Κατερίνα Στανίση: «Αναγκαζόμασταν να καθόμαστε στα τραπέζια των θαμώνων»

Η Κατερίνα Στανίση άνοιξε το χρονοντούλαπο των αναμνήσεών της και μίλησε για την εποχή που έκανε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στην επαρχία, όταν ακόμα προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της σ' έναν ανδροκρατούμενο χώρο με άγριους ρυθμούς. «Ό,τι έβγαζα, το έστελνα στη μάνα μου. Δεν είχαμε σπίτι, μέναμε σε ξενοδοχεία» εξομολογήθηκε για τα δύσκολα πρώτα χρόνια στη Λάρισα και τον Βόλο.

Σε εκείνες τις πίστες, όπως λέει, τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ρομαντικά. «Δεκαοχτώ γυναίκες και ένας άντρας τραγουδιστής σ' ένα μαγαζί. Κάθε βράδυ, άλλες συνθήκες. Εκεί γνώρισα και τον Πασχάλη Τερζή, πριν βγει στη δισκογραφία».

Η τραγουδίστρια μίλησε ανοιχτά και για τις "υποχρεώσεις" των τραγουδιστριών της εποχής. «Το να κάτσεις στα τραπέζια με τους πελάτες δεν ήταν επιλογή, ήταν μέρος της δουλειάς. Δεν σήμαινε πως συνέβαινε κάτι πονηρό, απλά κρατούσαμε συντροφιά».

Σ' ένα άλλο περιστατικό που αναδεικνύει τις αντιφατικές και σκληρές πρακτικές της εποχής, η Κατερίνα Στανίση θυμήθηκε πως κάποτε τραγουδούσε από τα παρασκήνια για κάποια άλλη, που φαινόταν να ερμηνεύει στη σκηνή. «Το μικρόφωνο εκείνης ήταν συνδεδεμένο με το δικό μου. Όταν ρώτησα "γιατί;", μου είπαν "έτσι πρέπει, τη θέλει το αφεντικό"» είπε με νόημα.