Σινεμά|30.07.2022 21:10

Το καλοκαίρι στον κινηματογράφο: 5+1 ταινίες για μια καυτή καλοκαιρινή ημέρα

Μαίρη Τσίνου

Ζέστη, καύσωνας, ήλιος.. Καλοκαίρι! Τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού, μπορεί να μην είναι και τόσο εύκολο να παρακολουθήσετε μια ταινία. Ιδρώνετε, είναι πολύ φωτεινά στις 8 που ξεκινά η προβολή στον θερινό κινηματογράφο ή ίσως απλά θέλετε να γλιτώσετε από τη ζέστη σε κάποια κλειστή κινηματογραφική αίθουσα με τον κλιματισμό στο φουλ. Υπάρχουν όμως κάποιες ταινίες που μπορείς να τις παρακολουθήσεις μόνο το καλοκαίρι, σύμφωνα με το Taste of Cinema.

Ταινίες που διαδραματίζονται είτε στην εξοχή είτε στην πόλη, ταινίες από κάποιο καλοκαίρι περασμένων ή σύγχρονων εποχών σε υπέροχες τοποθεσίες, οι οποίες μας ταξιδεύουν μέσα από καλογραμμένα σενάρια, μοναδικές ερμηνείες και άψογη σκηνοθεσία.

Συγκεντρώσαμε και σας προτείνουμε τις 5+1 καλύτερες ταινίες για να παρακολουθήσετε μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα:

1. Jaws (1975) – Steven Spielberg

Μια ταινία που υμνεί την αρχή του καλοκαιριού όπως καμία άλλη. Προβάλλεται διαρκώς στις αίθουσες όλων των Ηνωμένων Πολιτειών στις αρχές Ιουλίου και εξακολουθεί να δίνει σε όλους τους θεατές αυτό το ανατριχιαστικό συναίσθημα από την έναρξη.

Την ξέρουμε ως την ταινία που ξεκίνησε τα blockbuster ή ως την ταινία που σκότωσε το Νέο Κύμα του Χόλιγουντ, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πόσο σπουδαία ταινία έκανε ο Στίβεν Σπίλμπεργκ. Φτιάχνοντας ένα θρίλερ με χιτσκοκικές λήψεις του καρχαρία, τη χρήση του dolly και του zoom, και την περιπλανώμενη κάμερα με εντυπωσιακά mise-en-scene, ο Σπίλμπεργκ έβγαλε κάθε κόλπο που ήξερε από το καπέλο του γι' αυτή την ταινία. Όπως αρχίζει και τελειώνει η ταινία, τα νερά του ωκεανού του Amity δεν είναι ποτέ μακριά, η παραλία είναι πάντα κοντά και η γιορτή του καλοκαιριού δίπλα μας.

Για παράδειγμα, οι χαρές των εορτασμών της 4ης Ιουλίου υποβαθμίζονται μόνο από την απειλή μιας νέας επίθεσης καρχαρία, αλλά αυτό δεν μπορεί να εμποδίσει τους τουρίστες και τους κατοίκους του νησιού να απολαύσουν την παραλία. Όπως και το κοινό από το 1975 και μετά, το νιώθουμε κι εμείς. Η ταινία είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να είναι σχεδόν αδύνατο να μην σκέφτεστε τις επιθέσεις καρχαριών στην επόμενη επίσκεψή σας στην παραλία, αλλά η ταινία είναι ιδανική για να την παρακολουθήσετε μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα και να κάνετε μια βουτιά αν έχετε τη δυνατότητα. Ή μπορεί απλώς να θέλετε να μείνετε όσο το δυνατόν πιο μακριά από το νερό!

2. A Brighter Summer Day (1991) – Edward Yang

Μια ταινία που ο θεατής ανακαλύπτει ξανά και ξανά και περιλαμβάνεται σε αυτά τα κρυμμένα αριστουργήματα, το τετράωρο οικείο έπος του Έντουαρντ Γιανγκ για αντίπαλες νεανικές συμμορίες που διαδραματίζεται σε μια Ταϊβάν που αλλάζει. Ο Yang εξερευνά τα πάντα από την αγωνία των νέων, την πολιτιστική αδιαφορία ειδικά από τη Δύση, τη βία, το χάος, τον έρωτα και πολλά άλλα στην ταινία του.

Η κινηματογράφηση των Chang Hui-kung και Li Long-yu δείχνει την πραγματικότητα και τη φαντασία ενός καλοκαιριού στην Ταϊβάν, από τις αγροτικές εκτάσεις μέχρι τις πόλεις και τις πόλεις. Η ταινία περιλαμβάνει ακόμη και τις πραγματικές διακοπές ρεύματος, όπου τμήματα του κάδρου έχουν μόνο μία πηγή φωτός, προσθέτοντας την ανία και την απογοήτευση μεταξύ των χαρακτήρων της.

Αν και δεν είναι μια ταινία αισιόδοξη, σίγουρα εξερευνά τους χαρακτήρες σε μεταβατικό στάδιο και τον προβληματισμό αυτών των καλοκαιρινών ημερών. Η σύγχυση, η οριακή παράνοια ή η προσπάθεια να γίνει κανείς ένα πλήρες άτομο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι όλα αισθητά σε αυτή την ταινία. Ο Yang επιτρέπει το σκηνικό των μεγάλων, καυτών καλοκαιρινών ημερών και νυχτών για να συγχωνευτούν τα θέματα και οι χαρακτήρες του.
Με διάρκεια που ξεπερνά τα 230 λεπτά, είναι μια εξαιρετική ταινία για να την παρακολουθήσετε εκείνη τη μουντή μέρα στο τέλος του καλοκαιριού, ή κατά τη διάρκεια εκείνης της καταρρακτώδους βροχής όπου δεν μπορείτε να βγείτε έξω. Ο Yang καταφέρνει με κάποιο τρόπο να συμπεριλάβει τόσα πολλά από τα προβλήματα της ανθρώπινης κατάστασης στο πρώιμο αριστούργημά του.

3. Do the Right Thing (1989) – Spike Lee

Το αριστούργημα του Spike Lee και βασικό κομμάτι του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου, παρακολουθεί χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν στη γειτονιά Bedford-Stuyvesant του Brooklyn, η οποία κυριολεκτικά καταλήγει σε φυλετική εξέγερση. Από τους τίτλους αρχής με το «Fight the Power» να αναβλύζει με την ιδρωμένη μέρα που έρχεται, καταλαβαίνουμε ότι αυτή η ταινία φτιάχτηκε για το καλοκαίρι.

Με τα tank tops, τα φανταχτερά χρώματα, τα σορτσάκια και τον ιδρώτας πάνω στους ηθοποιούς και λήψεις από παράξενες γωνίες, είναι μια ταινία για εκείνες τις ζεστές μέρες που είναι απλά αφόρητες. Ίσως τότε είναι που πρέπει να δείτε ή κυρίως να ξαναδείτε αυτή την ταινία. Το απροκάλυπτο κόκκινο και πορτοκαλί χρώμα κυριαρχεί και προσθέτει ένταση σε αυτή την ταινία.

Κανένας χαρακτήρας δεν μένει ανεπηρέαστος από τη ζέστη, ζητώντας μια κρύα μπύρα ή ένα κομμάτι πίτσα αυτή τη καλοκαιρινή μέρα. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Lee καταφέρνει να εξερευνήσει σπουδαίους χαρακτήρες σε συνηθισμένες καταστάσεις με ένα θεματικό υπόβαθρο του κοινωνικού διχασμού και του ρατσισμού που οδηγεί σε μια στοιχειωτική κορύφωση. Καθώς η ταινία ξεδιπλώνεται στα μάτια των θεατών, από το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, μέχρι και τη σκηνή με τον Lee να τρίβει ένα παγάκι πάνω στη Rosie Perez για να τη δροσίσει, απαιτεί να τη δεις υπό συνθήκες καύσωνα.

Παρά την κυκλοφορία της πριν από 30 χρόνια, το 1989, εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά επίκαιρη, κλασική και μια ταινία που πρέπει να δει κανείς μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα.

4. The Green Ray (1986) – Eric Rohmer

Με τον εναλλακτικό τίτλο «Summer» για το αγγλικό κοινό, πρόκειται για την ατελείωτη αναζήτηση και εξερεύνηση των ερωτευμένων νεαρών ανδρών και γυναικών του Eric Rohmer, με τη Marie Riviere στον ρόλο της Delphine, μιας μοναχικής γυναίκας που αναζητά τον έρωτα χωρίς τύχη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού της.

Ξεκινώντας από το Παρίσι και τελικά μετακομίζοντας με τη Delphine στην παραλία, έχουμε την αίσθηση ενός ολόκληρου καλοκαιριού. Ίσως ο καιρός, οι κάρτες τίτλων ημερομηνιών του Rohmer και το πέρασμα του χρόνου και του χώρου είναι που κάνουν την ταινία να μοιάζει με ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Αλλά είναι η απεικόνιση της μοναξιάς της Delphine και η αναζήτηση ενός σημαντικού ατόμου που θα κάνει τη ζωή της να πάρει τη σωστή κατεύθυνση, που κάνει αυτή την καλοκαιρινή ταινία να ξεχωρίζει πραγματικά.

Οι σκηνές στην παραλία με την καινούργια φίλη από την Σουηδία ή οι συναντήσεις της με ντόπιους, προσδίδουν ρεαλισμό στην κατάσταση και τον χαρακτήρα, στο περιεχόμενο και το ύφος του Rohmer.

Η ίδια η ταινία είναι σαν να ταξιδεύεις μόνος σου ή σαν να θέλεις να μιλήσεις με κάποιον με τον οποίο μπορείς πραγματικά να ταυτιστείς, όντας ο εαυτός σου. Βλέπουμε τις συναντήσεις της Delphine και το πλήγμα που της προκαλούν μέχρι την τελευταία μπομπίνα της ταινίας.

Η αλήθεια που λέει η Delphine, το νόημα της πράσινης ακτίνας και όλα όσα εξερεύνησε ο Rohmer κλείνουν τον κύκλο τους. Σίγουρα, οι φωτεινές ηλιόλουστες παραλίες της Γαλλίας μπορεί να είναι όμορφες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά είναι εκείνες οι στιγμές απομόνωσης όπου η αλήθεια κυριαρχεί, καθώς η Delphine αναζητά τον εαυτό της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όπως κάνουν πάντα οι άνθρωποι.

5. Y Tu Mama Tambien (2001) – Alfonso Cuaron

Σίγουρα, πρόκειται για μια ερωτική ταινία, μια κωμωδία με road trip ενηλικίωσης, αλλά οι προεκτάσεις και τα υπονοούμενα της ταινίας ενισχύουν την καλοκαιρινή της αίσθηση. Στην έναρξη με τον παντογνώστη αφηγητή του, ο Alfonso Cuaron δείχνει τους δύο πρωταγωνιστές του, τον Diego Luna και τον Gael Garcia Bernal, να εκμεταλλεύονται την εργένικη ζωή τους, ενώ οι φίλες τους λείπουν για το καλοκαίρι.

Αυτό που ακολουθεί στην ταινία είναι μια εξερεύνηση της φιλίας, της σεξουαλικής αφύπνισης, της πολιτικής παρατήρησης και του κοινωνικού διχασμού. Καθώς κάποιος ξανακοιτάζει την ταινία, αρχίζει να βλέπει τα στρώματα της αφήγησης και των χαρακτήρων της. Ως εκ τούτου, με τις ερμηνείες των δύο ανδρών πρωταγωνιστών και της Maribel Verdu ως Luisa, η ταινία είναι αισθησιακή και γεμάτη σωματική σεξουαλική ένταση.

Για παράδειγμα στην τελευταία σκηνή της ταινίας, στην παραλία της Οαχάκα - σας κάνει να θέλετε να πάτε σε μια ερημική παραλία μετά από ένα οδοιπορικό και να βιώσει μια εμπειρία που θα του αλλάξει τη ζωή. Καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας κάτω από τον καυτό μεξικανικό ήλιο, στην πόλη, στα προάστια, στη φύση, στις ερήμους και στους δρόμους, δίνει την αίσθηση ότι βγαίνεις στο δρόμο εκείνες τις καυτές καλοκαιρινές μέρες. Ανεξάρτητα από τον κλιματισμό ή τα άνετα ξενοδοχεία, αυτή η ταινία δείχνει το καλοκαίρι όπως είναι πραγματικά .

Ο Cuaron σίγουρα έκανε ένα σημαντικό βήμα στην καριέρα του με αυτή την ταινία, και τα εύσημα σίγουρα οφείλονται στις καυτές καλοκαιρινές μεξικάνικες μέρες ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις χαρακτήρες.

6. Dazed and Confused (1993) – Richard Linklater

Αυτή είναι ίσως η ταινία που είναι ιδανική για να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές σας διακοπές. Τα σχολεία τελείωσαν επίσημα και η πρώτη νύχτα του καλοκαιριού είναι επιτέλους εδώ. Τι καλύτερος τρόπος για να το περάσετε με ένα τρομερό soundtrack από το 1976, έντονους διαλόγους για την αγωνία και την επανάσταση των νέων και να καταλάβετε τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά σας;

Το μεγάλο βήμα του Richard Linklater μετά το «Slacker» παραμένει στο Austin αλλά 15 χρόνια πριν, το 1976. Βλέπουμε τους νεοφερμένους πρωτοετείς και τους προσφάτως τελειόφοιτους στο λύκειο να έρχονται αντιμέτωποι με το καψόνι, τα πάρτι και το να προσπαθούν να βρουν την τύχη τους. Αυτό που κάνει την ταινία τόσο μοναδική είναι ότι κυριολεκτικά μοιάζει με μια βραδιά με τους φίλους σου σε μια καλοκαιρινή βραδιά.

Ατέρμονες συναρπαστικές συζητήσεις, συνεχείς συναντήσεις με τους συμμαθητές ή τους συμπαίκτες και ένα πάρτι με όλων των ειδών τους χαρακτήρες, όλα αυτά κάνουν δύσκολο να μην αγαπήσεις αυτή την ταινία. Ο Linklater διαμορφώνει πραγματικά το στυλ του με διάφορες οπτικές γωνίες από τους χαρακτήρες, οι οποίες παρουσιάζονται όλες ξεχωριστά πάνω στο «Sweet Emotion» των Aerosmith.

Δεδομένου ότι η ταινία δείχνει το τέλος της σχολικής χρονιάς και περνάει στην αρχή του καλοκαιριού, ίσως είναι το καλύτερο να την παρακολουθήσετε νωρίτερα μέσα στη χρονιά και να δείτε το «Everybody Wants Some!» του Linklater στο τέλος του καλοκαιριού για την επιστροφή στα θρανία ή την αρχή μιας νέας χρονιάς.

καλοκαίρικινηματογράφοςειδήσεις τώραταινίες