70 χρόνια από το Ολοκαύτωμα στο Αουσβιτς: Επιζών θυμάται την κόλαση
NewsroomΣυμπληρώνονται 70 χρόνια από το Ολοκαύτωμα στο Αουσβιτς και ο 92χρονος, Ισαάκ Μιζάν, καταθέτει στο OPEN TV και τη Γεωργία Λαγού την κόλαση που έζησε. Σηκώνει στην κάμερα το αριστερό του μανίκι και αποκαλύπτει στο χέρι του τον αριθμό 182641. Αυτό ήταν το όνομά του.
Ηταν 16 χρόνων όταν μαζί με τους γονείς του και τις τέσσερις αδερφές του από την Αρτα βρέθηκαν στο κολαστήριο του Αουσβιτς, το μεγαλύτερο νεκροταφείο στον κόσμο με 1,5 εκατομμύρια νεκρούς. «Γινόταν διαλογή. Μας συγκέντρωναν και όσοι ήταν ικανοί για εργασία, μας κρατούσαν. Τους άλλους βλέπαμε ότι την ίδια ώρα τους οδηγούσαν στα κρεματόρια», λέει ο 92χρονος.
Στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, όρθιοι με μια κούπα νερό τη μέρα, ξεκίνησαν για ένα ταξίδι με προορισμό τον θάνατο. «Η μεταφορά στο τρένο ήταν δραματική. Ημασταν πάρα πολλοί στα βαγόνια, μικρά παιδιά». Καθημερινά μύριζε τον θάνατο και έβλεπε τους φούρνους των κρεματορίων να είναι γεμάτοι με ανθρώπινες σάρκες. «Είδαμε τις καμινάδες. Είδαμε τα κρεματόρια. Είχαμε υποψίες αλλά λέγαμε ότι αυτό το κάνουν μόνο για όσους είναι άρρωστοι», προσθέτει.
Οι δύο αδερφές του και οι γονείς του μαρτύρησαν στον επίγειο τάφο. «Οι δυο μου αδερφές χάθηκαν γιατί είχαν παιδιά. Οσοι είχαν παιδιά, πήγαν για τα κρεματόρια», σημειώνει. Ο ίδιος γλίτωσε από το θάνατο αλλά τα τραύματα που έζησε έμειναν ανεξίτηλα, όπως η σφραγίδα με το νούμερο στο χέρι του.
- Μάτι: Παρέμβαση από Άρειο Πάγο για να μην διαγραφούν τα αδικήματα και έφεση συγγενών θυμάτων
- Πώς ξεκίνησε η φονική συμπλοκή στο Μαρούσι: Γνωστοί στις Αρχές δράστες και θύμα
- Βουλεύτρια των ΗΠΑ γεννημένη στην Ουκρανία ψήφισε «όχι» σε 61 δισ. - Στην πατρίδα της νιώθουν προδομένοι
- MyCoast: Πώς λειτουργεί η εφαρμογή καταγγελιών για καταπάτηση σε παραλίες - Με AI ο έλεγχος