Σινεμά|13.09.2022 10:32

All the Beauty and the Bloodshed: «Οι καλλιτέχνες πρέπει να αποκαλύπτουν τη διαφθορά» - Τι έλεγε η σκηνοθέτης του βραβευμένου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβαλ Βενετίας

Newsroom

Το αμερικανικό ντοκιμαντέρ «All the Beauty and the Bloodshed» της Λόρα Πόιτρας (Laura Poitras) βραβεύτηκε με το Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ της Βενετίας.

Η Πόιτρας γίνεται μία από τις επτά γυναίκες που έχουν λάβει το συγκεκριμένο βραβείο. Η ταινία της αποτελεί ένα πορτρέτο της διάσημης φωτογράφου Ναν Γκολντίν (Nan Goldin), που έκανε εκστρατεία κατά της Purdue Pharma της οικογένειας Sackler και πραγματεύεται τον εθισμό της στην οξυκωδόνη.

Ένα ντοκιμαντέρ για τον αγώνα της καλλιτέχνιδας Nan Goldin να θέσει τα μέλη της οικογένειας Sackler προ των ευθυνών τους για την κρίση των οπιοειδών αποτελεί «πρόκληση για άλλους καλλιτέχνες» να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους για να αποκαλύψουν τη διαφθορά, είχε δηλώσει η σκηνοθέτης του Laura Poitras.

Η δημιουργός βραβευμένων ταινιών όπως το Risk (για το Wikileaks) και το Citizenfour (για τον Έντουαρντ Σνόουντεν) έκανε πρεμιέρα με το All the Beauty and the Bloodshed στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας. Η ταινία εξετάζει τη ζωή και τη σταδιοδρομία της Goldin και τις προσπάθειές της να καταστήσει την Purdue Pharma, που ανήκει στην οικογένεια Sackler, υπεύθυνη για την επιδημία των οπιοειδών.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Guardian, η Goldin, φωτογράφος της οποίας το έργο κατέγραψε τις LGBTQ+ υποκουλτούρες και την κρίση του AIDS, ίδρυσε την ομάδα υπεράσπισης Pain (Prescription Addiction Intervention Now) το 2017 μετά τον δικό της εθισμό στο OxyContin. Η ομάδα ασκεί πίεση στα μουσεία και σε άλλα καλλιτεχνικά ιδρύματα να τερματίσουν τις συνεργασίες με την οικογένεια Sackler, η οποία είναι εδώ και καιρό οικονομικός υποστηρικτής των τεχνών.

«Ως κινηματογραφίστρια που έχει κάνει πολιτική δουλειά, σέβομαι πολύ αυτό που επέλεξε να κάνει η Nan, να χρησιμοποιήσει τη δύναμη και την επιρροή της στον κόσμο της τέχνης για να απαιτήσει λογοδοσία και να εκθέσει αυτή την πραγματικά τοξική φιλανθρωπία που έχουμε δει με την οικογένεια Sackler. Αλλά δεν είναι οι μόνοι», δήλωσε η Poitras.

«Αυτή η ταινία είναι μια πρόκληση για άλλους καλλιτέχνες ή ανθρώπους που έχουν θέσεις εξουσίας: πώς χρησιμοποιούν ή δεν χρησιμοποιούν αυτή τη δύναμη; Εδώ έχουμε μια θρυλική καλλιτέχνιδα, η οποία επέλεξε να διακινδυνεύσει τη θέση της στον κόσμο της τέχνης για να αποκαλύψει τη διαφθορά του και την τοξική φιλανθρωπία και τη λεύκανση των αιματηρών χρημάτων και των θεσμών».

Η Poitras δήλωσε ότι η αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις επιδημίες στις ΗΠΑ ήταν «συγκλονιστική», όπως και το σύστημα που επέτρεψε σε μια οικογένεια όπως οι Sacklers και σε μια εταιρεία όπως η Purdue Pharma «να προωθούν εν γνώσει τους το φάρμακο που γνώριζαν ότι είναι εθιστικό και να το κάνουν αυτό με την πιο κατάφωρη κερδοσκοπία».

Η Goldin έκανε τη σύνδεση μεταξύ της κρίσης των οπιοειδών και της κρίσης του AIDS της δεκαετίας του '80. «Υπάρχουν 10 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που εξακολουθούν να έχουν AIDS ... Η φοβία του AIDS σκότωσε τόσους πολλούς ανθρώπους και σκότωσε την κοινότητά μου. Και δεν θέλω να αφήσω άλλη μια κοινότητα να πεθάνει», είπε.

Η κρίση των οπιοειδών έχει συνδεθεί με περισσότερους από 500.000 θανάτους στις ΗΠΑ τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Πέρυσι, το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε ότι δεν θα εμφανίζει πλέον το όνομα Sackler στις γκαλερί του, έχοντας ενωθεί με άλλα καλλιτεχνικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα που έπαψαν να δέχονται δωρεές από αυτά.

Η Γκόλντιν πρόσθεσε: «Το πιο περήφανο πράγμα για μένα είναι ότι καταφέραμε να ρίξουμε μια οικογένεια δισεκατομμυριούχων σε μια εποχή που οι δισεκατομμυριούχοι έχουν ένα διαφορετικό σύστημα δικαιοσύνης από τους υπόλοιπους από εμάς και την πλήρη ατιμωρησία τους στην Αμερική. Και ρίξαμε έναν, μέχρι στιγμής».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ντοκιμαντέρειδήσεις τώραφεστιβάλ ΒενετίαςΧρυσός Λέοντας