Task Force φυσικοθεραπευτών: Βήμα - βήμα η επιστροφή στην κανονικότητα για ασθενείς Covid

«Στην Μαρία που μου έδειξε ξανά τα πρώτα βήματα στη ζωή. Σε ευχαριστώ πολύ για την προσπάθειά σου» ήταν το μήνυμα της χειρόγραφης αφιέρωσης που άφησε ο 50χρονος Γιώργος Γ. στην φυσικοθεραπεύτρια Μαρία Σαραντάρη λίγο πριν πάρει εξιτήριο από το νοσοκομείο «Παπανικολάου» τον περασμένο Δεκέμβριο. Η Μαρία Σαραντάρη ανέλαβε από την πρώτη στιγμή να κάνει αναπνευστικές φυσικοθεραπείες στο Γιώργο για να μπορέσει να έχει καλύτερη οξυγόνωση τα πρώτα κρίσιμα 24ωρα που διασωληνώθηκε.

Διαβάστε ακόμη: Παπανικολάου: Σε 2 μήνες αποτελέσματα στη θεραπεία κορονοϊού με λεμφοκύτταρα

Για περίπου μία βδομάδα που ήταν σε πλήρη καταστολή, η φυσικοθεραπεύτρια εκτελούσε καθημερινά ασκήσεις φυσικοθεραπείας στα άνω και κάτω άκρα, τονώνοντας τον οργανισμό του. Αργότερα όταν εκείνος «ξύπνησε» και έβγαλε τον αναπνευστήρα, ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες της, καταφέρνοντας να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να ξανασταθεί στα πόδια του μετά από ένα μήνα. Δεν είναι όμως η μόνη περίπτωση. 

Λίγες μέρες πριν η 70χρονη κυρία Μαρία έπαιρνε επίμονα τηλέφωνο στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» , αναζητώντας την φυσικοθεραπεύτρια Χρυσούλα Κεραμιδάκη για να την ευχαριστήσει. Όταν εκείνη «εντοπίστηκε» και σήκωσε το τηλέφωνο η 70χρονη εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της μη μπορώντας να κρύψει την συγκίνησή της... Η 70χρονη «πήγε» στον άλλο κόσμο και επέστρεψε με τη Χρυσούλα να αναλαμβάνει την πλήρη αποκατάστασή της. Δεκαπέντε φυσικοθεραπευτές συγκροτούν μια task force στο Παπανικολάου και δίνουν καθημερινά εδώ και δέκα μήνες αγώνα για να επαναφέρουν στην προηγούμενή τους καθημερινότητά τους ασθενείς Covid οι οποίοι λόγω της παρατεταμένης καταστολής αντιμετωπίζουν μυϊκά προβλήματα.

«Οι περισσότεροι αισθάνονται ότι ξαναγεννήθηκαν και ότι τους δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία. Και αυτό είναι σημαντικό. Νομίζουν ότι γύρισαν από τη Σπιναλόγκα» δήλωσε στο ethnos.gr η φυσικοθεραπεύτρια  Μαρία Σαραντάρη. «Τόσα πολλά ευχαριστώ δεν έχω ξανακούσει, Οι ασθενείς με κορονοϊό εκτιμούν πολύ περισσότερο την προσπάθεια που κάνουμε για να τους επαναφέρουμε, σε αντίθεση με άλλα περιστατικά στο παρελθόν. Και αυτό γιατί αισθάνονται ότι έφυγαν και τους βοηθήσαμε να γυρίσουν πίσω» τονίζει από την πλευρά της η φυσικοθεραπεύτρια Κατερίνα Κούστα.  Και αν στην αρχή, όπως ομολογούν, φοβόντουσαν μπαινοβγαίνοντας στις ΜΕΘ, πλέον έχουν συνηθίσει τον πόλεμο με τον αόρατο εχθρό.

Μετά από μία βδομάδα καταστολής δημιουργούνται τα πρώτα μυϊκά προβλήματα

Φτάνοντας στο νοσοκομείο οι ασθενείς-με τους πνεύμονές τους να καταρρέουν από το χτύπημα του κορονοϊού - χωρίζονται ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασής τους σε αυτούς που χρειάζεται να νοσηλευτούν σε μια απλή κλινική και σε αυτούς που επείγει η διασωλήνωση και πρέπει να εισαχθούν στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν και τα σοβαρότερα προβλήματα. Οι φυσικοθεραπευτές φορώντας τις ειδικές στολές προστασίας αναλαμβάνουν να τοποθετήσουν τους ασθενείς τα πρώτα 24ωρα σε πρηνή θέση για να μπορούν να αεριστούν οι πνεύμονές τους, να έχουν καλύτερη οξυγόνωση και καλύτερη παροχέτευση των εκκρίσεών τους. 

«Το πρώτο 72ωρο είναι πολύ κρίσιμο. Τους τοποθετούμε σε καλύτερες θέσεις  και με αυτόν τον τρόπο βοηθάμε και την κάθαρση των αεραγωγών. Το νούμερο ένα στοίχημα είναι να μπορέσει ο άρρωστος να αναπνεύσει. Μετά από μία βδομάδα καταστολής δημιουργούνται όμως και τα πρώτα μυϊκά προβλήματα» τόνισε η Μαρία Σαραντάρη.

Όσοι ασθενείς καταστέλλονται για να μπορέσουν να συνεργαστούν με την μηχανική υποστήριξη έχουν και τις σοβαρότερες ζημιές στους μυς. Και όσο καθυστερεί η αποσωλήνωση των ασθενών τόσο περισσότερο επιδεινώνεται και η μυϊκή τους κατάσταση. 

«Δεν μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα ο ασθενής, ακόμη και να σηκώσει ένα κινητό τηλέφωνο. Δεν μπορεί ούτε τα δάχτυλά του να κουνήσει. Τόσο μεγάλη μυϊκή αδυναμία νιώθει» παρατήρησε η κ. Κεραμιδάκη. Οι φυσικοθεραπευτές περνούν από τα κρεβάτια όσων ασθενών παραμένουν σε βαθύ ύπνο λόγω καταστολής και εκτελούν ασκήσεις παθητικής κινησιοθεραπείας. «Εμείς κινητοποιούμε τα χέρια και τα πόδια τους και προσπαθούμε να προλάβουμε να μην έχουν θέματα αγκυλώσεων στις αρθρώσεις».

Οι πρώτες στιγμές μετά την αποσωλήνωση 

Το επόμενο στάδιο περιλαμβάνει αποκατάσταση των μυοπαθειών που δημιουργούνται μέσω της μυοχάλασης από τα φάρμακα που παίρνουν. «Μόλις γίνει η αποσωλήνωσή τους και αποκτούν τις αισθήσεις τους στην αρχή τα έχουν χαμένα. Δεν καταλαβαίνουν τι έγινε, που βρίσκονται και τι κάνουν. Γιατί για πολύ καιρό έπαιρναν μεγάλες δόσεις φαρμάκων τις οποίες δεν προλάβαινε να τις αποβάλλει γρήγορα ο οργανισμός τους» πρόσθεσε η Μαρία Σαραντάρη. Αρχικά αν και δεν έχουν δυνάμεις για να σηκωθούν οι φυσιοθεραπευτές προσπαθούν να κινητοποιήσουν τον άρρωστο. Τον βάζουν να κάτσει σιγά, σιγά πάνω στο κρεβάτι και να πάρει καλές αναπνοές ενώ τον βοηθούν να βήξει για να καθαρίσει από τα φλέματα τα οποία είναι και βασική αιτία για να μην έχει καλή οξυγόνωση.

Το κίνητρο των ασθενών να ξαναπάρουν τηλέφωνο τους συγγενείς τους 

Όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο οι ασθενείς συνεργάζονται με τους φυσικοθεραπευτές, εκτελώντας τις ασκήσεις τους. «Το μεγαλύτερο κίνητρό τους είναι να ‘δουλέψουν’ τα άνω άκρα τους και τον κορμό του σώματός τους. Στόχος να καταφέρουν να γυρίσουν το συντομότερο δυνατό σε πλάγια θέση για να μπορέσουν να πάρουν το τηλέφωνο από το κομοδίνο και να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι οι πρώτες ασκήσεις που κάνουν με μεγάλη προθυμία…» σημείωσε η Κατερίνα Κούστα. Ολοκληρώνοντας την πρώτή φάση αποθεραπείας και αφού βγουν από τη ΜΕΘ συνεχίζουν τα επόμενα στάδια αποκατάστασης σε πνευμονολογικές κλινικές. «Στην αρχή δεν μας αναγνωρίζουν γιατί μέσα στις ΜΕΘ φορούσαμε τις άσπρες στολές. Αναγνωρίζουν μόνο τη φωνή σου και σιγά, σιγά αρχίζουν και σε θυμούνται… Και η πιο μεγάλη ικανοποίηση είναι όταν βλέπεις την εξέλιξη του ασθενή. Αρχικά την αποσωλήνωσή του και την μεταφορά του από την μονάδα εντατικής θεραπείας στο τμήμα της αποθεραπείας. Να σηκώνεται να περπατάει και να επανέρχεται μέχρι να πάρει εξιτήριο και να βγει έξω» συμπλήρωσε η κ. Κούστα.

Εκτελούν και χρέη ψυχοθεραπευτή 

Οι φυσικοθεραπευτές εκτελούν και χρέη ψυχοθεραπευτή των ασθενών. «Όταν μπαίνουν στην πνευμονολογική κλινική εξομολογούνται τα πάντα. Νιώθουν εμπιστοσύνη και σε περιμένουν με ανυπομονησία καθημερινά για τις ασκήσεις. Εκεί αρχίζουν να μιλούν για όσα τους απασχολούν, τις ανασφάλειές τους, τις σκέψεις τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και όλοι ρωτούν επίμονα πόσο γρήγορα θα επανέλθουν» είπε στο ethnos.gr η φυσικοθεραπεύτρια  Μαρία Σαραντάρη.

Χωρίς επίδομα ανθυγιεινής εργασίας 800 νοσοκομειακοί φυσιοθεραπευτές εδώ και 8 χρόνια 

Αν και οι συνολικά 800 νοσοκομειακοί φυσικοθεραπευτές έρχονται σε καθημερινή επαφή με του ασθενείς που πάσχουν από κορονοϊό πολεμώντας με τον αόρατο εχθρό, εντούτοις έχουν εξαιρεθεί από το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας. «Κάνοντας κάθαρση αεραγωγών στην αποσωλήνωση δημιουργούμε αρκετό αερόλυμα γύρω από μας. Οπότε είμαστε μέσα σε περιβάλλον ανθυγιεινής εργασίας. Μένουμε αρκετή ώρα με τον άρρωστο, τον σηκώνουμε, τον παίρνουμε πολλές φορές αγκαλιά για να τον βάζουμε να καθίσει στη σωστή θέση. Ερχόμαστε σε πολύ κοντινή επαφή» εξήγησε η Χρυσούλα Κεραμιδάκη. Ωστόσο, αν και για την μεγαλύτερη μερίδα του νοσοκομειακού προσωπικού προβλέφθηκε το 2012 η παροχή επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας οι φυσικοθεραπευτές εξαιρέθηκαν.

«Το περιβάλλον στο οποίο εργαζόμαστε είναι ανθυγιεινό. Ερχόμαστε σε επαφή με ασθενείς Η1Ν1, άλλους που έχουν φυματίωση, aids και άλλα ανθεκτικά μικρόβια. Δεν κάνουμε φυσικοθεραπείες μέσα σε ένα γραφείο αλλά σε κλίνες του νοσοκομείου και πόσο μάλλον τώρα σε κλίνες Covid. Ο τεχνικός, ο νοσηλευτικός και παραϊατρικός κλάδος το παίρνει εκτός από μας αν και ανήκουμε στον παραϊατρικό κλάδο» δήλωσε η Μαρία Σαραντάρη. Όπως σημειώνουν και οι τρεις φυσιοθεραπεύτριες εξαιρέθηκαν από το επίδομα και η καταβολή του κόλλησε στην γραφειοκρατία. Τα τελευταία χρόνια έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους με την Πολιτεία να αναγνωρίζει το δίκαιο αίτημά τους, περιμένοντας όμως εδώ και οχτώ χρόνια να δικαιωθούν.  

Διαβάστε ακόμη: «Κόκκινο» τηλέφωνο στο Παπανικολάου για τον κορονοϊό: «Πείτε του ότι τον αγαπάμε...»