Σαν σήμερα 21 Οκτωβρίου, ο ναύαρχος Οράτιος Νέλσων αν και νεκρός βουλιάζει τους Γάλλους στο Τραφάλγκαρ

Το ημερολόγιο έγραφε 21 Οκτωβρίου 1805. Ο ναύαρχος Οράτιος Νέλσων, ο θρύλος του Βασιλικού Ναυτικού των Βρετανών, βρισκόταν φορώντας τη Μεγάλη του στολή στο κατάστρωμα του «Victory». Ο γαλλοϊσπανικός στόλος είχε φθάσει στο ακρωτήριο Τραφάλγκαρ, νότια του Καντίθ της Ισπανίας και οι Βρετανοί ήταν έτοιμοι να αναμετρηθούν μαζί τους.
Ο πλοίαρχος του «Victory», Τόμας Χάρντι πλησίασε τον ναύαρχο και τον συμβούλεψε να βγάλει το σακάκι με με τα διάσημά του, ώστε να μη δίνει στόχο. «Είναι πολύ αργά να αλλάξω τώρα σακάκι», είπε και η μοίρα που παραμόνευε ούτε 20 μέτρα πιο πέρα τον άκουσε…

Ο Νέλσον παρέμεινε στη γέφυρα του «Victory» δίνοντας διαταγές και παρακολουθώντας την εξέλιξη της ναυμαχίας.
Ήταν μεσημέρι πια όταν ο πλοίαρχος αντιλήφθηκε πως είχε ώρα πού να δει το ναύαρχο πλάι του. Τον αναζήτησε. Η αντάρα της ναυμαχίας δεν του είχε αφήσει χρόνο να κοιτάζει αλλού εκτός από τον πυρήνα της μάχης. Σε κάποια στιγμή το μάτι του Τόμας Χάρντι πήρε έναν άνθρωπο γονατισμένο στο κατάστρωμα. Το σακάκι αποκάλυπτε την ταυτότητά του. Ήταν ο Νέλσων! Έτρεξε κοντά του. «Χάρντι, αυτή τη φορά τα κατάφεραν...», του ψιθύρισε ο ναύαρχος που ήταν κάτωχροος και σχεδόν χωρίς πνοή.

Νίκησε αν και νεκρός!

Ο Νέλσον είχε χτυπηθεί από σφαίρα σκοπευτή από το γαλλικό πλοίο «Redoutable» που πέρασε σε απόσταση περίπου 15 μέτρων. Το βλήμα διαπέρασε τον αριστερό ώμο, τον πνεύμονα και σφηνώθηκε στη σπονδυλική στήλη.
Τον σήκωσαν και με ένα πρόχειρο φορείο τον μετέφεραν στο ιατρείο του πλοίου. Ο χειρουργός που εξέτασε το τραύμα έκανε έναν μορφασμό απαισιοδοξίας.
«Δεν μπορείς να κάνει και πολλά πράγματα γιατρέ, έτσι δεν είναι;» τον ρώτησε ο Νέλσων. Και πραγματικά το περισσότερο που μπορούσε να κάνει ο γιατρός Ουίλιαμ Μπίτι ήταν δυο ώρες μετά να του κλείσει τα μάτια. Ο Νέλσων είχε πεθάνει αφού πρώτα είχε ακούσει από τον πλοίαρχο πως τα περισσότερα εχθρικά καράβια είχαν παραδοθεί!

Η ναυμαχία Τραφάλγκαρ έμεινε στην Ιστορία για τον θάνατο του σπουδαίου πολέμαρχου και καπετάνιου Οράτιου Νέλσονα, αλλά και για την εξόντωση του γαλλικού στόλου του Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Το άψυχο σώμα του ναυάρχου τυλίχτηκε με ένα σεντόνι βουτηγμένο σε μείγμα από μπράντι, και καμφορά και τοποθετήθηκε στο μεσιανό κατάρτι του σκάφους· μεταφέρθηκε στο Γιβραλτάρ και από εκεί στην Αγγλία. Ο Βασιλιάς Γεώργιος Β', μαθαίνοντας το θάνατο του ναυάρχου του - λέγεται ότι - ξέσπασε σε κλάματα λέγοντας «χάσαμε περισσότερα απ' όσα κερδίσαμε».

Επίσης σαν σήμερα το: 1922 συγκροτείται το έκτακτο στρατοδικείο, που θα δικάσει τους υπαίτιους της Μικρασιατικής Καταστροφής, στην περίφημη «Δίκη των Έξι».
Το 1952, από τη Μόσχα, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, λέει το περίφημο: «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος… άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά!» και δηλώνει, ότι η ΕΔΑ πρέπει να κατέλθει ανεξάρτητη στις εκλογές.
Το 1964, ο αιθίοπας Αμπέμπε Μπικίλα γίνεται ο πρώτος δρομέας που κερδίζει 2ο συνεχόμενο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στον Μαραθώνιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο (το πρώτο ήταν το 1960 στη Ρώμη όπου έτρεξε ξυπόλητος), αυτή τη φορά τρέχει με παπούτσια, ενώ 5 εβδομάδες πριν είχε υποβληθεί σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας!
Το 1972 αεροπλάνο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» που εκτελεί το δρομολόγιο Κέρκυρα – Αθήνα πέφτει στη θάλασσα, έξω από το Ελληνικό. Νεκροί 37 από τους 53 επιβαίνοντές του.
Το 1994 εννιά νεκροί, πλημμυρισμένες κατοικίες και μαγαζιά και πρωτοφανείς καταστροφές σε δρόμους και αυτοκίνητα είναι ο τραγικός απολογισμός των καταρρακτωδών βροχοπτώσεων, που πλήττουν περιοχές της Αθήνας.