Πέθανε ο Μαξ φον Σίντοφ, ο εβληματικός πρωταγωνιστής της «Έβδομης Σφραγίδας» και του «Εξορκιστή»

Ο επιβλητικός Μαξ φον Σίντοφ, που έγινε γνωστός μέσα από τη συνεργασία του με τον Σουηδό δημιουργό Ίνγκμαρ Μπέργκμαν σε μια σειρά κλασικών ταινιών - δώδεκα συνολικά - πριν κάνει μια δεύτερη εντυπωσιακή καριέρα στο αμερικανικό σινεμά, εισπράτοντας την αίγλη του σταρ, έφυγε έχοντας ζήσει ως τα 90 του. 

Ο σπουδαιότερος ρόλος του Σίντοφ ήταν αυτός του ιππότη Αντόνιους Μπλοκ στο υπαρξιακό δράμα «Η Έβδομη Σφραγίδα» (1957) όπου παίξει σκάκι με το Θάνατο. Έπαιξε, επίσης, τον Ιησού Χριστό στην «Ωραιότερη Ιστορία του Κόσμου» (1965), καθώς και τον ιερέα που τα βάζει με τον διάβολο στον «Εξορκιστή» (1973) του Γουίλιαμ Φρίντκιν, αλλά και τον νευρικό καλλιτέχνη στο «Η Χάνα και οι αδελφές της» (1986) του Γούντι Αλεν. 

Τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν τακτικά σε μεγάλες παραγωγές, όπως το «Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά» (2011), ένα συγκινητικό δράμα στη Νέα Υόρκη μετά την 11η Σεπτεμβρίου, στο «Star Wars: Η δύναμη ξυπνάει» (2015), αλλά και στη σειρά «Game Of Thrones» ως Three-Eyed Raven.

Υπήρξε δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ για την ταινία «Πελέ ο κατακτητής» (1987) για την οποία κέρδισε υποψηφιότητα Α΄ Ανδρικού Ρόλου, καθώς και για το «Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά» (2011) για το οποίο διεκδίκησε το Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου.

Ο Μαξ φον Σίντοφ γεννήθηκε σε εύπορη οικογένεια στη Λουντ της Σουηδίας και σπούδασε στην εθνική δραματική σχολή πριν γνωρίσει τον Μπέργκμαν το 1955. Οι δυο τους συνεργάστηκαν πρώτα στο θέατρο και κατόπιν στον κινηματογράφο όπου υπέγραψαν μαζί αριστουργήματα: Η «Έβδομη σφραγίδα» έγινε την ίδια χρονιά που υλοποιήθηκαν και οι «Άγριες φράουλες», ενώ ακολούθησε το «Στο κατώφλι της ζωής» το 1958, το «Winter light» το 1963, η «Πηγή των παρθένων» το 1980. 

Ο ίδιος έκανε εκπληκτικά αντιφατικές επιλογές ταινιών φτάνοντας μέχρι και να γίνει φιγούρα-αναφοράς στα έπη της ηρωικής φαντασίας όπως στο «Flash Gordon» (1980) και το «Κόναν ο Βάρβαρος» (1982). 

Συνεργάστηκε, επίσης, με τον Σίντνεϊ Πόλακ στις «Τρεις μέρες του Κόνδορα» (1973) και τον Ντέιβιντ Λιντς στο «Dune» (1984). Στη διάρκεια της καριέρας του είτε βρισκόταν μπροστά από την κάμερα σπουδαίων σκηνοθετών είτε έπαιζε στα πιο θεαματικά μπλοκμπάστερ, στάθηκε ένας από τους παραγωγικότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς, με συμμετοχές σε περισσότερες από 100 ταινίες, αναγνωρίσιμος σε διαφορετικές γενιές θεατών, παίζοντας ακόμα και σε μεγάλη ηλικία ρόλους. Έτσι, βρέθηκε στο «Νησί των καταραμένων» (2011) του Μάρτιν Σκορσέζε, σε μπλοκμπάστερ μεγέθους «Minority Report» (2002), «Star Wars» και «Game Of Thrones». 

Ο τελευταίος του ρόλος ήταν στη βασισμένη σε αληθινά γεγονότα δραματική περιπέτεια «Kursk: Η τελευταία αποστολή» (2018) του Τόμας Βίντερμπεργκ, ενώ είχε έρθει και στην Ελλάδα για τα γυρίσματα της ταινίας «Echoes Of The Past» του Νικόλα Δημητρόπουλου γύρω από τη σφαγή των Καλαβρύτων από τους ναζί το 1943. 

Ο Μαξ φον Σίντοφ παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη φορά με την ηθοποιό Κριστίνα Ίνγκα Μπρίτα Όλιν από το 1951 μέχρι το 1979, με την οποία απέκτησε δύο γιους, και τη δεύτερη, το 1997, με την Μπρελέτ. Το 2002 απέκτησε τη γαλλική υπηκοότητα.