Φίλιπ Νόρµαν: «Όταν ο Έλτον Τζον µε κάλεσε για τσάι»

Άπλετο φως στην καριέρα και στην προσωπικότητα του θρυλικού Έρικ Κλάπτον δίνει η νέα βιογραφία του µε τίτλο «Showhand. The Life and Music of Eric Clapton», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ηµέρες.

Πρόκειται για ακόµη ένα βιβλίο του κατεξοχήν βιογράφου των ροκ σταρ, Φίλιπ Νόρµαν, ο οποίος έχει καταφέρει να διεισδύσει στο σύµπαν κορυφαίων καλλιτεχνών και συγκροτηµάτων της παγκόσµιας µουσικής σκηνής, όπως οι Μπιτλς, οι Ρόλινγκ Στόουνς, ο Έλτον Τζον, o Μπάντι Χόλι κ.ά., και να αποτυπώσει στο χαρτί άγνωστα περιστατικά από τη ζωή και τη λαµπρή διαδροµή τους.

Πόσο δύσκολο είναι, όµως, να καταφέρει ένας συγγραφέας να σκιαγραφήσει την πραγµατική προσωπικότητα ενός µεγάλου καλλιτέχνη, να γράψει για τις φωτεινές αλλά και για τις σκοτεινές στιγµές του, και -κυρίως- να πείσει τον ίδιο αλλά και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του ότι η δουλειά του αξίζει να δει το φως της δηµοσιότητας; Καθόλου εύκολο, παραδέχεται ο Φίλιπ Νόρµαν, ο οποίος έχει αφιερώσει το µεγαλύτερο µέρος της ζωής του σε αυτό το συγγραφικό είδος, το οποίο, όπως ο ίδιος υπογραµµίζει, είναι υποτιµηµένο.

«Ξέρω ότι το λογοτεχνικό κατεστηµένο δεν µε αντιµετωπίζει µε ιδιαίτερο σεβασµό» σηµειώνει µε νόηµα σε συνέντευξή του στον «Guardian». Η αρνητική αυτή πτυχή, βεβαίως, έρχεται σε πλήρη αντίθεση µε τη µεγάλη ανταπόκριση που εισπράττει από το διεθνές κοινό, µια και τα περισσότερα βιβλία του έχουν γίνει µπεστ σέλερ. Και έπειτα, είναι η βαθιά αγάπη του για την τέχνη της βιογραφίας, µια τέχνη που, όπως υπογραµµίζει, συχνά δεν υπηρετείται σωστά, που τον κρατά ισοβίως δεµένο µε αυτό το γοητευτικό όσο και απαιτητικό είδος. Προφανώς ο δρόµος για την ολοκλήρωση κάθε νέας βιογραφίας δεν ήταν εύκολος.

Πόσω µάλλον όταν έπρεπε να συνδιαλλαγεί µε δύσκολους ανθρώπους, όπως, για παράδειγµα, η Γιόκο Όνο: «Επί τρία ολόκληρα χρόνια είχα την απόλυτη συγκατάθεσή της. Ο µόνος όρος που είχε θέσει ήταν να διαβάσει ολοκληρωµένο το χειρόγραφο και, αν της άρεσε, να γράψει έναν πρόλογο. Στο τελευταίο ραντεβού µας όµως µε περίµενε µε δύο δικηγόρους. Είχε αποφασίσει πως το βιβλίο ήταν κακό για τον Τζον Λένον». Το πρόβληµά της ήταν πως είχαν συµπεριληφθεί ατόφιες κάποιες περιγραφές της για τις προσωπικές συνήθειες του Λένον.Ωστόσο, δεν εµπόδισε τελικά την έκδοση του βιβλίου.

Ο Έλτον Τζον, πάλι, έµεινε απόλυτα ικανοποιηµένος από το αποτέλεσµα της βιογραφίας του, παρότι η συµµετοχή του δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργή, καθώς βρισκόταν θεραπεία απεξάρτησης. «Οταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, µου τηλεφώνησε, µου είπε πως η καταγραφή µου ήταν εξαιρετικά πιστή και µε κάλεσε για τσάι» αποκαλύπτει ο Φίλιπ Νόρµαν. 

∆εν είχε όµως την ίδια θερµή αντίδραση από τον Πολ ΜακΚάρντεϊ, τον οποίο ο συγγραφέας παραδέχθηκε πως είχε αδικήσει στη βιογραφία των Μπιτλς µε τίτλο «Shout. The True Story of The Beatles». Αντιθέτως, είχε γίνει έξαλλος. Παρ’ όλα αυτά, όταν αρκετά χρόνια αργότερα του ζήτησε τη συµβολή του για τη βιογραφία του Λένον, ο ΜακΚάρτνεϊ δέχτηκε να βοηθήσει