Βελονισμός: Οταν το σώμα θεραπεύει τον εαυτό του

O βελονισμός αποτελεί μια ιατρική θεραπευτική μέθοδο που έχει τις ρίζες του στην Άπω Ανατολή. Η ιστορία του είναι πολύ παλιά καθώς εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Κίνα τον 2 π.Χ. αιώνα ως ένα από τα μέσα θεραπείας της κινεζικής ιατρικής. Ήταν ο Σουλιέ Ντε Μοράν, διπλωμάτης της Γαλλίας στο Πεκίνο, εκείνος που εντυπωσιασμένος από τον βελονισμό άρχισε να τον εφαρμόζει επίσημα στη Δύση, γράφοντας παράλληλα και το πρώτο σύγγραμμα βελονισμού σε ευρωπαϊκή γλώσσα (γαλλική).

Καταλυτικής σημασίας για την εξάπλωση της θεραπευτικής μεθόδου στον δυτικό κόσμο υπήρξε, ωστόσο, το ταξίδι του Αμερικανού προέδρου Νίξον το 1971 στην Κίνα, κατά τη διάρκεια του οποίου ένα μέλος της δημοσιογραφικής αποστολής εμφάνισε οξεία σκωληκοειδίτιδα και χρησιμοποιήθηκε ο βελονισμός ως μέθοδος αναισθησίας. Το γεγονός προσέλκυσε το έντονο ενδιαφέρον του κοινού και της ιατρικής κοινότητας, ενώ πολλοί Αμερικανοί γιατροί μετέβησαν στην Κίνα προκειμένου να μελετήσουν από κοντά την εναλλακτική αυτή μέθοδο ιατρικής.

Ουσιαστικά η μέθοδος συνδέεται άμεσα με την κινεζική φιλοσοφία, σύμφωνα με την οποία δίπλα στην αρτηριακή, φλεβική, λεμφική κυκλοφορία και το νευρικό σύστημα του ανθρώπινου σώματος υπάρχει ένα τέταρτο κλειστό κύκλωμα, που αντιστοιχεί σε ένα πολύπλοκο σύστημα ειδικών αγγείων (τους μεσημβρινούς), μέσα στο οποίο κυκλοφορεί η «ζωτική ενέργεια». Οι Κινέζοι υποστηρίζουν πως σε κάθε υγιή οργανισμό επιτυγχάνεται μια ομαλή διακίνηση της ενέργειας και πως όταν η ροή διαταράσσεται, είτε από εξωτερικούς παθογόνους παράγοντες είτε από εσωτερικούς, προκαλούνται μπλοκαρίσματα ενέργειας που οδηγούν το σώμα στην εκδήλωση ασθενειών.

Εφαρμογή του βελονισμού στην πράξη

Προτού ξεκινήσει η διαδικασία, ο γιατρός λαμβάνει το πλήρες ιστορικό του ασθενούς και ύστερα από κλινική εξέταση καταλήγει στην ακριβή διάγνωση και αποφασίζει τον συνδυασμό των σημείων του βελονισμού. Κατόπιν, οι λεπτές βελόνες τοποθετούνται στα επιλεγμένα σημεία του σώματος, που αντιστοιχούν σε περιοχές που μεταφέρουν μηνύματα συγκεκριμένων νεύρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου διεγείροντάς το ώστε να παραγάγει τις δικές του θεραπευτικές ουσίες. Η διαδικασία με την οποία ο βελονιστής αποκαθιστά τη φυσική κυκλοφορία της ενέργειας και επαναφέρει την ψυχική και σωματική ισορροπία του ασθενούς είναι ανώδυνη, σχεδόν αναίμακτη και διαρκεί περίπου 20 λεπτά. Ο αριθμός των συνεδριών που απαιτούνται για την ίαση ή τη δραστική βελτίωση των συμπτωμάτων ποικίλλει ανάλογα με τη φύση του ζητήματος.

Η επιστημονική καθιέρωση του βελονισμού

Ενώ αρχικά ο βελονισμός αντιμετωπίστηκε από τον δυτικό κόσμο με σκεπτικισμό, στη σύγχρονη εποχή έχει καθιερωθεί διεθνώς ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα για τη θεραπεία ποικίλων παθήσεων, τη βελτίωση συμπτωμάτων, την πρόληψη εκδήλωσης ασθενειών, την ανακούφιση από τους χρόνιους πόνους, την καταπολέμηση των εξαρτήσεων και τη γενικότερη αναζωογόνηση του οργανισμού. Στερείται παρενεργειών και είναι εντελώς ακίνδυνος όταν εφαρμόζεται επακριβώς από καταρτισμένους γιατρούς. Ποικίλα ευρήματα πιστοποιούν την αποτελεσματικότητα αυτής της πανάρχαιας, ανατολίτικης θεραπείας που πλέον προτιμάται από εκατομμύρια ασθενείς στη Δύση. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο Archives of Internal Medicine, σύμφωνα με τα οποία ο βελονισμός υπερέχει των εικονικών θεραπειών και της συνήθους φροντίδας για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας, της ημικρανίας και του χρόνιου πόνου στη μέση, στον αυχένα και στην πλάτη. Χαρακτηριστικό της επιστημονικής εγκυρότητας της μεθόδου αποτελεί και το γεγονός πως πλέον διδάσκεται στην Ευρώπη σε αρκετά πανεπιστήμια και πως στις ΗΠΑ το 64% των πανεπιστημιακών ιατρικών σχολών (Cornell, Johns Hopkins, UCLA, Maryland κ.ά.) περιλαμβάνουν τον βελονισμό στο πρόγραμμα σπουδών. 

Ορισμένες ενδείξεις βελονισμού από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

• Οσφυαλγία/ισχιαλγία
• Νευροπάθειες
• Παθήσεις γαστρεντερικού συστήματος
• Οστεοαρθρίτιδα
• Παχυσαρκία
• Εθισμοί (κάπνισμα, αλκοόλ)
• Βρογχικό άσθμα
• Νευροφυτικές διαταραχές
• Δερματικές παθήσεις
• Ημικρανία, ίλιγγοι, εμβοές

[Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Open Life, που κυκλοφόρησε με το Έθνος της Κυριακής, 23 Φεβρουαρίου]