«Μια βραδιά με την Κλαιρ» του Γκαϊτό Γκαζντάνοφ

Το Παρίσι της δεκαετίας του 1920, ένας Ρώσος εμιγκρές ξαναβρίσκει την Κλαιρ, τον εφηβικό του έρωτα. Η συνάντησή τους και τα βράδια που περνούν μαζί γίνονται η αφορμή για να έρθουν στην επιφάνεια οι αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, τον πατέρα και τη μητέρα του, τα χρόνια της Στρατιωτικής Σχολής, την πρώτη φορά που είδε την Κλαιρ, και κυρίως από την εμπειρία του εμφυλίου πολέμου.

Στο πρώτο αυτό βιβλίο του, όπου είναι έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο, ο Γκαϊτό Γκαζντάνοφ ανασυνθέτει ολόκληρη την εποχή της ρωσικής επανάστασης από τη σκοπιά ενός ήρωα που μοιάζει αποστασιοποιημένος, αποδεικνύεται όμως στοχαστικός και ευαίσθητος παρατηρητής των γεγονότων και των ανθρώπων.

«Σκεφτόμουν την Κλαιρ, τα βράδια που είχα περάσει σπίτι της, και σταδιακά άρχισα να θυμάμαι όλα όσα είχαν προηγηθεί· η αδυναμία να τα καταλάβω και να τα εκφράσω όλα αυτά με κατέβαλλε. Εκείνο το βράδυ μου φαινόταν πιο καθαρά από ποτέ ότι με καμιά δύναμη δεν μπορώ ξαφνικά να συλλάβω και να νιώσω την ατέλειωτη αλληλουχία σκέψεων, αισθήσεων και βιωμάτων που αναδύονταν όλα μαζί στη μνήμη μου σαν μια σειρά σκιές που καθρεφτίζονται στον θαμπό και ρευστό καθρέφτη της μεταγενέστερης φαντασίας». 

Γκαϊντό Γκαζντάνοφ
«Μια βραδιά με την Κλαιρ» 
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Εκδόσεις: Αντίποδες
Σελίδες: 195