Καλαμάτα: «Το παιδί μου φοβάται να πάει σχολείο» - Τι λέει ο γονέας που δέχτηκε άγρια επίθεση από άλλο γονιό

Για το σοκαριστικό περιστατικό που σημειώθηκε έξω από το δημοτικό σχολείο στην οδό Ακρίτα, στην Καλαμάτα, μίλησε ο 45χρονος γονέας που δέχτηκε άγρια επίθεση από δύο άτομα, εκ των οποίων ο ένας επίσης γονέας και με τον οποίο είχε έρθει σε αντιπαράθεση λίγες μέρες νωρίτερα.

Το περιστατικό συνέβη λίγο πριν μπουν οι μαθητές στις τάξεις, όταν ένα αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το σχολείο και δυο άνδρες κατέβηκαν και επιτέθηκαν σε πατέρα που μόλις είχε αφήσει το παιδί του στο σχολείο. Ο τραυματισμένος γονέας άρχισε να τρέχει για να αποφύγει την επίθεση που δέχθηκε. Βρήκε καταφύγιο μέσα στο προαύλιο του σχολείου, όντας αιμόφυρτος. Ένας εκ των δυο ανδρών που του επιτέθηκαν προσπάθησε σε έξαλλη κατάσταση να τον ακολουθήσει μέσα στο σχολείο.

Τελικά, τον συγκράτησαν την τελευταία στιγμή άλλοι γονείς που βρέθηκαν εκεί και συνέχισε από τα κάγκελα με φραστικές απειλές. Οι δάσκαλοι κάλεσαν την αστυνομία αλλά όταν έφτασε το περιπολικό οι δράστες είχαν εξαφανιστεί. Ο τραυματισμένος γονέας διακομίστηκε με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας.

Πώς έγινε το περιστατικό 

Μιλώντας στην κάμερα της ΕΡΤ, περιγράφει:

«…Είμαι με το αυτοκίνητο, με έχει πιάσει στο φανάρι, περιμένω να ανάψει το πράσινο. Δεν σας κρύβω, ακόμα και σήμερα δεν έχω αντιληφθεί τι μου έχει συμβεί. Μου ανοίγει η πόρτα του συνοδηγού, μπαίνει ένας κύριος μέσα, αρχίζει να με γρονθοκοπεί και να με βρίζει, να με απειλεί. Αυτομάτως ανοίγει και η αριστερή πόρτα του συνοδηγού… Δεν κατάλαβα εκείνη τη στιγμή πως βγήκα. Με έβγαλαν, τι έγινε. Τη στιγμή που βγαίνω αντιλαμβάνομαι ότι έχω αίματα στο πρόσωπο, έχω αιμορραγία. Άρχισε ο ένας από τους δύο δράστες, αυτός που μου είχε επιτεθεί από τη δεξιά μεριά, να μου λέει να βρίζει και να μου λέει ότι “θα μου βγάλεις το παιδί μου τρελό και θα στείλει το παιδί μου σε ψυχολόγο”. Αναγνώρισα ότι ήταν ένας γονιός με τον οποίο είχα έρθει σε μια συζήτηση την Παρασκευή το πρωί, την ημέρα του Πολυτεχνείου, είχαμε συναντηθεί έξω από το σχολείο. Ο γιος μου, 9 χρονών, μου είχε μεταφέρει εδώ και καιρό ότι του ασκείται ενδοσχολική βία, ότι υπάρχει ένα παιδί που πάει και τον χτυπάει στα καλά καθούμενα πίσω στην πλάτη, μπουνιές. Την περασμένη Τρίτη είχαμε μιλήσει με την ψυχολόγο του σχολείου. Μας είχε συστήσει να μην κάνει παρέα το παιδί μας με αυτό το παιδί… Εμείς το είχαμε μεταφέρει στο παιδί μας και ήδη είχε αρχίσει να μην κάνει παρέα. Την Παρασκευή το πρωί όμως εγώ συναντήθηκα με τον γονέα του άλλου μαθητή έξω από το σχολείο… σε όμορφο κλίμα, χωρίς καμία αντιπαράθεση. Αυτό που του είπα ότι υπάρχει θέμα με τα παιδιά μας. Μου λέει “ναι, μιλάω, στο παιδί και δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Ό, τι μπορώ κάνω”. Και του είπα, επειδή ούτε εσείς είστε ειδικός, αλλά ούτε κι εγώ, είμαστε όμως γονείς και θα πρέπει να φροντίσουμε τα παιδιά μας… Μάλιστα υπάρχουν και ειδικοί. Αυτό συνέστησα, αυτό είπα».

Ο 45χρονος σημείωσε πως  έχει υποβάλλει μήνυση και τόνισε ότι ο 9χρονος γιος του ήταν παρών στο περιστατικό και τώρα φοβάται να πάει στο σχολείο.

«Τα παιδιά μου φοβούνται να κυκλοφορήσουν στην πόλη της Καλαμάτας…» λέει. 

Η αστυνομία αναζητά δύο 48χρονους άνδρες. Μέχρι στιγμής δεν έχουν συλληφθεί.

Η ανακοίνωση των Γονέων

Για το περιστατικό εξέδωσε ανακοίνωση ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου με την υπογράμμιση ότι «το γεγονός αυτό μας θλίβει αλλά μας γεμίζει με πείσμα για το πόσα πράγματα πρέπει να κάνουμε ακόμη για την εξάλειψη της βίας μέσα και έξω από τα σχολεία».

Δηλώνουμε συγκλονισμένοι από το σημερινό περιστατικό βίας μεταξύ γονέων έξω από το σχολείο μας. Είναι ανεπίτρεπτο το γεγονός που συνέβη μπροστά στα έκπληκτα μάτια των παιδιών μας. Γροθιές, απειλές και βωμολοχίες δεν χωρούν στο χώρο του σχολείου. Περισσότερο σε ζούγκλα προσομοιάζουν παρά σε οργανωμένη κοινωνία. Το γεγονός αυτό είναι μια πολύ κακή στιγμή για την κοινότητα του 7ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας.

Την ίδια στιγμή που πασχίζουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας την πραότητα και την αντίθεσή μας στη βία, το σημερινό γεγονός δίνει το χειρότερο παράδειγμα στα μάτια τους. Δυστυχώς, παρά την ακούραστη προσπάθειά μας ως Σύλλογος να γίνουμε όλοι μια οικογένεια, με τις κοινές εκδηλώσεις, τις βραδιές και τις δράσεις που διοργανώνουμε δεν καταφέραμε να εμπεδωθεί η αλληλεγγύη και το «εμείς» στους κόλπους της σχολικής κοινότητας.

Το γεγονός αυτό μας θλίβει αλλά μας γεμίζει με πείσμα για το πόσα πράγματα πρέπει να κάνουμε ακόμη για την εξάλειψη της βίας μέσα και έξω από τα σχολεία.

Ως σύλλογος καταδικάζουμε τη βία απερίφραστα.

Ως σύλλογος είμαστε πάντα ανοιχτοί στο διάλογο.

Ως σύλλογος είμαστε πάντα παρόντες, αγωνιούμε και εργαζόμαστε για την επίλυση των προβλημάτων που ανακύπτουν κάθε φορά.