24 Ιουλίου 1974: Η ιστορική επιστροφή της δημοκρατίας στην Ελλάδα

Ο Ιούλιος του 1974 σημαδεύτηκε από γεγονότα που άλλαξαν οριστικά την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας. Η πτώση της επταετούς δικτατορίας, που είχε επιβληθεί το 1967, ήρθε σε μια περίοδο έντονης κρίσης, με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο να λειτουργεί ως καταλύτης για την κατάρρευση του καθεστώτος.

Η άφιξη Καραμανλή

Το δικτατορικό καθεστώς βρισκόταν ήδη σε παρακμή από το 1973. Ο πληθωρισμός, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και η διεθνής απομόνωση είχαν υπονομεύσει την «αυθεντία» του. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973 και η επακόλουθη στρατιωτική επέμβαση αποκάλυψαν την ευπάθεια του συστήματος. Η ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη δεν έφερε σταθερότητα, αλλά οδήγησε στην καταστροφική απόφαση για πραξικόπημα στην Κύπρο.

Όταν στις 15 Ιουλίου 1974 πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, η Τουρκία βρήκε την ευκαιρία να εισβάλει στο νησί. Στις 23 Ιουλίου, ο διορισμένος από τη χούντα στη θέση του προέδρου Φ. Γκιζίκης συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη πολιτικών προσώπων, όπου αποφασίστηκε η παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας στους πολιτικούς.

Η επιλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως πρωθυπουργού αποδείχθηκε καθοριστική. Με την άφιξή του από το Παρίσι στις 24 Ιουλίου, ξεκίνησε επίσημα η Μεταπολίτευση. Χιλιάδες πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να υποδεχτούν τον νέο ηγέτη και να γιορτάσουν το τέλος της δικτατορίας.

   Η κυβέρνηση Καραμανλή ανέλαβε την πολύπλοκη διαδικασία της δημοκρατικής αποκατάστασης. Σε σύντομο χρονικό διάστημα:

* Κατήργησε τα δικτατορικά νομοθετήματα

* Απελευθέρωσε τους πολιτικούς κρατουμένους

* Προκήρυξε εκλογές

* Ετοίμασε το Σύνταγμα του 1975

Η 24η Ιουλίου καθιερώθηκε ως ημέρα εορτασμού της αποκατάστασης της δημοκρατίας, συμβολίζοντας την επιστροφή στη νομιμότητα και τον σεβασμό των πολιτικών ελευθεριών. Στα επόμενα χρόνια, η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, αλλά πάντα με βάση τα δημοκρατικά ιδεώδη που επανήλθαν εκείνη την κρίσιμη ημέρα.

Σήμερα, 51 χρόνια μετά, η επέτειος αυτή παραμένει ζωντανή στην ιστορική μνήμη της χώρας. Υπενθυμίζει ότι η δημοκρατία δεν είναι δεδομένη, ενώ η κληρονομιά της Μεταπολίτευσης αποτελεί θεμέλιο για τη σύγχρονη ελληνική δημοκρατία.