Σιδηρόδρομος: Λίγα τα δρομολόγια, πολλά τα προβλήματα - Προπηλακίστηκε μηχανοδηγός την Παρασκευή

Σε ρυθμούς ...ρουτίνας από την άποψη των συνεχών προβλημάτων που ανακύπτουν και των αποτελεσμάτων της χρόνιας εγκατάλειψης φαίνεται ότι επιστρεφει ο σιδηρόδρομος όσο απομακρυνόμαστε χρονικά από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών που στοίχισε τη ζωή σε 57 άτομα.

Οπως καταγγελλουν οι μηχανοδηγοί, αν και τα δρομολόγια παραμένουν δραστικά μειωμένα, η έλλειψη συρμών, οι βλάβες σε αμαξοστοιχίες και οι καθυστερήσεις δεν έχουν εκλείψει από την καθημερινότητα με αποτέλεσμα να συνεχίζονται και οι διαπληκτισμοί μεταξύ επιβατών και εργαζομένων στον σιδηρόδρομο.

Η περασμένη Παρασκευη εξελίχθηκε σε μία δύσκολη ημέρα αφού εκτός της φωτιάς κοντά στις γραμμές του σταθμού Αγίων Θεοδώρων, για την οποία έγραψε το «Εθνος», βλάβη σε συρμό diesel στον Προαστιακό Αθήνας (Νερατζιώτισσα), προκάλεσε σωρεία καθυστερήσεων, χωρίς να υπάρχει καμία ενημέρωση στο επιβατικό κοινό αφού η τηλεματική παραμένει εδώ και χρόνια εκτός λειτουργίας, ενώ δεν υπάρχει προσωπικό στους σταθμούς για να ενημερώνει τους επιβάτες, καθώς όπως επαναλαμβάνει η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού Ελξης (ΠΕΠΕ), ύστερα από τις χιλιάδες μετατάξεις του 2011, η διαχείριση των σταθμών έχει εκχωρηθεί σε ιδιώτες, που περιορίζονται αποκλειστικά στην έκδοση εισιτηρίων.

Ως αποτέλεσμα την περασμένη Παρασκευή τις καθυστερήσεις «πλήρωσε» μηχανοδηγός του Προαστιακού Σιδηροδρόμου, ο οποίος προπηλακίστηκε από επιβάτη στον σταθμό της Νεραντζιώτισσας.

Οπως επισημαίνει σε ανακοινωσή της η ΠΕΠΕ, σε όλα αυτά, έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα στο τροχαίο υλικό, αφού καμία νέα επένδυση δεν έχει γίνει τα τελευταία χρόνια, «ενώ στην πρόσφατα ψηφισμένη σύμβαση μεταξύ Hellenic Train – Ελληνικού Δημοσίου, το ύψος των επενδύσεων απομειώθηκε σε μεγάλο βαθμό ενώ προβλέφθηκε η αγορά τρένων…υδρογόνου (από την ΓΑΙΑΟΣΕ και όχι από τους παρόχους) για το… έτος 2027».

Οι μηχανοδηγοί καταγγέλλουν για ακόμα μία φορά ότι οι εγκαταστάσεις συντήρησης παραμένουν στην ίδια –κακή- κατάσταση εδώ και 5 χρόνια, απουσία επενδύσεων, ενώ τα προβλήματα από την έλλειψη συρμών είναι εμφανή αφού «μόλις 15 (και αν) ηλεκτροκίνητοι συρμοί Desiro υπάρχουν διαθέσιμοι για να καλύψουν τις ανάγκες του Προαστιακού της Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης (!!!), παράλληλα με την καθημερινή ή μακροχρόνια συντήρηση που απαιτεί η συνεχής –καθημερινή - λειτουργία τους».

Ειδικά για τον Προαστιακό Θεσσαλονίκης - Λάρισας αναφέρουν ότι έως και σήμερα παραμένει ανεξήγητα κλειστός. Κι αυτο την ώρα που – σύμφωνα με την ΠΕΠΕ - την τελευταία περίοδο κυκλοφορούν – με σημαντικά προβλήματα - «συρμοί diesel ηλικίας 32-35 ετών, ενώ στην Αθήνα επανήλθε εδώ και 2 χρόνια η αξιοποίηση συρμών diesel (Rail bus) στα δρομολόγια του Προαστιακού στην γραμμή του αεροδρόμιου παράλληλα με την θέσπιση -από το 2021 -της απαράδεκτης μετεπιβίβασης στον σταθμό του Ρέντη (και σε συρμούς diesel) προκειμένου να φτάσει κάποιος στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά».

Για την αναγκαιότητα της μετεπιβίβασης αυτής, που ταλαιπωρεί 2 χρόνια τώρα μηχανοδηγούς και επιβάτες, κανείς υπεύθυνος δεν έχει απαντήσει ποτέ, σημειώνουν οι μηχανοδηγοί «εν απουσία πρωτοβουλιών και από την πολιτική ηγεσία, καθώς ο ΟΣΕ «δείχνει» την Hellenic Train και το αντίστροφο».

Αποτέλεσμα είναι σε μια περίοδο κατά την οποία η επιβατική κίνηση παρουσίαζε σημαντική αύξηση στον Προαστιακό Αθήνας και Θεσσαλονίκης λόγω του αυξημένου κόστους ενέργειας, ο σιδηρόδρομος όχι μόνο δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σε αυτήν, αλλά περιορίστηκαν τόσο οι υποχρεώσεις των εταιρειών σε επενδύσεις όσο και εγκαταλείφθηκε η συντήρηση της υποδομής προκειμένου να δοθεί μέσω ΣΔΙΤ σε ιδιώτες, τονίζουν οι μηχανοδηγοί προσθέτοντας πως «αρκεί μια βόλτα στους σταθμούς (ακόμα και στον Κεντρικό σταθμό Αθήνας που εγκαινιάστηκε πριν 7 χρόνια) για να διαπιστώσει κάποιος την εγκατάλειψη».

Οι λύσεις που προτείνουν

Σύμφωνα με την ΠΕΠΕ, λύσεις για την αντιστροφή της κατάστασης υπάρχουν κι αυτές αφορούν την άμεση ενίσχυση του ΟΣΕ με προσωπικό για την συντήρηση της υποδομής, την επαναφορά της λειτουργίας των σταθμών σε μόνιμο -εκπαιδευμένο προσωπικό και τις ουσιαστικές επενδύσεις σε τροχαίο υλικό- εγκαταστάσεις συντήρησης του.

Οι μηχανοδηγοι επαναλαμβάνουν ότι «η ετήσια κρατική επιχορήγηση για την εκτέλεση των άγονων γραμμών, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως ρουσφετολογικό εργαλείο –μέσο πίεσης, προκειμένου να τοποθετούνται άπειρα στελέχη σε κρίσιμες θέσεις σε όλες τις εταιρείες ή για να δρομολογούνται τρένα σε περιοχές όπου εκλέγονται βουλευτές που έχουν την πολιτική ευθύνη για την εποπτεία του Υπουργείου Μεταφορών – Υποδομών και Οικονομίας. Πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένο πρόγραμμα επενδύσεων που στο επίκεντρο του θα έχει την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού και της Ελληνικής Οικονομίας».

Καταλήγουν αναφέροντας πως η υποβάθμιση του σιδηρόδρομου δεν μπορεί να συνεχιστεί. «Οι υπεύθυνοι αντί για κροκοδείλια δάκρυα και επικοινωνιακές φιέστες, ας εργαστούν επιτέλους για την ανάπτυξη του μέσου».