Το Amaretto και άλλα υπέροχα λικέρ από κουκούτσια φρούτων

Ίσως το πιο φημισμένο διεθνώς λικεράκι από κουκούτσια φρούτου είναι το ιταλικό Amaretto με πατρίδα το Saronno. Το θρυλικό λικέρ πικραμύγδαλου της Ιταλίας μόνο στις παλιότερες συνταγές του αρωματιζόταν από αμύγδαλα, αφού οι σύγχρονες εμπορικές μάρκες προτιμούν ως βάση του τα κουκούτσια των βερίκοκων και των ροδάκινων, όλα τους φυσικές πηγές της αρωματικής ουσίας που θυμίζει αμύγδαλα και πικραμύγδαλα (της βενζαλδεΰδης) και που χαρίζει στα λικέρ την ντελικάτη γεύση τους.

Ο θρύλος του Amaretto

Ένας μάλιστα από τους δεκάδες θρύλους που περιβάλλουν την καταγωγή του λικέρ πικραμύγδαλου αναφέρει πως το 1525, οι υπεύθυνοι ναού του Saronno ανέθεσαν στον Bernardino Luini, μαθητή του Leonardo da Vinci, να δημιουργήσει τις τοιχογραφίες του ιερού. Ο καλλιτέχνης στην προσπάθειά του να απεικονίσει τη Μαντόνα, αναζήτησε ένα πραγματικό γυναικείο μοντέλο, το οποίο βρήκε στο πρόσωπο κοπέλας γειτονικού πανδοχείου. Προκειμένου να τον ευχαριστήσει η νεαρή γυναίκα, και μην έχοντας τίποτε άλλο να προσφέρει από τη φτώχεια που τη μάστιζε, τσάκισε μερικά κουκούτσια βερίκοκου και τα βύθισε σε αλκοόλ – το αρωματικό ποτό που προέκυψε το χάρισε στη συνέχεια στον Luini.

Λικέρ από κουκούτσια μούσμουλου

Ωστόσο οι Ιταλοί φτιάχνουν και μια ντελικάτη παραλλαγή του Amaretto από μούσμουλα. Στη συνταγή αυτή τα κουκούτσια του φρούτου αφήνονται να ξεραθούν 5-6 ημέρες στον ήλιο, αφαιρούνται τα φλούδια τους και εν συνεχεία τσακίζονται. Μια ακόμη ιδιατερότητα είναι πως η ζάχαρη δεν μπαίνει αυτούσια στη γυάλα με το αλκοολούχο (βότκα, τσίπουρο, ρακή), όπως γίνεται συνήθως, αλλά πρώτα δένεται σε σιρόπι με το ανάλογο νερό και μεταγγίζεται εν συνεχεία στο μείγμα κουκουτσιών-αλκοολούχου, αφού έχει περάσει ο χρόνος της πολύμηνης ωρίμασνης.

Λικέρ από κοκούκουτσια βερίκοκων και κερασιών

H παρασκευή μεθυστικών ηδύποτων από κουκούτσι φρούτων είναι πρακτική αιώνων, καθώς η ανθρώποτητα είχε την αγωνία του zero waste πολύ πριν αναδειχτεί ως trendy τάση του σήμερα. Το να μην πεταχτεί τίποτα από τα δώρα της φύσης ήταν βασική αρχή της φιλοσοφίας των αγροτικών νοικοκυριών. Ωραία σπιτικά λικέρ έδιναν και δίνουν -εκτός από τα μούσμουλα και τα βερίκοκα- και τα κεράσια. Συνήθως χρησιμοποιείται ως αλκοολούχα βάση η βότκα, το τσίπουρο και το οινόπνευμα ποτοποίας. Αν θέλετε να ανακαλύψετε τις συνταγές τους πατήστε εδώ.