Η αυτοβιογραφία του Γούντι Άλεν βρίσκει νέο εκδοτικό οίκο στις ΗΠΑ και κυκλοφορεί

Σε μια περίοδο που ο κόσμος κρατάει την ανάσα του εν μέσω πανδημίας, ο Γούντι Άλεν βρίσκει εκδοτικό οίκο για να εκδόσει τα απομνημονεύματα του. Εκεί που θεωρούσαμε χαμένο το στοίχημα της κυκλοφορίας του «Apropos Of Nothing» έπειτα από τις διαμαρτυρίες εναντίον του δημιουργού που έκαναν τον οίκο Hachette να αναθεωρήσει και να μην προχωρήσει στην έκδοση του βιβλίου τον Απρίλιο, ο εκδοτικός οίκος Arcade Publishing απέκτησε τα δικαιώματα της αυτοβιογραφίας και τόλμησε να σπάσει τον κύκλο της λογοκρισίας εκδίδοντας το βιβλίο.

Πίσω από την έκδοση του βιβλίου βρίσκεται η εκδότρια Τζάνετ Σίβετ - γεγονός που έχει ιδιαίτερη σημασία μια και ο Γούντι Άλεν κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση από τη θετή κόρη του εδώ και χρόνια. Η Σίβετ έκανε μια σημαντική δήλωση, τονίζοντας ότι η Arcade αποφάσισε να εκδώσει το «Apropos Of Nothing» όχι μόνο για την αξία του υλικού του, αλλά και για να πάρει θέση ενάντια στους ανθρώπους που τον επικρίνουν. «Σε αυτή την παράξενη εποχή, στην οποία η αλήθεια παρερμηνεύεται ως fake news, εμείς σαν εκδότες προτιμούμε να δώσουμε το βήμα σε έναν αναγνωρισμένο καλλιτέχνη από το να σκύψουμε το κεφάλι σε αυτούς που είναι αποφασισμένοι να τον κάνουν να σωπάσει» δήλωσε η Τζάνετ Σίβετ.

Στις αρχές Μαρτίου το κύμα διαμαρτυριών στην ανακοίνωση της έκδοσης των απομνημονευμάτων του δημιουργού από τον οίκο Hachette με τους ίδιους τους υπαλλήλους του οίκου να αντιδρούν δυναμικά, ανάγκασε τους υπεύθυνους να μην προχωρήσουν στην κυκλοφορία του βιβλίου τον Απρίλιο, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί.

Μέσα σε μια συνθήκη που κάθε άλλο παρά ευνοϊκή είναι για τον κόσμο του εμπορίου στην Αμερική και την Ευρώπη, λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού, τα απομνημονεύματα του 84χρονου Γούντι Άλεν προσφέρονται πια για διάβασμα. Η Arcade Publising εξέδωσε 75.000 αντίτυπα του βιβλίου. Όπως μακροσκελώς αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας The Guardian, στις σελίδες του βιβλίου ο Γούντι Άλεν γράφει για τα παιδικά του χρόνια στο Μπρούκλιν, την καριέρα του σε όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας (στο σινεμά, το θέατρο, την τηλεόραση, τη stand up κωμωδία, τη συγγραφή), καθώς και τις σχέσεις του με την οικογένεια του, τους φίλους τους, με τις γυναίκες. Ξεχωρίζει τους επί χρόνια υποστηρικτές και συνεργάτες του Άλεκ Μπόλντουιν και Ντικ Κάβετ και μοιράζεται τις αναμνήσεις του με τους αγαπημένους του φίλους Μελ Μπρουκς, Μπέτ Μίντλερ, Νιλ Σάιμον...

Τις ερωτικές σχέσεις του τις θυμάται με την ίδια νοσταλγία και αγωνία που χαρακτηρίζουν και τις ρομαντικές κομεντί που έχει χαρίσει στον κινηματογράφο: η Νταϊάν Κίτον με την οποία γύρισε μεταξύ άλλων τον Νευρικό εραστή, κατέχει εξέχουσα θέση, ενώ η Μία Φάροου είναι το σκοτεινό κεφάλαιο. Ο χωρισμός τους περιγράφεται εκτεταμένα, το ίδιο και η κοινή τους συνεργασία στη μεγάλη οθόνη. 

Ο Γούντι Άλεν ήταν ζευγάρι με τη Μία Φάροου πάνω από μία δεκαετία. Στο βιβλίο την αποκαλεί «πολύ, πολύ όμορφη», αλλά θυμάται και την φθορά που υπέστη η σχέση τους με τα χρόνια. Οι δυο τους απέκτησαν το πρώτο τους βιολογικό παιδί, τον Ρόναν Φάροου, σημερινό επικριτή του, βραβευμένο δημοσιογράφο που έχει πρωτοστατήσει στην εκστρατεία του κινήματος #MeToo, το 1987. Και όπως έχει ξαναπεί ο Άλεν, όταν στις αρχές της δεκαετίας του '90, ξεκίνησε την ερωτική σχέση του με τη θετή κόρη της Μία (από τον γάμο της με τον διάσημο συνθέτη Αντρέ Πρεβίν), Σουν-Γι Πρεβίν, η οποία είναι κατά 30 χρόνια νεότερη του, είχε σχεδόν χωρίσει με τη Μία Φάροου. «Στα πρώτα στάδια της σχέσης μας, όταν ο πόθος κυριαρχούσε, δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον άλλο» γράφει χαρακτηριστικά ο ίδιος για τη σημερινή σύζυγό του στην οποία και αφιερώνει την αυτοβιογραφία του.

Σημειώνει, ακόμη, ότι κατανοεί το σοκ και την απόγνωση της Φάροου όταν ανακάλυψε τις ερωτικές φωτογραφίες του με την Σουν-Γι στο διαμέρισμα του. Τονίζει όμως ότι δεν μετανιώνει για τη σχέση τους και ότι θα ξανάκανε το ίδιο χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Ο Γούντι Άλεν απαντά και στις κατηγορίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης από τη μικρή του κόρη Ντίλαν: «Δεν πείραξα ποτέ τη Ντίλαν, ούτε της έκανα οτιδήποτε που θα μπορούσε να εκληφθεί ως κακοποίηση. Από την αρχή μέχρι το τέλος, οι κατηγορίες ήταν κατασκευασμένες». Περιγράφοντας την επίμαχη επίσκεψή του στο σπίτι της Μία Φάροου στο Κονέκτικατ τον Αύγουστο του 1992 την ημέρα που κατηγορήθηκε ότι παρενόχλησε σεξουαλικά την 7χρονη τότε κόρη του, ο Άλεν ισχυρίζεται ότι ήταν μαζί της σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, ενώ θυμάται ότι για λίγο έβαλε το χέρι του στο γόνατο της. «Σίγουρα δεν της έκανε τίποτα ανάρμοστο. Ήμουν σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο βλέποντας τηλεόραση καταμεσήμερο».

Στο βιβλίο περιλαμβάνεται, επίσης, ένα υστερόγραφο για τις δυσκολίες της έκδοσης της αυτοβιογραφίας που στρέφεται εναντίον της Hachette. Ο Γούντι Άλεν σημειώνει χαρακτηριστικά: «Οι υπεύθυνοι του οίκου Hachette διάβασαν το βιβλίο και τους άρεσε πολύ και παρόλο που θεωρούμαι τοξικός παρίας και απειλή για την κοινωνία, ορκίστηκαν ότι θα με υποστήριζαν σθεναρά στην περίπτωση που κάτι στράβωνε». «Όταν ξέσπασαν οι αντιδράσεις, αναθεώρησαν την απόφασή τους, αποδεικνύοντας ότι το θάρρος δεν είναι από τις αρετές τους, καταφεύγοντας σε μία πράξη ανανδρίας» προσθέτει ο Άλεν. Ο δημιουργός σημειώνει, επίσης, ότι ήταν ζήτημα χρόνου να βρει έναν εκδότη για το βιβλίο του διότι «η αλήθεια δεν μπορεί να μένει φιμωμένη για πάντα».