Κόκκινο Ποτάμι - Λάμπρος Κτεναβός: «Ο Οσμάν θα συνεχίσει τα βασανιστήρια»

Ο Λάµπρος Κτεναβός γεννήθηκε και µεγάλωσε στο Αγρίνιο. Είναι απόφοιτος της ∆ραµατικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Στο θέατρο έπαιξε µεταξύ άλλων στις παραστάσεις «Συρανό», «Μαντάµ Σουσού», «Βάτραχοι», «Το ηµερολόγιο ενός απατεώνα» και «Ματωµένος γάµος», ενώ συµµετείχε στις κινηµατογραφικές ταινίες «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» του Γιάννη Σµαραγδή και «Electra» του Πέτρου Σεβαστίκογλου. Τηλεοπτικά τον είδαµε στις κωµωδίες «Κάτω Παρτάλι», «L.A.P.D.» και «Μην αρχίζεις τη µουρµούρα», καθώς και στη σειρά εποχής της ΕΡΤ «Η ζωή εν τάφω ». Πρόσφατα παντρεύτηκε την ηθοποιό Ειρήνη Ψυχράµη, µε την οποία και απέκτησαν προ ηµερών το πρώτο τους παιδί.

Ο ταλαντούχος ηθοποιός μιλά στο «TV Εθνος» για τον ρόλο του Οσμάν που υποδύεται στο «Κόκκινο Ποτάμι» του Open, αναφέρεται στις δυσκολίες των γυρισμάτων και στην αγάπη που του έδειξε σε κρίσιμες στιγμές γι’ αυτόν η Εβελίνα Παπούλια, ενώ παράλληλα μας εξηγεί πώς νιώθει ως νέος πατέρας.

Πώς αντιδράσατε όταν σας κάλεσαν να περάσατε από κάστινγκ για το «Κόκκινο Ποτάμι»;

Προέκυψε ένα θέμα αντικατάστασης. Κάποιος άλλος δηλαδή θα έπαιρνε τον ρόλο, τελικά δεν προχώρησε η συνεργασία και εν συνεχεία κάλεσαν εμένα. Ήμουν ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή. Όταν αντίκρισα τα κείμενα ήταν για μένα ένα στοίχημα.

Μιλήστε μας για τον ρόλο σας. Ποιος είναι ο φανατισμένος Οσμάν;

Ο Μανούσος Μανουσάκης θέλησε να βγάλει το πρόσωπο ενός κάποιου Οσμάν τρομερού, ο οποίος στην ερωτική μυθοπλασία υπήρξε στο χωριό της Αβησού. Μάλιστα ονομάστηκε και «ύαινα του Πόντου».

Μελετήσατε και τα ιστορικά στοιχεία γύρω από τον ρόλο σας;

Τον μελέτησα στο ιστορικό, το κοινωνικό και το ψυχολογικό του πλαίσιο, γιατί φέρει ένα βαρύτατο ψυχολογικό σκιαγράφημα, εξαιτίας του οποίου προχωρά σε όλες αυτές τις πράξεις.

Τι είναι αυτό που σας αρέσει στον ρόλο του Οσμάν;

Ο ηθοποιός για να μπορέσει να φτιάξει έναν ρόλο βρίσκει μικρές δικαιολογίες προκειμένου να μπορέσει να κυλήσει ο ρόλος που έχει αναλάβει. Εγώ σε αυτόν τον χαρακτήρα βρήκα μικρές δικαιολογίες σε ό,τι αφορά την παιδική του ηλικία για να μπορέσω να του φτιάξω ένα ψυχολογικό υπόβαθρο, με το σκεπτικό ότι στην παιδική του ηλικία έχει κακοποιηθεί, έχει ζήσει στη φτώχεια, έχει γνωρίσει την κακοποίηση από πολύ νωρίς και γι’ αυτό αντιδρά έτσι.

Σας ενοχλεί ο χαρακτηρισμός «ο κακός της TV»;

Μέχρι στιγμής, απ’ ό,τι έχω ακούσει, λένε ότι είμαι ένας καλός κακός. Και αυτό για μένα είναι ένα στοίχημα που έχει κερδηθεί εν μέρει. Χαίρομαι πολύ που ο κόσμος ταράζεται από τον χαρακτήρα που έχω δημιουργήσει.

Εχετε κοινά με τον ήρωα;

Δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον χαρακτήρα και πολλές φορές έχω αναρωτηθεί λέγοντας στον Μανούσο ότι διάλεξες έναν ευαίσθητο άνθρωπο γι’ αυτόν τον ρόλο.

Ο Οσμάν θα γίνει πιο ακραίος στη συνέχεια;

Θα συνεχίσει τα βασανιστήρια και θα έχει τρομακτικά ακραία συμπεριφορά. Τα υπόλοιπα επί της οθόνης.

Τα γυρίσματα είναι κοπιαστικά;

Απαιτητικά θα έλεγα. Να σκεφθείτε ότι για να δείτε 1,5 λεπτό σκηνής, εμείς μπορεί να τη γυρίζουμε οκτώ ώρες.

Υπήρξαν σκηνές δύσκολες συναισθηματικά;

Ταραζόμασταν και εμείς, αυτό είναι αλήθεια, γιατί αυτό που βλέπει ο θεατής είναι μια ψευδαίσθηση, στην οποία εμείς μπορούμε να κάνουμε το καλύτερο όσο γίνεται πιο κοντά σε μια δυναμική, παρέχοντας την αληθοφάνεια. Μέσα σε αυτό το παιχνίδι παρασυρόμαστε κι εμείς και συνειδητοποιούμε το κακό που συνέβη και σοκαριζόμαστε.

Με τον Μανούσο Μανουσάκη πώς είναι η συνεργασία σας;

Εξαιρετική, εκπληκτικός άνθρωπος. Επέλεξε καταπληκτικούς συνεργάτες και ο καθένας ξεχωριστά είναι ένας Μανουσάκης. Είναι ο leader μιας μεγάλης και δυνατής ομάδας.

Θεωρείτε μέσα από το σίριαλ ότι ο κόσμος θα μάθει Ιστορία;

Θα μάθει. Πρέπει να μάθει. Είναι για μένα μια σειρά που αφορά τους πάντες, ένα έργο που μπορεί να αφυπνίσει τον κόσμο και να του δώσει μια ελπίδα, ότι ακόμα και την ύστατη στιγμή ο άνθρωπος παλεύει να ονειρευτεί, να αγαπήσει, να ερωτευτεί.

Τι σας λέει ο κόσμος στον δρόμο;

Γλυκές είναι οι αντιδράσεις. Υπάρχουν άτομα που λένε μας κάνεις να σε μισούμε λίγο, μας δημιουργείς νεύρα.

Νιώθετε τυχερός στη ζωή σας;

Πάρα πολύ, γιατί έκανα τα πράγματα της ζωής μου, έτσι ακριβώς όπως τα είχα σκεφτεί. Με πολλή δουλειά και με πολύ κόπο.

Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε;

Συνεχώς. Κάθε χρόνο έλεγα αν αξίζω γι’ αυτήν τη δουλειά. Και αν είμαι καλός να κάνω αυτήν τη δουλειά. Επίσης με άγχωνε αν θα βρίσκω δουλειά για να υπάρχω. Είναι λάθος σκέψη, το μόνο που έχουμε είναι να ζούμε την κάθε μέρα, να πασχίζουμε γι’ αυτή, να βγάζουμε τον επιούσιο της κάθε μέρας.

Δηλώσατε πρόσφατα ότι η Εβελίνα Παπούλια σας βοήθησε, παραχωρώντας σας έναν δικό της χώρο;

Ναι, είναι αλήθεια. Συνεργάστηκα με την Εβελίνα Παπούλια στο θέατρο σε παραγωγές του Γιάννη Κακλέα, είχαμε δεθεί πάρα πολύ, σαν γιος με μητέρα. Η Εβελίνα όταν βρέθηκα στα δύσκολα είχε ένα επιπλωμένο σπίτι και μου πρότεινε να μείνω στο σπίτι που διατηρούσε χωρίς να πληρώνω ενοίκιο. Σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή της ζωής μου η Εβελίνα ήταν εκεί, με βοήθησε και την ευχαριστώ πολύ.

Πρόσφατα γίνατε πατέρας. Ποια είναι τα πρώτα συναισθήματα;

Οι άνδρες όταν γεννιούνται τα παιδιά τους δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται. Χαίρομαι που βλέπω ένα περιβάλλον που χαίρεται. Το ζω κι εγώ. Περιμένω πότε θα έρθει σπίτι μας, γιατί είναι στη θερμοκοιτίδα, να το πάρω αγκαλιά, να το χαϊδέψω. Οταν το είδα το παιδί μου δεν ήξερα από πού να το πιάσω. Οταν το έφεραν να το δω και το προσέγγισα σκεφτόμουν ότι θα συναντήσω ένα κομμάτι του εαυτού μου.

Θεατρικά τι κάνετε φέτος;

Θα βρίσκομαι από τις αρχές του νέου έτους στο Εθνικό Θέατρο στο έργο «Σε σας που με ακούτε» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Αβρανά.