Λίνα Νικολακοπούλου: Τα κρυφά ποιήματα του πατέρα της και το «Μαμά γερνάω» στα αζήτητα

Καλεσμένη στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» βρέθηκε η Λίνα Νικολακοπούλου, η οποία αφηγήθηκε τη λαμπρή της διαδρομή στον χώρο των γραμμάτων και της μουσικής. Τα παιδικά χρόνια, τα πρώτα της ποιήματα και οι μεγάλες συνεργασίες με σπουδαίους συνθέτες και ερμηνευτές. Ξεκίνησε να γράφει σε ηλικία 13 ετών. Πίστευε ότι δεν έχει πάρει το χάρισμα από κανέναν από τους γονείς της, όμως, μετά τον θάνατο του πατέρα της βρήκε ποιήματα που έγραφε ο ίδιος στα κρυφά.

«Όλα είναι αιτία έμπνευσης. Είναι μαγικό πράγμα η έμπνευση. Κάτι μπορεί να έχεις νιώσει πριν από 30 χρόνια και να έρθει εκείνη την ώρα. Κάτι που θα δω την τηλεόραση, στον δρόμο, σε μια ταινία. Επίσης η απόλυτη σιωπή. Αν με αφήσει ένας άνθρωπος μέσα σε ένα δωμάτιο μόνη μου, για δυο μέρες, αρχίζουν να αναδύονται κόσμοι. Θέλει σιωπή η σύλληψη και απόσταση. Πρέπει ν' ακούσεις το μέσα σου. Υπάρχει περίπτωση την ώρα που γράφεις, αν σε ενοχλήσει κάποιος, αυτό που νιώθεις να κοπεί, να σου ταράξει τον κόσμο που έχεις βρεθεί εκείνη την ώρα. Είναι μια μαγική μεταφορά. Τα λόγια σε μεταφέρουν, βιώνεις σαν αληθινό κάτι το οποίο δεν υπάρχει» δήλωσε η ίδια.

Στη συνέχεια, η ποιήτρια και στιχουργός αποκάλεσε το δωμάτιό της «πεδίο μάχης» από τα χαρτιά, τα τετράδια, τα μολύβια και τα στυλό που έχει, για να μπορεί να σημειώνει αν της έρθει κάτι στο μυαλό. «Μια νύχτα μου ήρθε κάτι έντονο και μου ήρθε στον ύπνο μου. Λέω δεν θα ανάψω το φως γιατί θα τα χάσω όλα. Έγραψα, λοιπόν, στο σκοτάδι και το πρωί που σηκώθηκα είδα ότι έχω γράψει πάνω σε άλλα. Τρόμαξα να βγάλω άκρη. Η μεγαλύτερη οδύνη είναι όταν έρχεται στον ύπνο κάτι και είσαι σίγουρος ότι είναι κάτι καλό και το πρωί δεν μπορείς να το θυμηθείς. Έχω γράψει πάνω σε λογαριασμούς ΔΕΗ, παντού».

Όταν κυκλοφόρησε το «Μαμά γερνάω» ήταν στα αζήτητα

Παράλληλα, η Λίνα Νικολακοπούλου είπε πως, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι «Μαμά γερνάω», ήταν στα αζήτητα. «Ο τρόπος που πέρασε να εξομολογήσεις στη μάνα σου τους πιο μεγάλους σου φόβους ήταν τόσο μοναδικό, που ελευθέρωσε όλους τους ανθρώπους να είναι ευάλωτοι, να φοβούνται και να σκέφτονται ότι περνούν τα χρόνια κι αυτό δεν είναι ποτέ εύκολο για τον άνθρωπο. Η Τάνια Τσανακλίδου με το θεατρικό της τάλαντο το έκανε μονόπρακτο. Είναι μοναδική. Το 1988 βγήκε το "Μαμά Γερνάω" κι ήταν στα αζήτητα. Το "Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ" είχε ξεπεράσει από την πρώτη χρονιά τις 100.000 και το "Μαμά Γερνάω" ήταν στις 3.000. Πιστεύω ότι ήταν άλλο κόσμημα κι είχε άλλες απαιτήσεις. Ήθελε μεγαλύτερη ωριμότητα από το κοινό».

Διαβάστε επίσης: Τάνια Τσανακλίδου: «Αγάπησα περισσότερο τον πατέρα μου, όταν τον έχασα»