Γαλάτσι: Ελεύθερος με περιοριστικό όρο ο αστυνομικός που σκότωσε το πιτ μπουλ
NewsroomΕλεύθερος με τον περιοριστικό όρο της εμφάνισης μια φορά το μήνα στον ανακριτή αφέθηκε μετά την απολογία του ο αστυνομικός που πυροβόλησε και σκότωσε σκύλο στο Γαλάτσι, κατά τη διάρκεια ελέγχου σε πολυκατοικία.
Ο κατηγορούμενος απολογήθηκε για το αδίκημα της ζωοκτονίας σε βαθμό κακουργήματος και σύμφωνα με πληροφορίες υποστήριξε πως δεν ήθελε να σκοτώσει το σκύλο.
Φέρεται μάλιστα να υποστήριξε ότι ήταν σε άμυνα, γιατί το ζώο του επιτέθηκε και τον δάγκωσε.
Στον αντίποδα ο ιδιοκτήτης του σκύλου φέρεται να είπε πως είναι ψευδής ο ισχυρισμός του κατηγορούμενου αστυνομικού, ότι δηλαδή το σκυλί του επιτέθηκε και τον τραυμάτισε στο πόδι.
Το χρονικό της υπόθεσης
Όλα ξεκίνησαν την περασμένη Πέμπτη, όταν αστυνομικοί πήγαν σε πολυκατοικία να ερευνήσουν καταγγελία για δύο σκύλους τους οποίους οι ιδιοκτήτες κρατούσαν στην ταράτσα. Ένας από αυτούς ράτσας πιτ μπουλ επιτέθηκε, σύμφωνα με την αστυνομία, στον αστυνομικό και τον δάγκωσε στο πόδι. Ωστόσο, την περασμένη Πέμπτη, η ιδιοκτήτρια του πιτ μπουλ, με ανάρτηση της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είχε μιλήσει για «εν ψυχρώ δολοφονία» σκύλου από τον αστυνομικό.
Αφγανιστάν - Συνέντευξη Ταλιμπάν: Αμνηστία για τους εχθρούς, Σαρία για τις γυναίκες
Φωτιά σε Βίλια Αττικής: Συνεχίζεται η μάχη με τις φλόγες - Αναζωπυρώσεις στην Κερατέα
Αφγανιστάν - Εurotopics: Άρθρο του ethnos.gr στη διεθνή επισκόπηση Τύπου από 30 ευρωπαϊκές χώρες
Folli Follie: Σε δίκη 13 κατηγορούμενοι - Τι αποφάσισαν οι δικαστές του Συμβουλίου
Αφγανιστάν: Ας μιλήσουμε πάλι για πρόσφυγες και μετανάστες
Στέφανος Τσιτσιπάς: Φανταστικός τενίστας αλλά αρκεί μόνο αυτό;
- Η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης μετά το «όχι» των αγροτών - «Διάλογος χωρίς την ταλαιπωρία της κοινωνίας»
- Ηράκλειο: «Δεν είμαι καλά, θέλω να μιλήσω σε κάποιον» - Τα τελευταία λόγια του αγνοούμενου γιατρού
- Κύπρος: 23χρονος κρατούμενος έβαλε τέλος στη ζωή του - «Βαρόνοι» των Κεντρικών Φυλακών τον χρησιμοποιούσαν ως σκλάβο
- Πάρις Παρασκευάδης στο ethnos.gr: Προσπαθώ να ζήσω το «τώρα» αγνοώντας το τικ-τικ του ρολογιού