Καμαρούλα μια σταλιά

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε την «πάλη των τάξεων». Για την «πάλη των διαφορετικών γενεών» που θα διαβιούν πλέον όλοι μαζί κάτω από την ίδια στέγη, μαθαίνουμε τώρα. Πρόκειται για μία σύγκρουση οξεία, που λαμβάνει χώρα στις πατρογονικές εστίες, στις οποίες έχουν επιστρέψει και πάλι τα ένδοξα τέκνα. Μια πενταετία να τελειώσουν στην Πάτρα το Μαθηματικό, μετά να τελειώσουν το στρατιωτικό, κατόπιν να εργαστούν σε φροντιστήριο, ωρομίσθιοι σε ολοήμερο σχολείο, μπάρμαν τα σαββατόβραδα, να κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου κατ' οίκον και τις αποκριές τους ζογκλέρ σε παιδικά πάρτι επιστρέφουν και πάλι με το πτυχίο σε κορνίζα στο μαλακό κρεβάτι του εφηβικού τους δωματίου. Ακόμη κι αν στα 30 τους δε θεωρούνται έφηβοι, θα ακουμπήσουν το κεφάλι τους στην ίδια μαξιλαροθήκη που είχε τον Μίκυ Μάους στάμπα, μπας και δουν και πάλι όνειρα γλυκά, με τον εφιάλτη της ανεργίας να καιροφυλακτεί.

Το οικογενειακό τραπέζι και πάλι σε πλήρη απαρτία. Από τη μία ο κανακάρης ψάχνει μονίμως μία αξιοπρεπή δουλειά στο ίντερνετ, πιο δίπλα η μαμά να ρίχνει μια ματιά μην καεί το σουφλέ στο φούρνο και στην κεφαλή του τραπεζιού από ανέκαθεν ο μπαμπάς να κοιτά καχύποπτα τον – καθόλου «άσωτο» με τέτοιες σπουδές -, αλλά άνεργο υιό. Δεν προλαβαίνει να σβήσει ο φούρνος και η κουβέντα ανάβει.

Με τη μπουκιά στο στόμα λογομαχούν. Ξεκινώντας από τις συντάξεις, φτάνουν σε ζητήματα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, από την πυρηνική ενέργεια και την ελλιπή ιατρική περίθαλψη μέχρι την αντιμετώπιση του φαινόμενου του θερμοκηπίου και την κατασπατάληση όλων των αποθεμάτων ενέργειας. Αν τον περασμένο αιώνα, ντεμπουτάριζε η «πάλη των τάξεων» του Καρλ Μαρξ, τώρα ήρθε η ώρα για την «πάλη των γενεών». Ο νέος να υπερασπίζεται με μένος, ότι ο πλανήτης βαδίζει ολοταχώς στο ψήσιμο και την καταστροφή, και ο παλιός να χασκογελάει ειρωνικά, λέγοντας πως όταν η Γη αρχίσει να ροδίζει… να σβήσουνε τον φούρνο. Με το ένα χέρι να κρατάει το πιρούνι και με το άλλο να δείχνει τον πατέρα του, τονίζοντας ότι η γενιά του κατασπατάλησε όλα τα αποθέματα ενέργειας. Πως θα πρέπει να επενδύσουμε τάχιστα σε ανανεώσιμες μορφές ενέργειας μπας και προλάβουμε να καλύψουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες. Όμως υπάρχουν και τα ευχάριστα. Ο μικρός πέρασε κι αυτός στο Μαθηματικό της Πάτρας. Πια ευχάριστα δηλαδή; Άντε τώρα να ψάχνεις πάλι να νοικιάσεις διαμέρισμα. Πιο συγκεκριμένα καμαρούλα μια σταλιά δύο επί δύο. Πως όμως, αφού ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεν αντέχει. Από την άλλη μεριά μπορείς όμως να αποτρέψεις την ορμή ενός νεοφώτιστου φοιτητή, που μόλις ετοιμάζεται να ζήσει την φοιτητική ζωή; Πού πήγε η φυσική ροπή για ανεξαρτησία και απογαλακτισμό της νέας γενιάς; Την κατάπιε αμάσητη η οικονομική κρίση, τα υψηλά ενοίκια και το δυσβάσταχτο κόστος ζωής. Κι αν η προηγούμενη γενιά κατασπατάλησε όλα τα αποθέματα ενέργειας, αυτή η γενιά θα κατασπαταλήσει όλα τα αποθέματα υπομονής των γονιών της, οι οποίοι μετατράπηκαν σε “αχθοφόρους” των οικονομικών βαρών.