Η δημιουργία κρίσεων ως μέσο επιβίωσης: Η περίπτωση της Βόρειας Κορέας

Στις 24 Μαρτίου, η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε την πρώτη, μετά το 2017, δοκιμή διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου. Ο πύραυλος πραγματοποίησε μια πτήση περίπου μιας ώρας και κάλυψε μια απόσταση 1.100 χιλιομέτρων. Από την πορεία που διέγραψε, καθώς και το ύψος που έφτασε ο πύραυλος φαίνεται πως πρόκειται για ένα νέο και βελτιωμένο μοντέλο από αυτόν που εκτοξεύθηκε το 2017. Η κλιμάκωση από πλευράς Βορείου Κορέας αποτελεί μια ξεκάθαρη προσπάθεια να ασκήσει πίεση στον νότιο γείτονα της δοκιμάζοντας όπλα τα οποία μπορούν να υπερκεράσουν την αντιπυραυλική ασπίδα της Σεούλ και να λειτουργήσουν αποτρεπτικά προς τις ΗΠΑ. Ωστόσο, ένας ακόμα λόγος για τον οποίο η Βόρεια Κορέα συχνά δοκιμάζει τις αντοχές της διεθνούς κοινότητας είναι πιο πρακτικός. Η αποκόμιση οφελών, τόσο διπλωματικών όσο και οικονομικών.

Η τακτική της δημιουργίας κρίσεων από σχετικά αδύναμους δρώντες του διεθνούς συστήματος με στόχο να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων για να μπορέσουν να επιτύχουν στρατηγικά οφέλη είναι παλαιά. Μόλις η διεθνή κοινότητα στρέψει την προσοχή της προς την κρίση ο θύτης μπορεί να διεκδικήσει πολλαπλά οφέλη με την υπόσχεση της αποκλιμάκωσης. Ένα τέτοιο πρόσφατο, αποτυχημένο, παράδειγμα είναι η προσφυγική κρίση στα σύνορα με την Λευκορωσία την οποία χρησιμοποίησε ο Λουκασένκο ως μοχλό πίεσης για την απόσυρση των κυρώσεων από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας η δημιουργία κρίσεων έχει αναδειχθεί ως έναν από τα βασικότερα μέσα για την επιβίωση του κράτους. Ο ηγέτης της Βορείου Κορέας ακολουθεί πιστά την τακτική του πατέρα του και του παππού του σύμφωνα με την οποία δημιουργούσαν τεχνητές κρίσεις για να μπορέσουν να επιτύχουν κάποια συμφωνία με τις ΗΠΑ και να αποκομίσουν κυρίως οικονομικά οφέλη. Επιπλέον, η τακτική της Βορείου Κορέας ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό μοτίβο. Με την εκλογή ενός νέου προέδρου των ΗΠΑ η Βόρεια Κορέα δημιουργεί μια τεχνητή κρίση για να προκαλέσει το ενδιαφέρον του νέου προέδρου. Από το 1994 και μετά στα δύο πρώτα χρόνια διακυβέρνησης του νέου προέδρου η Βόρεια Κορέα ακολουθεί την ίδια παράδοση. Με την προσοχή της προεδρίας Μπαιντεν στραμμένη στην Ουκρανία η Βόρεια Κορέα δημιουργεί ακόμα μια κρίση για να υπενθυμίσει στον Αμερικανό πρόεδρο πως η απειλή υπάρχει ακόμα.

Από τον Μάιο του 2021 ο Πρόεδρος Μπάιντεν είχε δηλώσει πως θα επιχειρήσει την διπλωματική προσέγγιση με την Βόρεια Κορέα. Ωστόσο, έκτοτε δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για την θέσπιση ενός διαύλου επικοινωνίας. Προφανώς και δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε τον κίνδυνο κατοχής πυρηνικών όπλων με συστήματα μεταφοράς ικανά να πλήξουν τόσο Ευρωπαϊκούς όσο και Αμερικανικούς στόχους από ένα αυταρχικό καθεστώς όπως η Βόρεια Κορέα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα πραγματικά κίνητρα και να υιοθετούμε πολιτικές που ανταποκρίνονται κατάλληλα.