Θολές υπεραπλουστεύσεις για όποιον δεν ψήφισε τις Πρέσπες

Εάν ήταν έτσι, τότε θα δεχόµασταν πως ο Π. Καµµένος στηρίζει τον Κ. Μητσοτάκη. Χλωµό. Οµοίως, δεν γίνεται όποιος ψήφισε τη Συµφωνία να προσµετράται σε όσους στηρίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα ίσχυε η κατηγορία της Φ. Γεννηµατά για τη στάση του πρώην συντρόφου της Θεοχαρόπουλου, και η εύκολη εικασία πως το ΚΙΝΑΛ συντάσσεται µε τη Νέα ∆ηµοκρατία.

Υπ’ αυτή την έννοια δεν γίνεται, επειδή οι Ζουράρις και Κόκκαλης καταψήφισαν τη Συµφωνία των Πρεσπών, να θεωρείται ότι αφαίρεσαν την ψήφο εµπιστοσύνης που έδωσαν προ δεκαηµέρου στην κυβέρνηση, άρα η κυβέρνηση δεν έχει τους 151. Γιατί αν ισχύει αυτό, τότε η κυβέρνηση οπωσδήποτε έχει περισσότερους από τους 151, καθώς µε την ίδια λογική της αξιωµατικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να προσµετρήσει κανείς και τους Στ. Θεοδωράκη, Σπ. Λυκούδη, Γ. Μαυρωτά και Θ. Θεοχαρόπουλο που υπερψήφισαν τη Συµφωνία. ∆ηλαδή χάνει δύο, κερδίζει 4, άρα έχει 153.

Υπεραπλουστευµένες ερµηνείες που θολώνουν τα πράγµατα. Ως εκ τούτου είναι απορίας άξιον πώς ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης συνεχίζει να αναλώνεται στο αφήγηµα περί απονοµιµοποιηµένης κυβέρνησης. Ο κ. Μητσοτάκης προκαλούσε το Μαξίµου να ζητήσει ψήφο εµπιστοσύνης. Το πέτυχε. Πέτυχε όµως και ο Τσίπρας να ανανεώσει την εµπιστοσύνη προς την κυβέρνησή του. Αν η Πειραιώς θεωρεί ότι οι µετακινήσεις ψήφων στις Πρέσπες συνιστούν απώλεια της δεδηλωµένης, θα έπρεπε να έχει λάβει τα µέτρα της και να καταθέσει πρόταση µοµφής. ∆εν το έκανε.

Και τώρα έρχεται ο πρόεδρος της Ν∆ να συζητεί µε τον επικεφαλής ενός ξένου µέσου ενηµέρωσης, µε µεγάλη παρεµβατικότητα διεθνώς, τον «Economist», και να υποστηρίζει πως πρόκειται για µία πρωτοφανή στην κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδας κατάσταση και ότι αυτό το γεγονός δηµιουργεί πρωτόγνωρη αστάθεια στη χώρα. Η αιτιολόγησή του στηρίζεται στην άποψη πως η ψήφιση κάθε νοµοσχεδίου θα είναι στο εξής µία άτυπη ψήφος εµπιστοσύνης. Αρα η χώρα πρέπει να οδηγηθεί άµεσα σε εκλογές και τα γνωστά. Μάλιστα. Κάπως έτσι προκύπτει το ερώτηµα: Το γεγονός πως ένα πολιτικό κόµµα εκπέµπει στο εξωτερικό το σήµα πως η Ελλάδα είναι απολύτως αποσταθεροποιηµένη και ότι βρίσκεται υπό κατάρρευση είναι µήνυµα θετικό για τη χώρα και το συµφέρον της;