Επενδύοντας στη στρατηγική της έντασης και της καταστολής

Η ενότητα του λαού είναι αναμφίβολα το πολυτιμότερο πράγμα που πρέπει να έχουμε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Και όμως κάποιοι φροντίζουν να την δυναμιτίζουν προκειμένου να αποπροσανατολίσουν αλλά και να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους για τη διαχείριση της πανδημίας, την συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση στην οικονομία, την απελπιστική κατάσταση του ΕΣΥ. Ο λόγος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη κυβέρνηση των «αρίστων». Ο πρωθυπουργός με τις επιλογές είναι ουσιαστικά ο  ενορχηστρωτής της έντασης και του διχασμού. 

Η στρατηγική της έντασης που ακολουθεί είναι ο τρόπος, η μέθοδος  για να αποπροσανατολίσει από   τις καταστροφικές συνέπειες της επικίνδυνης πολιτικής του. Να κρύψει τις ευθύνες του για την  έκρηξη της ανεργίας, τη φτώχεια, τα λουκέτα, τις χρεοκοπίες, την απίστευτη ανασφάλεια που σπέρνει στη κοινωνία, το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία αλλά και από την  εξωτερική πολιτική που ακολουθεί μετατρέποντας τη χώρα  σε έρμαιο των επιλογών του Βερολίνου και των εκβιασμών της Άγκυρας. 

Μιλά για διάλογο όμως κάνει διάλογο με τα ΜΑΤ. Στοχοποιεί τη νεολαία, βαπτίζει «μπαχαλάκηδες» όποιους διαμαρτύρονται, συκοφαντεί  όποιους αγωνίζονται για το κράτος δικαίου, ενώ συνεχώς πλασάρει το αφήγημά του «για όλα φταίει ο Τσίπρας» κάνοντας επίδειξη της αντί-ΣΥΡΙΖΑ ψύχωσης του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως ενορχηστρώνει την ένταση είναι ότι ενώ γνώριζε για τους χούλιγκανς στη Νέα Σμύρνη αντί να προστατεύσει πολίτες και αστυνομικούς έριξε τις ευθύνες στους πολιτικούς του αντιπάλους. 

Είναι σίγουρο ότι η στρατηγική της έντασης θα έχει και συνέχεια. Είναι το όπλο όπως πιστεύει ο ίδιος για να περάσει τις νέες αντιλαϊκές επιλογές που είναι κομμένες και ραμμένες στη λογική Φρίντμαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχέδιο Πισσαρίδη που δεν είναι άλλο από μία πιστή αντιγραφή της Σχολής του Σικάγο. Αν ο Πινοσέτ  πέρασε παρόμοια σχέδια  με δικτατορία, στην Ελλάδα όπου δεν  υπάρχουν τέτοιες συνθήκες αλλά κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο Μητσοτάκης αντί να αλλάξει το σχέδιό του αλλάζει τις συνθήκες  ώστε να εφαρμοστεί τόσο το συγκεκριμένο σχέδιο αλλά και άλλες επιλογές του που ετοιμάζει υπέρ των οικονομικών ισχυρών ελίτ. Επιδιώκει και θα επιδιώξει και στο μέλλον  να αποτρέψει και να διαλύσει κάθε κοινωνική διαμαρτυρία που προκαλεί η πολιτική του. Είτε σε χώρους δουλειάς, είτε σε διαδηλώσεις, είτε σε πανεπιστήμια.  

Βεβαίως η επένδυση του στη καταστολή και τη βία αποσκοπεί και στην αποφυγή διαρροών προς ακροδεξιά σχήματα. Σε κάθε όμως περίπτωση  τη φθορά του δεν θα την αποφύγει όπως και απώλειες ακόμα και από δημοκρατικούς πολίτες που ακολουθούν τη ΝΔ. 

Είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο Μητσοτάκης στήνει ένα αστυνομικό κράτος. Ένα καθεστώς, το καθεστώς των «αρίστων» που δεν ζητά ενότητα αλλά σιωπή. Η προσπάθεια Μητσοτάκη να διχάσει στρέφοντας τη μισή κοινωνία απέναντι στην άλλη μισή δεν θα περάσει τελικά. Η Δημοκρατία που δέχεται συνεχή πλήγματα από την πολιτική του, θα διαφυλαχθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας.