Περπατώντας αµέριµνα σε... ναρκοπέδιο

Oχι γιατί προκαλεί ιδιαιτέρως µε τη δηµόσια παρουσία του. Τουναντίον, έχει πολιτικό λόγο πολύ ήρεµο σε σχέση µε τα ήθη της εποχής. Oσο για τις κοινοβουλευτικές του συνήθειες (µια και είναι βασικά κοινοβουλευτικός), είναι επίσης «θεσµικότατες». Πλην όµως έκανε αυτό που θα αποκαλούσαµε «Το Λάθος»!

Ποιο ήταν αυτό; Θα το πούµε σιγά σιγά.

Να σας πληροφορήσω αρχικά ότι είναι από τους «βασικούς» της Νέας ∆ηµοκρατίας στη συζήτηση που γίνεται για τη Συνταγµατική Αναθεώρηση. Μάλιστα είχε αναλάβει να παρουσιάσει εδώ και πολύ καιρό τις θέσεις της Ν∆ για τον καταστατικό χάρτη της χώρας (τελικά αυτές τις είδαµε πολύ αργότερα και όχι µόνον από τον Κ. Τασούλα). Eτσι λοιπόν αυτές τις µέρες που η Επιτροπή Αναθεώρησης συνεχίζει τις εργασίες της για να µας παραδώσει το πόρισµά της, ο Κ. Τασούλας είναι εκεί. Μετέχει στις συζητήσεις που γίνονται, οι οποίες κινούνται σε µία σφαίρα υψηλής πολιτικής. Συζητιούνται έννοιες, ορισµοί, νοµικά ζητήµατα, ιστορικές προσεγγίσεις σε θέµατα και άλλα τέτοια δυσνόητα πράγµατα.

Καµιά φορά όµως η κουβέντα έρχεται και στα τρέχοντα ζητήµατα. Ετσι έγινε και χθες, όταν µπήκε -καθόλου τυχαία- στη συζήτηση το θέµα των δηµοσίων υπαλλήλων και της πρότασης που έχει η Νέα ∆ηµοκρατία για συνταγµατική κατοχύρωση της αξιολόγησης στο ∆ηµόσιο. Φυσικά οι κυβερνητικοί το... «πιάσανε το υπονοούµενο» και άρχισαν να αναρωτιούνται τι θέση έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τους δηµοσίους υπαλλήλους. Κάπου εκεί ο Κώστας Τασούλας λάθεψε: Μπήκε στη συζήτηση...

Μεταξύ άλλων, λοιπόν, αναφέρθηκε στην πλατεία Κλαυθµώνος, που ως γνωστόν πήρε το όνοµά της από τα κλάµατα των δηµοσίων υπαλλήλων που απολύονταν από κάθε κυβέρνηση στις αρχές του προηγούµενου αιώνα. Επίσης κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι «προσπαθείτε να τροµοκρατήσετε τους δηµοσίους υπαλλήλους ότι θα έρθει ο Μητσοτάκης» και τονίζοντας πως η αξιολόγηση που προτείνει η Ν∆ δεν σχετίζεται µε απολύσεις αλλά µε την περιγραφή της έννοιας του δηµοσίου υπαλλήλου που περιλαµβάνεται στο Σύνταγµα. ∆εν λέω ότι δεν υπερασπίστηκε τις θέσεις του κόµµατός του, ως όφειλε.

Oµως είναι σαφές ότι η συζήτηση περί µονιµότητας των δηµοσίων υπαλλήλων και γενικά περί δηµοσίων υπαλλήλων, µάλλον, θα έπρεπε να είναι... απαγορευµένος χώρος για τα στελέχη της Ν∆. Ιδίως όταν είσαι στην προεκλογική περίοδο και έχεις έναν αρχηγό που στην τελευταία του παρουσία στη Βουλή µίλησε για υψηλό κόστος του ∆ηµοσίου. ∆εν πρόκειται για «πεδίο» πολιτικής αντιπαράθεσης. Για «ναρκοπέδιο» πρόκειται.

Αν είναι να γίνει η πατάτα σε αυτό το θέµα, έχουµε µια καλή συµβουλή για όλα τα στελέχη της Νέας ∆ηµοκρατίας: Να αφήσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να την κάνει… µόνος του.