#ΑΠΕΛΑΣΗ_ΤΩΡΑ: Το ντροπιαστικό trend στο Twitter κόντρα στην ανθρωπιά μας

Ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας Τενεσί Ουίλιαμς είχε γράψει «έρχεται κάποια ώρα που πρέπει να φύγεις, ακόμα κι αν δεν έχεις σίγουρο μέρος να πας». Αυτό το «πρέπει» το έχουν ζήσει, δίχως να το θέλουν, πολλοί λαοί. Και έχουν εκριζωθεί από τους τόπους τους, πήραν όνειρα και υπάρχοντα μέσα σε μια βαλίτσα φθαρμένη και πήγαν σε άλλους τόπους να σωθούν, να στήσουν ξανά τις ζωές τους επάνω στα ερείπια των δικών τους. Η μετανάστευση, η προσφυγιά, δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει ταυτότητα, δεν κουβαλά διαβατήριο σε ένα δισάκι. Είπαμε, πολλοί λαοί, για πολλούς λόγους, έχουν φύγει από τις χώρες τους, πήγαν σε άλλες για να μείνουν ζωντανοί. Όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα.  

Από την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου η ευρύτερη περιοχή γύρω από τη Μόρια στη Λέσβο έχει μετατραπεί σε έναν υπαίθριο, άτυπο καταυλισμό. Μάλιστα, οι εικόνες που ήρθαν νωρίς το πρωί της Πέμπτης στη δημοσιότητα, με άτομα κάθε ηλικίας να έχουν στρώσει στον δρόμο κουβέρτες και ό,τι άλλο βρήκαν, προκειμένου να κοιμηθούν, προκαλούν θλίψη. Μερικοί από εκείνους βρήκαν καταφύγιο ακόμα και σε νεκροταφείο, με μια εικόνα που κυκλοφόρησε στην Ευρώπη και δεν περιποιεί τιμή για τη χώρα μας – η οποία έχει κάνει τουριστικό σλόγκαν τα κιμπαριλίκια του Ξένιου Διός και της φιλοξενίας του. Την ίδια ώρα, το κλίμα σε αυτό το νησί παραμένει εκρηκτικό μετά και τα νέα πύρινα μέτωπα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Προσφύγων και Μεταναστών (ΚΥΤ) που ξέσπασαν το βράδυ της Τετάρτης. Η φωτιά προκάλεσε σοβαρές υλικές ζημιές σε εγκαταστάσεις της δομής οι οποίες δεν είχαν υποστεί καταστροφές.

Ίσως το χειρότερο είναι πως κάτοικοι του χωριού της Μόριας -και των όμορων κοινοτήτων, παρουσία και του Δημάρχου Μυτιλήνης, Στρατή Κύτελη- έχουν αποκλείσει τον δρόμο, στήνοντας οδοφράγματα. Πολίτες έχουν τοποθετήσει τα αυτοκίνητά τους στη μέση του δρόμου, εμποδίζοντας τη διέλευση των μηχανημάτων στη δομή φιλοξενίας για τον καθαρισμό της και την εγκατάσταση σκηνών που θα φιλοξενήσουν εκ νέου τους διαμένοντες στο σημείο. Την ίδια στιγμή, διακινείται η πληροφορία πως υπάρχουν φόβοι για περιπολίες κατοίκων, στην έσχατη περίπτωση αντιποίησης αρχής η οποία θυμίζει στην οικουμένη «μαύρες» εποχές, με δυσάρεστα γεγονότα.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπάρχουν αντίστοιχες ιδέες, δίχως λογική και, βασικά, χωρίς ανθρωπιά. Υπάρχουν κάποια ποστ των οποίων οι αποψάρες συμπυκνώνονται στο «τέλος η υπομονή μας, να τους στείλετε όλους από εκεί που ήρθαν», «οι δημοσιογράφοι τα παίρνετε για να μη μιλάτε για τους λαθρομετανάστες», «δεν μας νοιάζουν αυτοί, δεν τους καλέσαμε εδώ, μόνοι τους ήρθαν, με το έτσι θέλω». Και, το «κλασικό», με διάφορες παραλλαγές, «δεν μας ενδιαφέρει παρά μόνο η πατρίδα μας και θα αντισταθούμε, θα το δείτε», στέλνοντας ξεκάθαρα παράνομο μήνυμα ότι «θα πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας», ρίχνοντας κι άλλα κούτσουρα στη «φωτιά» του Μεταναστευτικού. Βασικά, ταΐζοντας με αναρτήσεις τα trends #ΑΠΕΛΑΣΗ ή #ΑΠΕΛΑΣΗ_ΤΩΡΑ.

Όσο κι αν είναι κουραστικό, δεν είναι μάταιο το να στηλιτεύουμε τέτοιες συμπεριφορές εθνικιστών οι οποίοι ζητούν για όλους μας τεστ DNA, λες και αυτό μπορεί να αποκαλύψει την καταγωγή μας. Αυτές τις μαύρες σκιές της δημοκρατίας μας, αυτούς τους «βρικόλακες», πρέπει να τους φέρνουμε στο φως και να «καίγονται», μαζί με τις ιδέες και τον παραλογισμό τους. Οι δημοκρατικοί πολίτες πρέπει να επαναλαμβάνουμε προς όσους δεν το καταλαβαίνουν, πως αυτοί οι άνθρωποι, οι «ξένοι», δεν έφυγαν από τον τόπο και τις εστίες τους για να βγάζουν τη νύχτα σε νεκροταφεία, έτρεξαν για να μείνουν ζωντανοί από όσα γίνονται στην πατρίδα τους. Στη θέση τους από τύχη δεν είμαστε εμείς, από καθαρή σύμπτωση δεν βρεθήκαμε ξημερώματα αυτού του Σεπτέμβρη να πλαγιάζουμε δίπλα σε μνήματα.     

Είναι ντροπή, λοιπόν, να υπάρχει στα timeline μας τα hastags #ΑΠΕΛΑΣΗ ή #ΑΠΕΛΑΣΗ_ΤΩΡΑ, δεν είναι τιμητικό για την αξία του χριστιανισμού -αγάπη προς το άνθρωπο- που επικαλούνται κάποιοι, είναι κόντρα στον ανθρωπισμό, απέναντι από τις αξίες της Ευρώπης η οποία αποτελείται από εθνότητες και εθνικότητες, ένα μωσαϊκό πολιτισμών. Και ας μη μας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό: Οι οπαδοί του #ΑΠΕΛΑΣΗ_ΤΩΡΑ, εάν περάσει η άποψή τους, αρχίζουν τώρα με πρόσφυγες, μετανάστες. Αύριο, μπορεί να ζητήσουν απέλαση και για άλλους διωκόμενους, με όλους όσους διαφωνούν μαζί τους, συνεχίζοντας να μασούν την ίδια τσίχλα-επιχείρημα «να τους πάρεις σπίτι σου». Eνώ η απάντηση είναι «σπίτι μου -και δικό σου- είναι η Ελλάδα».

Μιλώντας και γράφοντας για #ΑΠΕΛΑΣΗ_ΤΩΡΑ και άσχημο φευγιό, ο Γάλλος ποιητής Σαρλ Μπωντλαίρ, είχε γράψει: «Αγάπη: η ανάγκη να φύγεις από τον εαυτό σου». Αγάπη, επίσης, είναι να (ξε)φύγεις από τον κακό εαυτό σου για έναν άλλον άνθρωπο, ανεξάρτητα από το πού κρατά η σκούφια του, χωρίς να σκέφτεσαι τι χρώμα έχει το δέρμα του.