κύµατα θετικών µέτρων, ολοκληρώσαµε τις µεγάλες υποδοµές, δροµολογήσαµε µεγάλες επενδύσεις. Πρόκειται για µια παρακαταθήκη κυβερνητικού έργου την οποία πρέπει να αξιοποιήσουµε. Όπως πρέπει να αξιοποιήσουµε τον προγραµµατικό εξοπλισµό που αποκτήσαµε κατά τη διάρκεια των περασµένων δύο ετών µε τη διοργάνωση 13 περιφερειακών συνεδρίων, όπου κατατέθηκαν προτάσεις και σχεδιάστηκε ένα πρόγραµµα ανάπτυξης για κάθε γωνιά της χώρας. Έχουµε επίσης ένα συµπαγές πρόγραµµα που µπορεί να λύσει µεγάλα ζητήµατα της κοινωνίας. Τα όπλα λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ για την επόµενη περίοδο είναι συγκεκριµένα. Βεβαίως, όντας µέρος της κοινωνίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεχνά και δεν παραβλέπει τις αγωνίες και τους αγώνες του κόσµου. Στις λαϊκές κινητοποιήσεις απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη και τις όποιες αντιλαϊκές πολιτικές της, θα είµαστε εκεί.