Μετάθεση εν αγνοία του, 350 χιλιόμετρα μακριά, για τον μοναδικό δασολόγο της Λευκάδας: «Τιμωρητική δίωξη» καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές

Με μετάθεση σε απόσταση 350 χιλιομέτρων από τον τόπο κατοικίας του όπου και υπηρετούσε, «τιμωρήθηκε» εν αγνοία του ο μοναδικός δασολόγος της Διεύθυνσης Δασών Λευκάδας για το αλαλούμ που δημιουργήθηκε με τις δηλώσεις και το τεκμήριο του Δημοσίου στην περιοχή, όπως καταγγέλλουν οι συνάδελφοί του.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αυτόνομης Δημοκρατικής Συνεργασίας Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, ο μοναδικός δασολόγος που εκτελούσε και χρέη Προϊσταμένου Δ/νσης και Τμηματάρχη στο Τμήμα Δασικών Χαρτογραφήσεων, δια της αναβαθμίσεως βρέθηκε από τη Λευκάδα, στην Κυπαρισσία εν μία νυκτί. «Απροειδοποίητα και αιφνιδιαστικά, μετατέθηκε σε άλλη υπηρεσία και συγκεκριμένα στο Δασαρχείο Κυπαρισσίας, σε απόσταση 350 Κm, αφήνοντας τη Δ/νση Δασών Λευκάδας χωρίς δασολόγο». Ο ίδιος μάλιστα δεν είχε καμία ενημέρωση γι΄αυτό και είδε την απόφαση της μετάθεσής του από την ανάρτηση στη «Διαύγεια».

Να σημειωθεί ότι στην Κυπαρισσία υπηρετούν ήδη 2 δασολόγοι, και δεν υπάρχει κενή οργανική θέση. Αντιθέτως στη Λευκάδα υπηρετεί ένας δασολόγος και ένας δασοπόνος, ο οποίος θα μείνει και μόνος του εφόσον η μετάθεση προχωρήσει.

Οι συνδικαλιστές κάνουν λόγο για «μετακίνηση - δίωξη εμφανώς τιμωρητική», η οποία «έχει ως συνέπεια αφενός την κοινωνική και οικονομική εξόντωση του συναδέλφου, αφετέρου τη δυσλειτουργία της Δ/νσης Δασών Λευκάδας αφού, πέραν του γεγονότος ότι στην Λευκάδα δεν υπηρετεί πλέον κανένας Δασολόγος, ο συνάδελφος Δασοπόνος που τοποθετήθηκε Προϊστάμενος της Διεύθυνσης δεν έχει δεχθεί τη θέση».

Κατά συνέπεια την περίοδο αυτή η Δασική Υπηρεσία της Λευκάδας ουσιαστικά δε λειτουργεί. Σύμφωνα με τους δασολόγους, «ο λόγος δίωξης δεν αποτελεί μυστικό. Ο συνάδελφος εκδιώχθηκε και τιμωρήθηκε ως αποδιοπομπαίος τράγος, μετά την αναστάτωση που προκλήθηκε στην τοπική κοινωνία της Λευκάδας, από τη δήλωση εμπραγμάτων δικαιωμάτων του Δημοσίου, με βάση τον δασικό χαρακτήρα εκτάσεων στο νησί», σημειώνουν κάνοντας λόγο για «προσπάθεια εξευμενισμού τοπικών κομματαρχών».

Αναρωτιούνται μάλιστα εάν «κάθε δασικός υπάλληλος από τούδε και στο εξής θα βρίσκεται υπό την απειλή μιας μετακίνησης μακριά από το σπίτι του εάν δεν υπακούσει σε ό,τι του ζητηθεί και μάλιστα όταν αυτό είναι κατάφορα παράνομο».

Τι είχε προηγηθεί

Και όλα αυτά, ενώ – όπως υποστηρίζουν – δεν έκανε τίποτα περισσότερο απ΄αυτό που παγίως έκανε η Υπηρεσία: «Προέβη στις υπηρεσιακές ενέργειες που όφειλε σύμφωνα με τις μέχρι εκείνη την ημέρα πάγιες οδηγίες και εγκυκλίους της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του υπουργείου Περιβάλλοντος δηλώνοντας τα δικαιώματα του Δημοσίου στο στάδιο της κτηματογράφησης. Η τιμωρία του δε, είναι εξοντωτική προς παραδειγματισμό και των υπολοίπων συναδέλφων, καθώς έκανε τη δήλωση δικαιωμάτων σε προεκλογική περίοδο», σημειώνουν.

Υπενθυμίζεται ότι είχε προηγηθεί η δήλωση εκ μέρους του Δημοσίου όλων των εκτάσεων δασικής μορφής, γεγονός που είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων και του Περιφερειακού Συμβουλίου των Ιονίων Νήσων αλλά και των βουλευτών της περιοχής. Για να λυθεί το ζήτημα πριν μερικές ημέρες ο Γενικός Γραμματέας Δασών, Κωνσταντίνος Αραβώσης εξέδωσε νέα εγκύκλιο που ανατρέπει το αμάχητο τεκμήριο του Δημοσίου έναντι ιδιωτών. Στην εγκύκλιο ορίζεται ότι οι δηλώσεις που υποβάλλονται από το Δημόσιο και αφορούν δάση και δασικές εκτάσεις, θα πρέπει να συνοδεύονται από αποδεικτικά στοιχεία του επικαλούμενου δικαιώματος, δηλαδή τίτλους ιδιοκτησίας.

Εως σήμερα, πάντως, φαίνεται ότι τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οπως εξηγει στο ethnos.gr, η δασολόγος και μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, Βερενίκη Λούκα, οι δηλώσεις του δημοσίου σε περιοχές όπου δεν ισχύει το τεκμήριο υπέρ του δημοσίου, αποτελούσαν πάγια τακτική της διοίκησης, κάτι το οποίο προκύπτει και από εγκυκλίους που χρονολογούνται από το 1998 και αντίστοιχη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Σύμφωνα με την ίδια, όλα αυτά τα χρόνια κανένα ιδιωτικό δικαίωμα επί δασών δεν έχει θιγεί, αφού στο διοικητικό έγγραφο υποβολής δήλωσης της Δασικής Υπηρεσίας στο Κτηματολόγιο, περιγράφεται ότι “δεν επηρεάζεται καμία ισχύουσα διάταξη που αφορά την αναγνώριση ιδιωτικών δικαιωμάτων επί δασών, δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων και δεν θίγονται υφιστάμενα ιδιωτικά δικαιώματα”.

«Ουσιαστικά μετά τη δήλωση της Δασικής Υπηρεσίας, τα αρμόδια όργανα του Κτηματολογίου εξετάζουν ούτως ή άλλως τα δηλωθέντα στοιχεία και εγγράφουν ως ιδιοκτήτη τον φορέα ή φυσικό πρόσωπο που θα προσκομίσει τα κατάλληλα δικαιολογητικά. Η πρακτική αυτή ακολουθείται από όλες τις υπηρεσίες διαχρονικά, είτε ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, είτε όχι, σε όλες τις δηλώσεις της Δασικής Υπηρεσίας ανά την επικράτεια, ενώ στη συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών που δεν ισχύει το εν λόγω τεκμήριο, οι δηλώσεις υποβλήθηκαν από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες χωρίς κανένα πρόβλημα», εξηγεί.

Ως προς το αν η νέα εγκύκλιος του υπουργείου ενέχει κινδύνους, η κυρία Λούκα απαντά πως ένας καχύποπτος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι δασικές εκτάσεις θα παραμείνουν αδήλωτες, γεγονός που σημαίνει ότι εγγράφονται στο υπουργείο Οικονομικών, το οποίο με τη σειρά του μπορεί είτε να τις μεταγράψει στη Δασική Υπηρεσία ή και να τις πάει στο ΤΑΙΠΕΔ προς αξιοποίηση.

«Σε μια υπηρεσία τεράστιο χειρόγραφο αρχείο η μη δήλωση περιουσίας του Δημοσίου εφόσον γι΄αυτό δεν υπάρχει τίτλος, ενέχει μεγάλους κινδύνους για τους υπαλλήλους στην περίπτωση που μεταγενέστερα εμφανιστεί κάποιος τίτλος καθώς θα πρόκειται για παράλειψη άσκησης διοίκησης εκ μέρους τους».