Παυλόπουλος: Μακρύς και αδιάλειπτος ο αγώνας για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα

«Με αισθήματα ειλικρινούς συγκίνησης αλλά και εξαιρετικής τιμής κηρύσσω την έναρξη αυτής της τόσο σημαντικής διεθνούς ημερίδας, η οποία έχει ως θέμα την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Τα αισθήματά μου αυτά δικαιολογούνται από το γεγονός ότι η διεθνής ημερίδα εντάσσεται στο πλαίσιο ενός μεγάλου και δίκαιου αγώνα με παγκόσμιες διαστάσεις, ήτοι του Αγώνα για την αποκατάσταση του, αναμφισβητήτως, πιο εμβληματικού Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, του Παρθενώνα. Και κατά τούτο, ο αγώνας αυτός δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και την ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά, αφορά τον πολιτισμό, εν γένει, δοθέντος ότι, κατ' αποτέλεσμα, η δικαίωσή του θα είναι έμπρακτη επιβεβαίωση της έννοιας του Πολιτισμού ως κορυφαίου επιτεύγματος του ανθρώπινου πνεύματος».

Με τα λόγια αυτά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος κήρυξε την έναρξη της Διεθνούς Ημερίδας με θέμα: «Επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα», που διεξάγεται στο αμφιθέατρο του Μουσείου Ακρόπολης. Η ημερίδα συνδιοργανώνεται από την Προεδρία της Δημοκρατίας, το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, τη διεθνή ένωση για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα και το Μουσείο της Ακρόπολης.

Ο ΠτΔ τόνισε ότι «ο αγώνας είναι ήδη μακρύς και αδιάλειπτος, αφού ουσιαστικά άρχισε λίγο μετά την συντέλεση του ιερόσυλου εγκλήματος του Ελγιν. Εγκλήματος "διαρκούς", το οποίο συντελέσθηκε όταν ο λόρδος Ελγιν, πρεσβευτής από το 1799 της Μεγάλης Βρετανίας στην τότε "Υψηλή Πύλη" στην Κωνσταντινούπολη, το συνέλαβε και το εκτέλεσε μεταξύ 1801-1804. Hταν τότε που διέπραξε την απάτη της ειδεχθούς σύλησης του Μνημείου του Παρθενώνα και την συνακόλουθη πολιτισμική τυμβωρυχία, επικαλούμενος δήθεν "ανασκαφικές δραστηριότητες" μέσα στον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο. Και στη συνέχεια ολοκλήρωσε το έγκλημά του, μεταφέροντας -και μάλιστα υπό όρους διακινδύνευσης που δείχνει τον αδίστακτο και προσβλητικό για τον Πολιτισμό μας χαρακτήρα του-δια της θαλασσίας οδού τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Μεγάλη Βρετανία».

Στόχος της διοργάνωσης είναι η σύνοψη των έως τώρα εξελίξεων και η αποτίμησή τους με σκοπό τη στήριξη της διεκδίκησης μέσω της συμπόρευσης διαφορετικών φορέων, την ενίσχυση των θετικών σημείων και την ευαισθητοποίηση του κοινού.

«Η Ελλάδα είναι ο γενέθλιος τόπος των Γλυπτών του Παρθενώνα, η Αθήνα είναι η πόλη τους, η Ακρόπολη και το Μουσείο της είναι ο φυσικός τους χώρος. Το μοναδικό μέρος στη Γη, όπου μπορεί να έχει κάποιος την ανεπανάληπτη εξαίσια αισθητική εμπειρία του Παρθενώνα και των Γλυπτών του», δήλωσε, μεταξύ άλλων, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, κατά τη σύντομη ομιλία της στη Διεθνή Ημερίδα.

Στην έρευνα που διεξάγει το Μουσείο Ακρόπολης και αφορά τη χρονική περίοδο 1800-1831, δηλαδή, το τέλος της Τουρκοκρατίας και τη μετατροπή της Ακρόπολης σε αρχαιολογικό χώρο, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης, Δημήτρης Παντερμαλής. Αφού διηγήθηκε τρεις ιστορίες βανδαλισμού των Γλυπτών από τον Έλγιν, ο κ. Παντερμαλής μίλησε και για την πρόσφατη τοποθέτηση των δυο Τούρκων επιστημόνων, της καθηγήτριας Zeynep Aygen και του ιστορικού Orhan Sakin, που ερευνούν τα οθωμανικά αρχεία και οι οποίοι τον περασμένο Φεβρουάριο παρουσίασαν στο Μουσείο Ακρόπολης μέρος της έρευνάς τους, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.

«Είναι η πρώτη φορά που ρίχνουμε το φως (σ.σ.: στα οθωμανικά αρχεία) γιατί ως τώρα ό,τι έχει γραφτεί είναι με βάση όσα ξέρουμε από τους δυτικούς συγγραφείς. Εμάς μας ενδιαφέρει και τι πραγματικά συνέβαινε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία εκείνη την περίοδο και κατά πόσο ισχύει ο ισχυρισμός ότι υπάρχει ένα φιρμάνι (σ.σ.: για την απόσπαση και μεταφορά των Γλυπτών του Παρθενώνα)», επισήμανε ο πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης, αναφερόμενος στην παρουσίαση των δύο Τούρκων επιστημόνων.

Oπως υπενθύμισε ο κ. Παντερμαλής, «στην ομιλία της η κ. Aygen είχε πει ότι οι αρχαίοι λίθοι ήταν σπουδαίοι και για τους Τούρκους και γι' αυτό σώθηκαν μνημεία. Ο μόνος αρμόδιος στην αυτοκρατορία να επιτρέψει μετακίνηση μνημείου ήταν ο ίδιος ο σουλτάνος. Το έγγραφο που σώζεται και το οποίο ονομάζουν "φιρμάνι" δεν είναι φιρμάνι, δεν είναι διαταγή. Είναι μια διοικητική επιστολή».