Φίλαθλη πολιτική: Ο Ερντογάν και το ποδόσφαιρο στην Τουρκία

Αυτής που ίδρυσε, αυτής που υποστήριζε και της οµάδας της γενέτειράς του. Οχι την απόδοσή τους, αλλά την ευαρέσκειά του που ξεκόλλησαν από τις χαµηλές θέσεις και τον σκεπτικισµό του που δεν µαζεύουν κόσµο στα γήπεδα.

Θα µου πείτε πως υπήρχαν και υπάρχουν πάντοτε αρχηγοί κρατών αλλά και διάσηµα πρόσωπα που εκδηλώνουν την αγάπη τους στο ποδόσφαιρο και σε µια οµάδα που προτιµούν. Και δεν έχω κανέναν λόγο να συµπαθώ έναν αυταρχικό ηγέτη που λειτουργεί σε τόσο πολωτικό επίπεδο, επιλέγοντας εσωτερικούς εχθρούς, χωρίς να διστάζει να τους φυλακίζει και να τους καταπονεί, επικαλούµενος λόγους «εθνικής ασφαλείας».

Αλλά αυτή η αναφορά που του προσδίδει µια φίλαθλη πτυχή µού θύµισε έντονα ότι πριν επικρατήσουν οι Οθωµανοί στις χώρες του Βυζαντίου, στον Ιππόδροµο της Κωνσταντινούπολης και άλλων µεγάλων πόλεων της αυτοκρατορίας, στα βαθιά χρόνια, υπήρχαν οι δήµοι (κάτι σαν αθλητικά σωµατεία µε µεγάλη απήχηση) µε τέσσερα χρώµατα (Πράσινοι, Βένετοι, Λευκοί και Ρούσιοι) που αργότερα συγχωνεύτηκαν στα δύο πρώτα. Οι επικεφαλής τους «δήµαρχοι» ήταν ένα είδος τοπικής αυτοδιοίκησης, που τους αναγνωρίζονταν µερικά προνόµια. ∆ιέθεταν κάποια εκπροσώπηση σε δηµόσιες τελετές, αλλά διέθεταν τέτοιον φανατισµένο οπαδικό µηχανισµό, ώστε κάθε τόσο τάραζαν την ειρήνη µε επικές συγκρούσεις, δολοφονίες και έκτροπα. Οχι λίγες φορές έκαψαν ολόκληρες συνοικίες, µε αποκορύφωµα τη Στάση του Νίκα το 532 µ.Χ., που οδήγησε σε ανθρωποσφαγή. Ακόµη και η σφαγή του Ιπποδρόµου στη Θεσσαλονίκη, επί Θεοδοσίου, ξεκίνησε επειδή εµποδίστηκε ένας εξαιρετικά δηµοφιλής αρµατηλάτης.

Και πού δένουν αυτά µε τον Ερντογάν; Στο ότι, για πολλούς αιώνες, οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, οι διεκδικητές του θρόνου αλλά και οι γυναίκες τους ήταν παθιασµένα υπέρ τω Βένετων ή των Πράσινων! Και µάλιστα οι εύποροι ήταν µε τους Βένετους (δηλαδή τους «Γαλάζιους»), ενώ τους Πράσινους τους αγαπούσαν οι φτωχοί.

Εχουν παράδοση λοιπόν τα γαλάζια και τα πράσινα καφενεία. Και ο Ερντογάν πολιτικά µιλά για τα γούστα του στην µπάλα