«Δεν ξέρω τι θα ήμουν χωρίς εσάς, ευχαριστώ αδέλφια» φώναξε η Νατάσσα Μποφίλιου και ξεκίνησε τη συναυλία στο Λυκαβηττό

Η χθεσινή βραδιά θα μείνει χαραγμένη στις καρδιές όσων βρέθηκαν στο θέατρο Λυκαβηττού. Η Νατάσσα Μποφίλιου, μαζί με τον Θέμη Καραμουρατίδη και τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο, ολοκλήρωσαν τον δεύτερο, ανανεωμένο κύκλο συναυλιών τους με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ «Κάτι Καίγεται», που ξεκίνησε ως συνέχεια ενός πολύ επιτυχημένου χειμώνα στην Αθήνα και αφού ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, επέστρεψε στην πρωτεύουσα για το μεγάλο φινάλε. Από τις πρώτες στιγμές που οι προβολείς φώτισαν τον χώρο της σκηνής, οι φωνές του κόσμου άρχισαν να δυναμώνουν. Όταν εμφανίστηκε η Νατάσσα, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε και το χειροκρότημα ήταν εκκωφαντικό.

«Αυτή συναυλία είναι σημαντική για μας, γιατί κλείνει ένα πολύ μεγάλο ταξίδι που έκανε το άλμπουμ "Κάτι Καίγεται", αλλά είναι ακόμα πιο σημαντική γιατί επιβεβαιώνει και μας υπενθυμίζει ότι η πίστη, η συνέπεια, η ομάδα, η φανέλα μπορεί να επιβιώσει και στα πιο δύσκολα, στα πιο άγρια, στη λάσπη, στον φόβο, στο χρόνο, στα fake news, στη σκόνη και σε χιλιάδες άλλα πράγματα. Μου αρέσει πάρα πολύ να μας φαντάζομαι ως μία φυλή από outsiders που πιστεύουν ότι η ομορφιά βρίσκεται ακόμη και στην πιο άγρια καταιγίδα. Και σήμερα αυτή τη φυλή τη βρίσκουμε σε αυτόν εδώ τον λόφο. Υποκλινόμαστε για τελευταία φορά σε αυτό το ταξίδι, στα τραγούδια, στις ιδέες και στα παιδιά. Κυρίως στα παιδιά. Δεν ξέρω τι θα ήμουν αν δεν σας είχα γνωρίσει, αλλά σίγουρα όχι αυτή η ευτυχισμένη γυναίκα που είμαι σήμερα. Σας ευχαριστούμε αδέλφια. Ο μεγάλος κύκλος μόλις έκλεισε» είπε συγκινημένη, και αμέσως ξεκίνησε με το τραγούδι «Λύκος».

Το κοινό, κυρίως νεανικό, αφέθηκε από την πρώτη στιγμή στη φωνή της Νατάσσας. Μάτια που έλαμπαν, χέρια υψωμένα, φίλοι που αγκαλιάζονταν, μικρές παρέες που γίνονταν μία. Κάποιοι φώναζαν από ενθουσιασμό, άλλοι χαμογελούσαν με δάκρυα στα μάτια, άλλοι τραγουδούσαν με τρεμάμενη φωνή. Όλοι, όμως, συμμετείχαν. 

Στο «Με τσιγάρα βαριά» η φωνή της πέρασε από ψίθυρο σε κραυγή. Στο «Κάτι καίγεται», τα φώτα και τα βλέμματα έδωσαν ζωή στον τίτλο. Η καρδιά του κόσμου και η ανάγκη για έκφραση φλέγονταν μαζί. Στο «Θέλω να είμαι», το κοινό παραδόθηκε στη μελωδία. Όταν ήρθε η στιγμή της «Συναυλίας» της Χαρούλας Αλεξίου, η Νατάσσα κοντοστάθηκε, θυμήθηκε τη συνεργασία τους και ευχαρίστησε τον ραδιοφωνικό σταθμό Δίεση που είχε την ιδέα να την καταγράψει. 

Στη μέση της βραδιάς, ακούστηκαν το «Εκατοστό» και το «Μπάλωμα». Έπειτα ο Θέμης Καραμουρατίδης άφησε για λίγο το πιάνο του και κατευθύνθηκε προς το κέντρο της σκηνής για να ερμηνεύσει το «Μεγαλώνω», όπου έχει γράψει ο ίδιος τη μουσική και τους στίχους ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Ακολούθησε το «Υπόστεγο» από τη Μποφίλιου και στη συνέχεια το «Set Fire to the Rain» της Adele. Όλοι μαζί, φωνές και χέρια, έγιναν ένα.

Στη σκηνή ο Μανώλης Φάμελος 

Όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες από την «Ασπιρίνη», η Νατάσσα κατέβηκε από τη σκηνή, μπήκε στο πλήθος, τραγούδησε μαζί του, τους αγκάλιασε, χόρεψε δίπλα τους. Στα μάτια της έβλεπες καθαρά ότι η μουσική μπορεί να διώξει το σκοτάδι. Μετά ακολούθησε το «Σε έχω βρει και σε χάνω», ενώ αργότερα στη σκηνή ανέβηκε ο Μανώλης Φάμελος. Μαζί είπαν το «Δεν είδα μάτια» και το «Όλα είναι μπροστά», τραγούδια που γεννήθηκαν για να ακούγονται στο ηλιοβασίλεμα, όπως είχε ονειρευτεί η ερμηνεύτρια για το νέο της άλμπουμ.

Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τη «Φολέγανδρο», το «Θες δε θες», «Ο αδελφός μου» και το «Κοίτα εγώ» σε μια εξαιρετική διασκευή. Ήρθε και η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς, όταν ανέβηκε στη σκηνή ο πατέρας της για να πουν μαζί το «Κάποτε θα 'ρθούν» του Σιδηρόπουλου.

Νωρίτερα, η Νατάσσα αναφέρθηκε στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, λέγοντας: «Πέρασα από τον πατέρα μας, τον πατέρα Ρούτσι που δίνει αυτό τον αγώνα. Χρειάστηκε να κάνει το ίδιο του το σώμα όπλο και ασπίδα μαζί. Του υποσχέθηκα ότι σήμερα το βράδυ, τουλάχιστον 7.000 άνθρωποι που θα είναι εδώ και θα τραγουδάνε, δεν θα έχουν οξυγόνο μέχρι τη δικαιοσύνη». Το πλήθος ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Η βραδιά συνεχίστηκε με το «Μέτρημα», «Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει», «Δεμένη», «Εν λευκώ», «Κοίτα με». Η ενέργεια της Νατάσσας σε όλη τη συναυλία ήταν απίστευτη και ο κόσμος δεν σταμάτησε να χορεύει, να αγκαλιάζεται, να τραγουδάει. Για το κλείσιμο, ακούστηκαν οι «Μέρες του Φωτός» και ξανά το «Μπάλωμα».

Όπως αποκάλυψε η Νατάσσα σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή της, τον χειμώνα δεν θα εμφανιστεί σε κάποιο αθηναϊκό μαγαζί· επιθυμεί να ξεκουραστεί, να επαναπροσδιορίσει τα βήματά της και να χαράξει νέους καλλιτεχνικούς δρόμους. Κι όσο κι αν περνούν τα χρόνια, το κοινό παραμένει δίπλα της, την ακολουθεί και τη στηρίζει. Την αγαπά για τη φωνή της, για την αλήθεια της, για τον τρόπο που μετατρέπει τις πληγές σε φως. Την αγαπά γιατί δεν διστάζει να κατέβει από τη σκηνή και να τραγουδήσει μαζί σου, να σταθεί στη λάσπη και να αναζητήσει την ομορφιά. Γιατί χτες στον Λυκαβηττό απέδειξε, με κάθε τραγούδι και με όλο της το πάθος, ότι η ομορφιά υπάρχει ακόμα και στην πιο άγρια καταιγίδα.