Karl Lagerfeld: Πωλήθηκε σε δημοπρασία η έπαυλή του στη Γαλλία έναντι 4,7 εκατομμυρίων

Σε δημοπρασία που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Γαλλία, πουλήθηκε έναντι 4,7 εκατομμυρίων ευρώ η ιστορική έπαυλη του αείμνηστου σχεδιαστή Καρλ Λάγκερφελντ (Karl Lagerfeld)

Το εμβληματικό κτίριο

Το αρχοντικό του 19ου αιώνα, γνωστό ως Pavillon de Voisins, βρίσκεται στο Louveciennes, προάστιο δυτικά του Παρισιού, και αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.

Ο Λάγκερφελντ απέκτησε το ακίνητο το 2010 και πραγματοποίησε εκτενή ανακαίνιση, δίνοντας νέα πνοή στην ιστορική κατοικία. Η ιδιοκτησία καλύπτει έκταση πέντε στρεμμάτων και περιλαμβάνει τρεις αυτόνομες κατοικίες, πισίνα και γήπεδο τένις, ενώ περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση και ψηλούς φράκτες, προσφέροντας πλήρη ιδιωτικότητα.

«Η έπαυλη εξασφαλίζει απόλυτη διακριτικότητα και ανωνυμία», ανέφερε ο Jerome Cauro από την κτηματομεσιτική εταιρεία Arias, που ανέλαβε τη διαχείριση της πώλησης. Σύμφωνα με τη στενή συνεργάτιδα του σχεδιαστή, Amanda Harlech, «ήταν το σπίτι στο οποίο ο Καρλ έδωσε τα πάντα. Το αγαπούσε αληθινά», είχε δηλώσει παλαιότερα στη Vogue.

Ανάμεσα στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κατοικίας είναι και το αντίγραφο του παιδικού δωματίου του Λάγκερφελντ από το πατρικό του στο Αμβούργο, το οποίο ο ίδιος δημιούργησε στο ισόγειο. Το ίδιο το ακίνητο έχει πλούσια ιστορία: στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα ανήκε στην οικογένεια Rothschild και αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία του Γάλλου ποιητή Leconte de Lisle.

Όπως σημείωσε η Arias, οι εργασίες ανακαίνισης ήταν εκτεταμένες και δαπανηρές, με το συνολικό κόστος τους να εκτιμάται κοντά στο ποσό της πώλησης. «Δεν γνωρίζουμε το ακριβές νούμερο, αλλά σίγουρα είναι πολύ υψηλό», σχολίασε ο συμβολαιογράφος Arno Felber.

Παρά τη φροντίδα που αφιέρωσε στο σπίτι, ο σχεδιαστής φέρεται να πέρασε εκεί μόλις μία νύχτα. Το χρησιμοποίησε κυρίως ως προσωπικό καταφύγιο για ανάπαυση, δημιουργία και φιλοξενία στενών συνεργατών.

Η πώληση πραγματοποιήθηκε με τη σπάνια τελετουργική μέθοδο της λεγόμενης «δημοπρασίας του κεριού», πρακτική που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Η διαδικασία ολοκληρώνεται καθώς καίγονται δύο μικρά κεριά διάρκειας 15 δευτερολέπτων το καθένα, προσδίδοντας έναν αέρα θεατρικότητας και ιστορικής συνέχειας στην τελική προσφορά.