Σπύρος Μπιμπίλας στο ethnos.gr: «Η πλειοψηφία του λαού δεν είναι ανοιχτά μυαλά, είναι συντηρητικά μυαλά»

«Το ύψος του ανθρώπου ξεκινά από τα πόδια και φτάνει μέχρι το κεφάλι. Από εκεί και πάνω ξεκινάει το ανάστημά του». Αυτά τα σπουδαία λόγια του Αργύρη Χιόνη αρκούν για να περιγράψει κανείς τον Σπύρο Μπιμπίλα.

Ένας άνθρωπος που μπορεί να μην ακολουθήσε τη νομική που σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, ωστόσο ακολουθεί πιστά την υπερασπιστική γραμμή του ήθους, της ισότητας και των ανθρώπων που εκπροσωπεί ως πρόεδρος στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.

Με την ευγένεια και την ειλικρίνεια που τον διακρίνουν και δύο λεπτά πριν ξεκινήσει το reunion screening της ταινίας «Σμύρμη μου αγαπημένη» στο Cine Φλοίσβος, ο κύριος Μπιμπίλας ήταν περιεκτικός και σαφής. Τόσο για τα καθήκοντά του και τις επερχόμενες εκλογές και τους στόχους του όσο και για μία από τις μεγαλύτερες παθογένειες της χώρας μας. 

Πώς είναι να εκπροσωπείτε και να έχετε την ευθύνη για τόσους ανθρώπους και πόσο περήφανος νιώθετε που μιλάτε για αυτούς που δεν μπορούν να μιλήσουν, είτε γιατί φοβούνται είτε για οτιδήποτε;

Νιώθω μια ψυχραιμία και μια περηφάνια που σε εμένα έτυχε ο κλήρος να πέσει όλο αυτό το βουνό και των καταγγελιών και της εργασιακής φτώχειας που φτάσαμε να εκλιπαρούμε τα Υπουργεία για να παίρνουν επιδόματα οι ηθοποιοί. Έπεσε ένα μεγάλο βουνό πάνω μας, δεν λέω πάνω μου. Σε λίγο έχουμε εκλογές στο διοικητικό συμβούλιο, στις 14 Ιουνίου αρχίζουν. Το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε περιστατικά από στόμα σε στόμα και δεν τα λένε στα αρμόδια όργανα, ή στο αρμόδιο όργανο του ΣΕΗ, τους θεωρώ συνυπεύθυνους.

Ποια είναι η μεγαλύτερη παθογένεια στην Ελλάδα αναφορικά με τη «διαφορετικότητα» -ας τονίσουμε πάλι πως είναι λάθος η λέξη, είμαστε όλοι μοναδικοί. 

Η έλλειψη παιδείας. Και, ναι, στην Ελλάδα έχουμε έλλειψη παιδείας. Ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν τα παιδιά μάθουν και καταλάβουν από μικρά πως όλοι είμαστε ίσοι και μοναδικοί.

Με την ανάρτηση που κάνατε την ημέρα κατά της ομοφοβίας, του ρατσισμού και της τρανσοφοβίας που τιμάται στις 17 Μαΐου, δείξατε πόσο μπροστά ήσασταν τη δεκαετία του '80. 42 χρόνια μετά, κι όμως, αυτή η ανάρτηση παρεξηγήθηκε από κάποιους. 

Αυτή η ανάρτηση που παρεξηγήθηκε από τον κύριο Κούγια (για ακόμη μια φορά) αφορούσε στο ότι όταν εμείς ήμασταν 20 χρονών είχαμε την τόλμη να παρουσιάσουμε ένα έργο που αφορούσε τους γκέι ανθρώπους. Πριν 42 ολόκληρα χρόνια. Τότε τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τη διαφορετικότητα. Τώρα είναι κάπως καλύτερα αλλά επειδή η χώρα μας είναι οπισθοδρομική και το λέω γιατί η πλειοψηφία του λαού δεν είναι ανοιχτά μυαλά, είναι συντηρητικά μυαλά. Κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξουν τα μάτια τους και τις ψυχές τους και να καταλάβουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα και κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει κανένα δικαίωμα από τον άλλον.

Κύριε Μπιμπίλα, ποιος είναι ο επόμενος στόχος που θέλετε να πετύχετε για τους συναδέλφους σας;

Θα δοθεί έμφαση στις συλλογικές συμβάσεις και στο να καταργηθούν τα άδικα μέτρα της Κυβέρνησης. Αυτή τη στιγμή οι ηθοποιοί θεωρούνται ελεύθεροι επαγγελματίες επειδή είναι με μπλοκάκι, ενώ άλλες κυβερνήσεις μάς επέβαλλαν το μπλοκάκι. Αυτό πρέπει η κυβέρνηση να το ξανασκεφτεί γιατί θα έχει πολιτικό κόστος.