ΚΘΒΕ: «Μόλλυ Σουήνυ» σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή

Η Μόλλυ Σουήνυ είναι τυφλή εκ γενετής κι όμως ζει μια ευτυχισμένη ζωή. Οι γύρω της αποφασίζουν να τη βοηθήσουν να βρει το φως της, ωστόσο…μήπως δεν είναι τυφλή η Μόλλυ, αλλά οι άλλοι; Πρεμιέρα στις 19 Οκτωβρίου, στο Φουαγιέ της Ε.Μ.Σ., θα κάνει το έργο του Μπράιαν Φρίελ «Μόλλυ Σουήνυ», που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Γλυκερίας Καλαϊτζή.

Ο Φρίελ εμπνέεται από το δοκίμιο του νευρολόγου Όλιβερ Σακς «Να βλέπεις και να μην βλέπεις», καθώς και από ένα αληθινό περιστατικό.  Η Μόλλυ, μια ανεξάρτητη γυναίκα, τυφλή από δέκα μηνών, μοιάζει να ζει ευτυχισμένη μέσα στο σκοτάδι της, έχει φίλους, δουλειά και έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Ο Φρανκ, ο άντρας της, είναι πεπεισμένος ότι εκείνη θα ολοκληρωθεί μόνον όταν πάψει να είναι τυφλή. Ο κύριος Ράις, ο χειρουργός, ελπίζει να ξαναβρεί τη χαμένη ιατρική του φήμη από μια επικείμενη επιτυχημένη  επέμβαση. Μέσα από τρεις παράλληλους μονολόγους παρακολουθούμε την πορεία της Μόλλυ πριν και μετά την τυφλότητα. Οι ήρωες μιλούν με ειλικρίνεια και ωμότητα, αλλά και με δόσεις χιούμορ, σαν να διαβάζουν σελίδες από τα προσωπικά τους ημερολόγια.

Εκτός από τη σκηνοθεσία, η Γλυκερία Καλαϊτζή, έκανε και τη μετάφραση του έργου. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι της Μαρίας Καραδελόγλου, η μουσική του Κωστή Βοζίκη και παίζουν οι ηθοποιοί Ιωάννα Δεμερτζίδου (Μόλλυ), Γιώργος Κολοβός (Κύριος Ράις), Βασίλης Χατζηδημητράκης (Φρανκ).

Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1994 στο Δουβλίνο, σε σκηνοθεσία του συγγραφέα και δύο χρόνια μετά μεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη, για να επιστρέψει στο Λονδίνο με περγαμηνές και βραβεία. Στην Ελλάδα ο Αντώνης Αντύπας σύστησε το έργο στο αθηναϊκό κοινό το 1996, στο «Απλό Θέατρο».

Ο Μπράιαν Φρίελ (1929-2015) γεννήθηκε στο Killyclogher της Βόρειας Ιρλανδίας και σπούδασε στο Maynooth και στο Μπέλφαστ. Είναι ένας  από τους μεγαλύτερους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς της Μ. Βρετανίας και της Ιρλανδίας, με έργα που γνώρισαν επιτυχία στην πατρίδα του και στο εξωτερικό. Κυριότερα από αυτά: «Αμφίβολος παράδεισος» (1959), «Φιλαδέλφεια, σου έρχομαι!» (1964), «Οι εραστές» (1967), «Πολίτες δεύτερης κατηγορίας» (1973), «Ο θαυματοποιός» (1979), «Μόλλυ Σουήνυ» (1985), «Χορεύοντας στη Λούνασα» (1990) και άλλα. Τιμήθηκε με τρία θεατρικά βραβεία Τόνι το 1992, για το έργο του «Χορεύοντας στη Λούνασα», έργο το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1998.