Χαλκιδική - Μαρτυρία 13χρονης: Πανικός και τρόμος σε παιδική κατασκήνωση

Κακοκαιρία στη Χαλκιδική: Χαρμόσυνη ήταν από νωρίς το απόγευμα της Τετάρτης η ατμόσφαιρα σε παιδική κατασκήνωση, που βρίσκεται μεταξύ Νέας Φώκαιας και Αφύτου, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, και τα παιδιά ετοιμάζονταν να πάρουν μέρος στη βραδινή γιορτή, που θα πραγματοποιούνταν στο κιόσκι. Γύρω στις 21:00 το βράδυ τα χορευτικά και τα θεατρικά τμήματα, αλλά και όλοι οι συμμετέχοντες είχαν πάρει τη θέση τους. 

Οι κεραυνοί και οι αστραπές, που άρχισαν να φαίνονται από μακριά, αποτέλεσαν κακούς οιωνούς και άρχισαν να προκαλούν ανησυχία. Μέσα σε λίγα λεπτά δυνατή βροχή και αέρας ταχύτητας περίπου 100 χλμ. την ώρα άρχισαν να σκορπούν την καταστροφή. Η 13χρονη Λυδία Κλέσκα, η οποία βρισκόταν στην κατασκήνωση και αποτελούσε μέλος του χορευτικού, περιγράφει στο ethnos,gr πώς έζησε τη θεομηνία και τον πανικό που αυτή προκάλεσε.

«Μέσα σε ελάχιστα λεπτά ξεκίνησε δυνατή βροχή και αέρας. Οι ομαδάρχες άρχισαν να τρέχουν, για να μας συγκεντρώσουν και μας έλεγαν να γυρίσουμε γρήγορα στα σπιτάκια μας. Πολλά παιδιά δίπλα μου τσίριζαν, έκλαιγαν και έτρεχαν μέσα σε πανικό. Οι άνθρωποι της κατασκήνωσης έκαναν, ό,τι μπορούσαν για να μας προστατεύσουν και να μας οδηγήσουν σε ασφαλές μέρος, ωστόσο παντού έβλεπες τρόμο και πανικό, αφού υπήρχαν και αρκετά μικρά σε ηλικία παιδιά».

Τα παιδιά εγκατέλειψαν τα πράγματά τους στο σημείο της γιορτής και έτρεξαν προς τα σπίτια που διέμεναν. «Πολλά κεραμίδια είχαν σπάσει και από τις στέγες έτρεχε νερό. Πολλά σπιτάκια πλημμύρισαν. Καθόμασταν φοβισμένοι μέσα στα σπιτάκια και αγκαλιασμένοι κλαίγαμε. Από παντού ακούγαμε φωνές και τσιρίδες. Παράθυρα έσπαζαν από τον αέρα, πόρτες χτυπούσαν δυνατά. Ολόκληρα δέντρα έπεφταν μέσα στο χώρο της κατασκήνωσης. Ακούγονταν από παντού δυνατοί ήχοι, που μας έκαναν να τρομάζουμε. Η κατάσταση έγινε απελπιστική και ο φόβος μας παρέλυσε όταν κόπηκε το ρεύμα. Δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε τίποτα, αλλά και να κάνουμε το οτιδήποτε μέσα στο σκοτάδι» λέει στο ethnos.gr η 13χρονη Λυδία.

Παρά τον πανικό και τις υπερβολικά επικίνδυνες συνθήκες, οι άνθρωποι της κατασκήνωσης και οι ομαδάρχες κατάφεραν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους. Ευτυχώς, δε σημειώθηκαν σοβαροί τραυματισμοί, αν και αρκετά παιδιά με μικροτραύματα οδηγήθηκαν στο ιατρείο.  «Μας πήγανε στο ιατρείο της κατασκήνωσης. Εκεί οι γιατροί και οι ομαδάρχες μας βοήθησαν πολύ. Μας μιλούσαν και κατάφεραν να μας ηρεμήσουν. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό που ζήσαμε και κυρίως τον πανικό, τις τσιρίδες και τους τρομακτικούς ήχους μέσα στο σκοτάδι», σημειώνει η Λυδία Κλέσκα.