Οι ταινίες της εβδομάδας: Ένα διαστηµικό ρέκβιεµ της ανθρωπότητας

«Μαύρη Τρύπα» («High Life») / Σκηνοθεσία: Κλερ Ντενί /**1/2
Παίζουν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Ζιλιέτ Μπινός, Αντρέ Μπέντζαμιν

Κάπου στο διάστημα, έτη φωτός από τη γη, ο Μόντε και η μόλις λίγων μηνών κόρη του Γουίλοου, είναι οι μόνοι επιζώντες ενός διαστημόπλοιου, μέρος ενός διαστημικού προγράμματος, όπου τα πειραματόζωα ήταν γυναίκες και άνδρες θανατοποινίτες, με απώτερο στόχο την εξεύρεση εναλλακτικών ενεργειακών πηγών. Μέσα από μια αφήγηση που διακόπτει το παρόν του μοναχικού Μόντε (πατέρα σε απόγνωση κάπου στο χάος του διαστήματος με ένα μωρό στην αγκαλιά για να κρατήσει ζωντανό), δια των εκτεταμένων φλας μπακ γύρω από την μοιραία διαστημική αποστολή αλλά και την παιδική ηλικία του επιζώντα ήρωα, μαθαίνουμε τι συνέβη στα μέλη του πληρώματος.

Όλοι -ή σχεδόν όλοι - νέοι εγκληματίες με τραυματικό παρελθόν, κάπως υποχρεωμένοι να παίρνουν μέρος στους ανορθόδοξους γενετικούς πειραματισμούς της επικεφαλής γιατρού-επιστήμονα, μια μεταμοντέρνα Μήδεια που θέλει να φτιάξει μωρά στο διάστημα. Κάπου ανάμεσα στο οπερατικό-sci-fi σεξ της Ζιλιέτ Μπινός στο ερεβώδες fuckbox (το μηχάνημα που χρησιμοποιείται προς τη σεξουαλική εκτόνωση των επικίνδυνων οδοιπόρων του διαστήματος), βίαιους θανάτους, αποτυχημένα πειράματα και απεγνωσμένες εξομολογήσεις, η 72χρονη Κλερ Ντενί, ιδιοσυγκρασιακή σκηνοθέτης επί χρόνια σε αντιπαλότητα με τα ανθρώπινα ταμπού, επιχειρεί κάτι αντίστοιχο σε ένα ιδιότυπο διαστημικό ρέκβιεμ – την πρώτη αγγλόφωνη ταινία της- για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Σαφείς στην καλλιτεχνική διεύθυνση οι επιρροές από κλασικές ταινίες του είδους της επιστημονικής φαντασίας, όπως το κλειστοφοβικό «Σολάρις» του Ταρκόφσκι και η «Οδύσσεια του διαστήματος» του Κιούμπρικ, στις οποίες η Ντενί εμβολιάζει πάγιες ανησυχίες της: η σεξουαλική επιθυμία και εν γένει η επιθυμία στην αλληγορική της διάσταση ως εξερεύνηση των ορίων εντός (και εκτός) μας, η ομορφιά του σώματος και η ανθρώπινη τάση για αυτοκαταστροφή, το περιθώριο τούτου του κόσμου και οι απόκληροί του, σχέσεις γονιών-παιδιών σε πολλαπλές διαστάσεις. Με μια υπερβολή όμως που συχνά φλερτάρει έντονα με το μπανάλ και το γελοίο, κάτω από την επιφάνεια του «σαρκικού» σοκ. Απόλυτα ταιριαστός στον συμπαντικό τούτο γρίφο, ο Ρόμπερτ Πάτινσον σε μοιραίο ραντεβού στη «Μαύρη Τρύπα». (2018)

«Ένας ελέφαντας στέκεται ακίνητος» («An elephant sitting still») / Σκηνοθεσία: Μπο Χο / ***1/2
Παίζουν: Ζανγκ Γου, Πενγκ Γουτσάνγκ, Γουάνγκ Γιουγουέν

Οι ζωές τεσσάρων διαφορετικών ανθρώπων – ενός έφηβου μαθητή και της συμμαθήτριάς του σε κατά μέτωπο σύγκρουση με το ενδοοικογενειακό και το σχολικό μπούλινγκ, ενός γκάνγκστερ που αισθάνεται ένοχος για την αυτοκτονία του καλύτερού του φίλου και ενός ηλικιωμένου που διώχνεται από το διαμέρισμα που μοιράζεται με την οικογένεια του γιου του – διασταυρώνονται κατά τη διάρκεια μιας ημέρας σε μια παγωμένη βιομηχανική πόλη της Βόρειας Κίνας. Από όπου και θα προσπαθήσουν να αποδράσουν ψάχνοντας το Μενζούλι στα κινεζο-ρωσικά σύνορα όπου λέγεται ότι ο ελέφαντας του τσίρκου στέκεται ακίνητος, αδιάφορος στα χτυπήματα της ανθρώπινης κτηνωδίας. Ταινία – έπος που απλώνεται σε τέσσερις ώρες, με αργούς αφηγηματικούς ρυθμούς και γκρίζα ατμόσφαιρα που αμέσως σε κλείνει στην απόγνωση της. Είναι η μοναδική μεγάλου μήκους παρακαταθήκη του 29χρονου Μπο Χο, μαθητή του Μπέλα Ταρ που μετά την ολοκλήρωση του φιλμ έβαλε τέλος στη ζωή του, για την βρισκόμενη σε συγκρουσιακή κατάσταση σημερινή Κίνα με την παρακμή ενός συγκεντρωτικού καθεστώτος. Στενάχωρο καθώς αντιμετωπίζει ξεχωριστά τις έννοιες της προδοσίας και της ενοχής, με γλώσσα που τσακίζει κόκκαλα αλλά σε καμία περίπτωση αφηγηματικά δύσκαμπτο, κυλάει αβίαστα - στο πρώτο μέρος εστιάζοντας σε κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά με ρεαλιστική υφή και στυλιζαρισμένα πλάνα (θυμίζουν την τεχνική του Ούγγρου Λάζλο Νέμες) με θολό μπαγκράουντ και focus στον ίδιο τον ήρωα και το υποκειμενικό του περιβάλλον, στο δεύτερο με τη φωτογραφία να αλλάζει σε έγχρωμη. (2018)

Transit / Σκηνοθεσία: Κρίστιαν Πέτζολντ / ***
Παίζουν: Φραντς Ρογκόφσκι, Πάουλα Μπέερ

Ένας Γερμανός τεχνικός της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου επιχειρεί να διαφύγει από τη σημερινή Γαλλία στην οποία προελαύνουν τα γερμανικά στρατεύματα οικειοποιούμενος την ταυτότητα, τις επιστολές όπως και τη βίζα από την πρεσβεία του Μεξικού ενός συγγραφέα που έχει αυτοκτονήσει. Φτάνοντας στο λιμάνι της Μασσαλίας που ανήκει στην «ελεύθερη ζώνη» γοητεύεται από την μυστηριώδη σύζυγο του συγγραφέα. Μετά τα «Barbara» και «Το Τραγούδι του Φοίνικα» (2014), o Γερμανός Κρίστιαν Πέτζολντ κλείνει την τριλογία του πάνω στον υπό διωγμό έρωτα στην εποχή φασιστικών καθεστώτων δίνοντας τη σύγχρονη οπτική ενός καταπιεστικού συστήματος καθώς τοποθετεί το διαδραματιζόμενο στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο διάσημο μυθιστόρημα της Ανα Σέγκερς «Τράνζιτο» (εκδόσεις Άγρα) σε μια αναγνωρίσιμη σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Μια διαφορετική, πολύ πρωτότυπη προσέγγιση στη σύγχρονη έκφραση του ολοκληρωτισμού μέσα από ένα πολυεπίπεδο φιλμ που μπλέκει ψύχραιμα και παράλληλα τις λογοτεχνικές αναφορές (φέρει δάνεια από το βιβλίο «Geheimnis und Gewalt» του Γκέοργκ Κ. Γκλάσερ), τα ιστορικά γεγονότα και τη θεματική των χαμένων ταυτοτήτων με το ρομαντικό δράμα. Στην καρδιά του το Προσφυγικό και η πολιτική θέση απέναντι στη σύγχρονη Ευρώπη ενώ το παρελθόν εισβάλλει στο παρόν. (2018)

«Γυναίκες με τα όλα τους» («The Divine Order») / Σκηνοθεσία: Πέτρα Μπλοντίνα Βόλπε/ **1/2
Παίζουν: Μαρί Λεουενμπέργκερ, Μαξιμίλιαν Σιμόνιτσεκ

Το 1971 σε ένα ανεπηρέαστο από τις κοινωνικές αναταραχές του Μάη του ΄68 χωριό της Ελβετίας, η Νόρα, ήσυχη σύζυγος και μητέρα δύο αγοριών, θα αποφασίσει να ηγηθεί του τοπικού φεμινιστικού κινήματος έχοντας ως έμπνευση τον δημόσιο αγώνα για το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες για το οποίο οι άνδρες καλούνται να αποφασίσουν σε ψηφοφορία. Ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών στην Ελβετία σε μία καλοπροαίρετη, ευχάριστη και επίκαιρη δραματική κομεντί με όλα τα κλισέ του είδους. (2017)

«Μάρνι, μια τρελή συμμορία» («Marnie’s World») / Σκηνοθεσία: Κρίστοφ και Βόλφγκανγκ Λαουνστάιν /***

Η σπιτόγατα Μάρνι, λάτρης των αστυνομικών θρίλερ, αναλαμβάνει μια ειδική αποστολή μαζί με έναν φαφλατά σκύλο, ένα γαϊδούρι που θέλει να γίνει διάσημο στο τσίρκο ως ζέβρα και έναν πολύ διαφορετικό κόκορα από αυτούς που υπάρχουν συνήθως στο κοτέτσι. Tρελούτσικη, ευρηματική και εύστοχη στα μηνύματά της περί αποδοχής της διαφορετικότητας γερμανο-βελγική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων των βραβευμένων με Όσκαρ αδελφών Λαουνστάιν. (2018)

Στις αίθουσες επίσης: η νέα ταινία κινουμένων σχεδίων της Laika «Ο ευγενικός κύριος Λινκ» του Κρις Μπάτλερ σε ελληνική μεταγλώττιση με τις φωνές των Κ. Μαραβέγια και Κ. Μαρκουλάκη, το θρίλερ τρόμου «Η κατάρα της Γιορόνα» του Μάικλ Τσάβες και το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Από τον τρόμο στην αντίσταση» του Γιώργο Κεραμιδιώτη.