Το µυστήριο του κόκκινου σάκου

Άν μπεις σε μία τράπεζα και ζητήσεις δάνειο, το πιθανότερο είναι να σε πάρουν για τρελό. Ακριβώς το αντίθετο συνέβαινε παλαιότερα: Αν αρνιόσουν να δεχτείς το προσφερόµενο δάνειο, ερχόταν ψυχίατρος να σε εξετάσει. Προϋπήρξε και η εποχή που απλώς πήγαινες στην τράπεζα καθαρός και σιδερωµένος και, εφόσον είχες ακίνητο να υποθηκεύσεις, το δάνειο το έπαιρνες.

Επί τέσσερα χρόνια το σήµα κατατεθέν της Ελλάδας ήταν ο κόκκινος σάκος του κυρίου Τσακαλώτου. Πόσες φορές µπαινοβγήκε ο σάκος αυτός στο Χίλτον; Πόσες φορές τον είδαµε στην τηλεόραση γκρο πλαν να µεταφέρει την υπόσχεση ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις; Πόσες φορές ετάισε τους «θεσµούς» µε θεσµόχορτο; Η Οικονοµική Ιστορία της Ελλάδας θα γραφτεί µελλοντικά µε βάση τα πηγαινέλα του κόκκινου σάκου.

Ο ιστορικός, µάλιστα, θα πρέπει να ανατρέξει µέχρι τον Αίσωπο, στην εποχή του οποίου οι Ελληνες δεν κουβαλούσαν έναν, αλλά δύο σάκους. Στον µπροστινό τοποθετούσαν ό,τι είχαν να εισπράξουν και στον οπίσθιο ό,τι είχαν να πληρώσουν. Σιγά σιγά ο µπροστινός σάκος άρχισε να µικραίνει, µέχρι που εξαφανίστηκε, διότι ο Ελληνας δεν περίµενε πλέον να εισπράξει οτιδήποτε. Αντιθέτως, έπρεπε να πληρώσει ολοένα και περισσότερα, οπότε το µέγεθος του οπίσθιου σάκου συνεχώς µεγάλωνε. Ετσι καταλήξαµε στον µεγάλο κόκκινο σάκο του κυρίου Τσακαλώτου.

Μια μέρα, όµως, ο κόκκινος σάκος εξαφανίστηκε. Αντ’ αυτού, ο υπουργός εθεάθη µε έναν µαύρο. Ισως -εν όψει της εκδόσεως οµολογιακού δανείου- ο κύριος Τσακαλώτος σκέφτηκε να βελτιώσει την εµφάνισή του, όπως βάζαµε άλλοτε τα καλά µας για να ζητήσουµε δάνειο από την τράπεζα.

Αλλά τι απέγινε ο κόκκινος σάκος; Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο υπουργός τον έκαψε την ηµέρα που τελείωσε το µνηµόνιο. Αλλοι λένε ότι τον έκρυψε, γιατί µπορεί στο µέλλον να χρειαστεί. Ηταν εµβληµατικός ο σάκος όσο τον βλέπαµε· εµβληµατικός παραµένει και τώρα που η τύχη του αγνοείται.