Δύο ταινίες του Λάνθιμου και τρία σπάνια ελληνικά φιλμ που μπορείτε να δείτε στο Cinobo

Ήδη μετράμε τον πρώτο μήνα παραµονής µας µέσα στο σπίτι, µετά την ανακοίνωση των έκτακτων µέτρων λόγω της εξάπλωσης του κορονοϊού, και αναζητάµε τρόπους να απασχοληθούµε µε κάθε δυνατό τρόπο. Το «Εθνος της Κυριακής» εγκαινίασε μια πρωτοποριακή συνεργασία με το Cinobo, τη νέα ελληνική streaming πλατφόρμα για κινηματογραφικές ταινίες. 

Οι αναγνώστες της εφημερίδας που επιλέγουν την έκδοση με τις προσφορές (4,25€), αποκτούν ταυτόχρονα έναν κωδικό με τον οποίο θα μπορούν να εγγραφούν στο www.cinobo.com και να απολαύσουν εντελώς δωρεάν για 45 ημέρες, εκατοντάδες ταινίες ανεξάρτητου κινηματογράφου. Η προσφορά απευθύνεται σε νέους χρήστες και η ενεργοποίηση του κωδικού πρέπει να γίνει κατά την εγγραφή μέχρι τις 30 Απριλίου.

Το Cinobo έχει ήδη εμπλουτίσει τον κατάλογό του με αρκετές ταινίες, παλιές και νέες, που δύσκολα θα τις παρακολουθήσετε στην τηλεόραση ή θα τις βρείτε στο Διαδίκτυο. Ψάξαμε, λοιπόν και αλιεύσαμε για εσάς μερικές από τις καλύτερες ταινίες με Έλληνες πρωταγωνιστές. 

«Ο θάνατος του ιερού ελαφιού» του Γιώργου Λάνθιμου 

Ο «Θάνατος του Ιερού Ελαφιού» είναι μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση σε κατάσταση κρίσης. Ο Στίβεν (Κόλιν Φάρελ) είναι ένας διαπρεπής καρδιοχειρουργός, παντρεμένος με την Άννα (Νικόλ Κίντμαν), μία καταξιωμένη οφθαλμίατρο. Είναι ευκατάστατοι και ζουν ευτυχισμένοι με τα δύο τους παιδιά, την έφηβη Κιμ (Ράφεϊ Κάσιντι) και τον δωδεκάχρονο Μπομπ (Σάνι Σουλτζίκ). O Στίβεν έχει αναπτύξει φιλική σχέση με τον Μάρτιν (Μπάρι Κιόγκαν), ένα δεκαεξάχρονο αγόρι, ορφανό από πατέρα, το οποίο έχει υπό την προστασία του. Τα πράγματα παίρνουν ολέθρια τροπή όταν ο Στίβεν συστήνει τον Μάρτιν στην οικογένεια του. Το νεαρό αγόρι αναστατώνει τον κόσμο τους και υποχρεώνει τον Στίβεν να επιλέξει ανάμεσα σε μια ακραία θυσία ή τον κίνδυνο να χάσει τα πάντα. Το σενάριο βασίζεται στην αρχαία τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη, ενώ έλαβε το βραβείο σεναρίου στο 70ό φεστιβάλ των Καννών, ενώ ήταν υποψήφια και για τον Χρυσό Φοίνικα. 

«Ο αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου 

Μια αντισυμβατική ερωτική ιστορία που λαμβάνει χώρα σε ένα κοντινό μέλλον όπου οι άνθρωποι που μένουν μόνοι, είτε επειδή χωρίζουν είτε επειδή πεθαίνει ο σύντροφός τους, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί είναι υποχρεωμένοι - σε διάστημα 45 ημερών- να βρούν κάποιον με τον οποίο ταιριάζουν και να γίνουν ζευγάρι. Αν δεν τα καταφέρουν μετατρέπονται σε κάποιο ζώο της επιλογής τους. Ενας άντρας, μεταφέρεται στο Ξενοδοχείο, και απελπισμένος κάποια στιγμή δραπετεύει στο Δάσος όπου ζουν οι Μοναχικοί. Εκεί ερωτεύεται μια γυναίκα, πράγμα το οποίο είναι ενάντια στους κανόνες των Μοναχικών. Η ταινία κέρδισε το βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών του 2015.

«Όντως φιλιούνται;» του Γιάννη Κορρέ

To «Όντως φιλιούνται;» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Γιάννη Κορρέ. Μετά την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ταξίδεψε σε εκλεκτικά φεστιβάλ του κόσμου, όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες (BAFICI), Φεστιβάλ Σανγκάης, Φεστιβάλ Ντουρμπάν & Φεστιβάλ του Σαντιάγκο. Λίγο πριν τα τριάντα ο Ντάνυ και η Στέλλα ανήκουν σε μία γενιά που ακόμα δεν έχει καθοριστεί. Ο Ντάνυ νιώθει πως είναι πολύ καλός γι’ αυτό τον κόσμο. Η Στέλλα πιστεύει πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτή. Το ερώτημα είναι αν ο ένας είναι καλός για τον άλλο. Η επίσκεψη του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ γίνεται αφορμή για μία συζήτηση γύρω από το τι σημαίνει να υπάρχεις στην σύγχρονη πραγματικότητα και παράλληλα μας παραπέμπει στο χρονικό της σχέσης τους, από το Α ως το τώρα. Η ταινία, χρησιμοποιώντας τον Ντάνυ ως κεντρικό χαρακτήρα και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις οποίες συχνά βρίσκεται –ή δημιουργεί- επιχειρεί να μιλήσει για αυτή τη γενιά, με το χιούμορ που της αρμόζει και την κατανόηση που της αξίζει.

«Αυτή η νύχτα μένει» του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Το «Αυτή η νύχτα μένει» είναι μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2016, στα 74 χρόνια του, ενώ ετοίμαζε ακόμα μία, τη δέκατη όγδοη της καριέρας του, το «Amor fati», που ήταν της μοίρας της να μην τη δούμε ποτέ. Ο Ανδρέας είναι ένας νέος που διατηρεί ψιλικατζίδικο σε κάποια συνοικία της Αθήνας και μαζί με τη Στέλλα, που φιλοδοξεί να γίνει τραγουδίστρια, προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα στη σύγχρονη πραγματικότητα της μεγάλης ανεργίας και των πανταχόθεν κλειστών δρόμων. Μπροστά στο γενικό αδιέξοδο, η Στέλλα εγκαταλείπει την Αθήνα και προσπαθεί να κάνει την τύχη της σαν τραγουδίστρια στα πολυάριθμα νυχτερινά κέντρα της επαρχίας. Ο Ανδρέας, μαζί μ’ έναν φίλο του συγγραφέα –ο οποίος ψάχνει στα επαρχιακά σκυλάδικα εικόνες και καταστάσεις για το επόμενο βιβλίο του–, αναζητούν τη Στέλλα και κάποτε τη βρίσκουν. Όμως απροσδόκητα και χωρίς προφανή λόγο, κάποιοι Αλβανοί λαθρομετανάστες απαγάγουν τη Στέλλα και τη μεταφέρουν σε ένα ορεινό χιονισμένο τοπίο. Μετά από αλλεπάληλες συγκρούσεις, ο Ανδρέας κατορθώνει να την απελευθερώσει και να τη σφίξει στην αγκαλιά του για πάντα. 

Το τραγούδι που ακούγεται είναι το ομότιτλο «Αυτή η νύχτα μένει» του Σταμάτη Κραουνάκη και η φωνή της Δήμητρας Παπίου είναι αυτή που ντουμπλάρει τη φωνή της Στέλλας. Το τραγούδι έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία και σηματοδότησε την αλλαγή στην επαγγελματική καριέρα της Δήμητρας Παπίου. Ως και σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι όλων των προγραμμάτων των λαϊκών σχημάτων όλης της χώρας.

«Σ' αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει» του Γιώργου Πανουσόπουλου

Μια ονειροπαρμένη κωμωδία. Μια ταινία για το γέλιο, τη χαρά, το τραγούδι, τη μουσική, τον έρωτα, γιατί στη ζωή υπάρχουν κι’ άλλα πράγματα εκτός από τα οικονομικά. Ένας γάλλος ευρωβουλευτής και μία ελληνίδα οικονομολόγος καταφθάνουν σε ένα νησί κάπου στο Αιγαίο, το Αρμενάκι. Εκεί θα δουν έναν τόπο ουτοπικό, μακριά από αυτό που έχουν συνηθίσει, με ανθρώπους που έχουν μείνει στην ανταλλακτική οικονομία, ξέγνοιαστους από ανούσια βάρη και άγχη. Τότε θα βρουν την κατάλληλη ευκαιρία να αφήσουν τα πάθη τους ελεύθερα και να γνωρίσουν την ελευθερία. Ένα ντοκιμαντέρ σκηνοθετημένο με την έννοια του καθημερινού για μια  άλλη προσέγγιση της ζωής, συντροφιά με τους Ικαριώτες.