Μόνικα Μπελούτσι: «Θέλω να δείξω την κρυφή πλευρά της Κάλλας»

Η αιθέρια Μόνικα Μπελούτσι, μία από τις διασημότερες και ωραιότερες σταρ του κινηματογράφου, έρχεται στο Ηρώδειο στις 21 Σεπτεμβρίου για να μας σαγηνεύσει, ερμηνεύοντας σε ένα μονόλογο που σκηνοθετεί ο Τομ Βολφ και που συνιστά το θεατρικό της ντεμπούτο, τη Μαρία Κάλλας.

«Αυτό που με συγκίνησε πολύ στη Μαρία Κάλλας είναι ότι αισθάνθηκα την εσωτερική αναζήτηση της για τη θηλυκότητά της. Η γυναίκα αυτή ήταν αυτοδημιούργητη. Έψαξε βαθιά μέσα στον εαυτό της. Η τέχνη της ήταν προϊόν μεγάλου πόνου, όπως συχνά συμβαίνει», εξομολογείται η Ιταλίδα ηθοποιός σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde τον περασμένο Φεβρουάριο. Μιλώντας ειλικρινά και από ψυχής για την πρώτη της φορά στη σκηνή του θεάτρου, η Ιταλίδα ηθοποιός αποκαλύπτει τα σημεία ταύτισης που μοιράζεται με την κορυφαία υψίφωνο όλων των εποχών.

Από την πρώτη εμφάνισή της στον κινηματογράφο με τον «Δράκουλα» (1991) του Φράνσις Φορντ Κόπολα μέχρι σήμερα, η Μπελούτσι έχει αναρίθμητα κινηματογραφικά πρόσωπα σε περίπου 60 ταινίες, που την κάνουν αξέχαστη. Καιρός να την απολαύσουμε και στην σκηνή.

«Είχα (σ.σ.: στο παρελθόν) πολλές προτάσεις για το θέατρο, αλλά δεν ήθελα. Είτε γιατί έπρεπε να κάνω μια ταινία, είτε γιατί δεν αισθανόμουν έτοιμη, είτε γιατί φοβούμουν. Και σε μια στιγμή, όταν μου έστειλαν το πρότζεκτ για τη Μαρία Κάλλας, δεν ξέρω…Διάβασα ένα γράμμα, τις Αναμνήσεις της και αισθάνθηκα ότι βρήκα κάτι που με συνέδεε. Για παράδειγμα, αυτή την αντίφαση ανάμεσα στην κρυμμένη, ευάλωτη και την σκληρή πλευρά της, την αυστηρότητα που επεδείκνυε στους μαθητές της, διότι και η ίδια είχε ανατραφεί αυστηρά…» σχολιάζει στη Le Monde η Μπελούτσι.

Με τον μονόλογο «Maria Callas: Lettres & Mémoires» («Μαρία Κάλλας: Γράμματα και Αναμνήσεις») που παρουσιάστηκε πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2019 στο θέατρο Marigny στο Παρίσι σε σκηνοθεσία του Τομ Βολφ, η Μόνικα Μπελούτσι θα μας ταξιδέψει στη ζωή και την καριέρα της Κάλλας: στην παιδική ηλικία της ντίβας της όπερας στη Νέα Υόρκη, στα χρόνια του πολέμου στην Αθήνα, στα πρώτα βήματα της καριέρας της, στο γάμο της και τον κατοπινό έρωτά της για τον Αριστοτέλη Ωνάση, στα πάθη μιας γυναίκας διχασμένης ανάμεσα στη φήμη και την ιδιωτική της ζωή.

Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τομ Βολφ στο οποίο ο ίδιος συγκέντρωσε πάνω από 350 αδημοσίευτα γράμματα της Κάλλας στη διάρκεια 30 ετών (1946-1977) και τα οποία συνιστούν μία πραγμάτωση της ευχής της κορυφαίας σοπράνο να γράψει την αυτοβιογραφία της (ο βιογράφος της Κάλλας είναι γνωστός μας ως δημιουργός του ντοκιμαντέρ «Maria by Callas: Η Μαρία Κάλλας εξομολογείται» το οποίο παρουσίασε στην Ελλάδα το 2018).

Καθώς η προσωπική αλήθεια της Κάλλας ήταν διαφορετική από τη δημόσια πλευρά της παγκοσμίου φήμης ντίβας, η Μόνικα Μπελούτσι αναλαμβάνει τώρα να γίνει η φωνή αυτής της αλήθειας.

«Ενδύομαι την ευθραυστότητά της που ήταν και η πηγή του τραγουδιού της. Αυτό που ταπεινά θέλω να δείξω δεν είναι η Κάλλας που έβλεπε όλος ο κόσμος, αλλά η κρυμμένη της πλευρά, η Μαρία. Για εμένα, αυτή η παράσταση είναι ένα μικρό κόσμημα. Και σίγουρα ένα από τα πιο λεπτεπίλεπτα και πολύτιμα πράγματα που έχω κάνει μέχρι σήμερα. Εδώ δεν μπορείς να πεις ψέματα, αυτό που αισθάνεσαι, το αισθάνεται και το κοινό», λέει η ηθοποιός.

Και τονίζει: «Θα ήθελα να παίξω την Κάλλας στα αγγλικά, που ήταν και η μητρική της γλώσσα, καθώς ήταν γεννημένη στη Νέα Υόρκη, ή στα ιταλικά τα οποία μιλούσε τέλεια. Η γλώσσα της Κάλλας αγγίζει όλο τον κόσμο. Η Μαρία είχε μία προφορά για όλες τις γλώσσες, σαν να τις κυριαρχούσε πολύ καλά. Αυτό με βοηθάει κάπως, με κάνει να αισθάνομαι κοντά στην προσωπικότητα της.»

Γεννημένη στην ιταλική επαρχία, στη Σιτά ντε Καστέλο της Ούμπρια, το 1964, ηθοποιός και μοντέλο με παγκόσμια, διαρκή ακτινοβολία, διάσημη εκτός των άλλων, για το γάμο της με τον Γάλλο σταρ Βενσάν Κασέλ από τον οποίο χώρισε το 2013 αφού απέκτησε μαζί του δύο κόρες στα 40 της, η Μόνικα Μπελούτσι διαπιστώνει σήμερα, ως γνήσια κόρη της Μεσογείου, πόσο μοντέρνα ήταν η Μαρία Κάλλας για την εποχή της. «Είχα μια φυσική επικοινωνία μαζί της» παραδέχεται. «Προέρχομαι από μια χώρα όπου οι γυναίκες μαθαίνουν ακόμα, με αργά βήματα, να επιβάλλονται. Χρειάζεται χρόνος για να μπορέσεις να μιλήσεις χωρίς φόβο. Γνωρίζω τη μεσογειακή κουλτούρα πολύ καλά. Μπορώ να νιώσω ό,τι νιώθει. Καταλαβαίνω τι λέει αυτό το βαθύ βλέμμα, τα οποίο μιλά χωρίς να λέει τίποτα, διότι η ομιλία δεν επιτρέπεται».

«Αυτό που μου αποκάλυψε το έργο είναι οι αλλαγές που έχει επιφέρει ο χρόνος για τις γυναίκες από την εποχή της Μαρίας Κάλλας μέχρι τη δική μας. Η Μαρία Κάλλας και ο πόνος της είναι προϊόν μιας εποχής και ενός πολιτισμού που έχουν αλλάξει. Είναι εκπληκτικό αυτό που συνέβη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσα σε τριάντα - σαράντα χρόνια, η πραγματικότητα των γυναικών έχει ανατραπεί. Αν και η Κάλλας ήταν πιο ελεύθερη από ότι άλλες γυναίκες και η ζωή της ως καλλιτέχνη της έδωσε αυτήν την ελευθερία και την ανεξαρτησία, αυτό έγινε υπό όρους. Ήταν ένας κόσμος όπου οι γυναίκες μπορούσαν ναεκφραστούν πολύ λίγο. Σήμερα η Μαρία Κάλλας δεν θα χρειαζόταν να ζει κατ’ αυτόν τον τρόπο, ούτε θα πέθαινε στα 53. Είναι σύγχρονη διότι επαναστάτησε εναντίον ενός συστήματος, αλλά το πλήρωσε ακριβά».