Η φωτεινή πλευρά του φεγγαριού

Την ηµέρα που η Κίνα δηµοσιοποιούσε ένα ιστορικό διαστηµικό επίτευγµα, την προσσελήνωση ροµποτικού αεροσκάφους της στην ανεξερεύνητη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού (Luna Incognita) αφήνοντας τη σκόνη της σε ΗΠΑ και Ρωσία, η Μαρίνα Πατούλη ανακοίνωνε την απόσυρσή της από τη διεκδίκηση του ∆ήµου Αµαρουσίου. Γενικώς στη ζωή -ακόµη και στην πλανητική- όλα τα πράγµατα έχουν τη δική τους σκοτεινή πλευρά.

Η λάµψη της κυρίας Πατούλη, µε καταγεγραµµένη καριέρα πρωτίστως ως σύζυγος του σηµερινού δηµάρχου, δεν στάθηκε αρκετή για να καλύψει τις όχι και τόσο φωτεινές πτυχές της υποψηφιότητάς της. Το ζεύγος Πατούλη, µε αξιοθαύµαστες δηµόσιες σχέσεις και ζηλευτή προβολή από τον χώρο των media, αναγκάστηκε να τσαλακωθεί αρκετές φορές τους τελευταίους µήνες για το καλό της παράταξης από την οποία προέρχεται.

Ο Γιώργος Πατούλης είχε προαναγγείλει την κάθοδό του στον δήµο της Αθήνας ως τετελεσµένη, όµως αναγκάστηκε να καταπιεί τη σκόνη της θεαµατικής προσγείωσης της υποψηφιότητας Μπακογιάννη στη φωτισµένη πλευρά της πλατείας Κοτζιά.

Η «γαλάζια» οικογένεια πρότεινε στον Πατούλη την Περιφέρεια Αττικής ευελπιστώντας πως το «γκελ» ενός υποψηφίου που έχει µάθει να κερδίζει -όχι όµως µε σύστηµα απλής αναλογικής- µπορεί να επισκιάσει την υποψηφιότητα της σηµερινής περιφερειάρχου, Ρένας ∆ούρου. Η αποχώρηση του δηµάρχου Αµαρουσίου άνοιξε τον δρόµο και τις διαθέσεις για τη Μαρίνα Πατούλη.

Ως δηµοτική σύµβουλος Πεύκης θεώρησε ότι θα µπορούσε να αξιοποιήσει την εµπειρία της, όπως επίσης και τις γνώσεις που απέκτησε στο πλευρό του συζύγου της περί τα αυτοδιοικητικά.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της έγινε όµως χωρίς τον ξενοδόχο. Να σου και πάλι η «γαλάζια» οικογένεια. Επειτα από παλινωδίες, πολλά µπρος - πίσω και ένα νέο τσαλάκωµα του Γιώργου Πατούλη, που αναγκάστηκε να αποκηρύξει την κάθοδο της συζύγου του πάλι για το καλό της παράταξης, η Μαρίνα Πατούλη απέσυρε την υποψηφιότητά της. Για τη στήριξη της οικογένειάς της αλλά και την ενότητα της «γαλάζιας» οικογένειας, όπως υπαινίσσεται στη δήλωσή της.

Κάπως έτσι µια ωραία οικογενειακή ιστορία, που θα µπορούσε να τιτλοφορείται «Εκείνος στην Αττική, εκείνη στο Μαρούσι», κάηκε από το πρώτο της κεφάλαιο. Ή αλλιώς, «τα όµορφα φεγγάρια, όµορφα καίγονται».