Πρύτανης ΑΠΘ: Πανανθρώπινο χρέος η μνήμη της Γενοκτονίας των Ποντίων

«Η μνήμη της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως και κάθε γενοκτονίας, αποτελεί ένα πανανθρώπινο χρέος και οφείλει να υπομιμνήσκει στην παγκόσμια κοινότητα την ανάγκη για ειρήνη, κατανόηση και καταλλαγή», αναφέρει ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παπαϊωάννου, στο μήνυμά του για τη σημερινή Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

«Η Γενοκτονία, μια έννοια που στην Ελλάδα έχει κακοποιηθεί βάναυσα εξαιτίας της ιδεολογικής και πολιτικής εκμετάλλευσής της, αποτελεί ένα έγκλημα του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο, σύμφωνα και με το ψήφισμα της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τις Γενοκτονίες -16 Δεκεμβρίου 2007- υπέστησαν από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς οι Έλληνες του Πόντου και της Μικράς Ασίας, οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι», αναφέρει ο πρύτανης, σημειώνοντας ότι το ΑΠΘ αναλαμβάνοντας την ευθύνη που του αναλογεί στην ανάδειξη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας, δημιούργησε την Έδρα Ποντιακών Σπουδών, η οποία πέρυσι, κατά τη συμπλήρωση των εκατό χρόνων από την ημέρα Μνήμης, διοργάνωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα Διεθνές Συνέδριο για τη Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τη συμμετοχή κορυφαίων πανεπιστημιακών και ερευνητών, ενώ από τον προηγούμενο Μάιο το Κέντρο Ποντιακών Ερευνών ΑΠΘ ενισχύει την έρευνα στα συγκεκριμένα πεδία.

«Ο Ποντιακός Ελληνισμός αποτελεί κατά κοινή ομολογία ένα από τα δυναμικότερα τμήματα του οικουμενικού Ελληνισμού και μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες του 1922, Μικρασιάτες, Καππαδόκες και Ανατολικοθρακιώτες "μπόλιασαν" καρποφόρα τον ελλαδικό κορμό και συνέβαλαν ουσιαστικά και στην ανάπτυξη και πρόοδο της πατρίδας μας», αναφέρει ο κ. Παπαϊωάννου παρατηρώντας ότι «αυτό πολυμήχανο πνεύμα τους μάς μετέδωσε την "καλή αγωνία", πώς να κατανοούμε με ρεαλισμό το κοινωνικό γίγνεσθαι, πώς να προστατεύουμε και να ισχυροποιούμε την κοινωνική συνοχή, ώστε κινητοποιώντας και μεγιστοποιώντας τις ικανότητές μας, να τολμούμε σχέδια ζωής, να τολμούμε, ακόμη και μέσα από ελλείψεις, λάθη, παθογένειες, και τις προκλήσεις των καιρών».
«Αυτό το πνεύμα καλωσορίζουμε σήμερα, που η πανδημία αφενός ανέδειξε ορισμένες από τις μέγιστες αρχές του ουμανισμού, που ομολογουμένως είχαμε απομειώσει ή λησμονήσει, όπως συνεργασία και αλληλεγγύη, ενίσχυση βασικών μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσεων, και αφετέρου κατέδειξε εύγλωττα και εκκωφαντικά πόσο σημαντική είναι η λήψη καίριων, αναγκαίων, επώδυνων πλην συνετών αποφάσεων που ανατρέπουν παγιωμένες συνήθειες της αιώνιας καθημερινότητάς μας. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, κληρονομήσαμε από τον Ελληνισμό της Ανατολής την "τεχνογνωσία" να καινοτομούμε κάθε φορά που δίνουμε εξετάσεις σε μια κρίση», τονίζει, μεταξύ άλλων, ο πρύτανης του ΑΠΘ.