ΚΙΝΑΛ: Βιτριολικός λόγος, στρατηγική ήττα

Τα τελευταία καταφύγια των πολιτικά απελπισµένων είναι ο βιτριολικός λόγος, οι θεωρίες της συνωµοσίας και λεηλασίας, η µετατροπή ενός κόµµατος σε Κούγκι πανταχόθεν βαλλόµενο. Η ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ για τα δύο πρώην στελέχη του που υπουργοποιήθηκαν είναι το κερασάκι σε µια δηλητηριασµένη τούρτα οµιλιών, δηλώσεων και ανακοινώσεων που προηγήθηκαν και αποτυπώνουν τη ραγδαία φθορά και ιδεολογική αποσταθεροποίηση ενός κόµµατος του οποίου ο γεννήτορας, µέχρι χθες, αποτελούσε τον κορµό της Κεντροαριστεράς.

Στη συζήτηση στη Βουλή για τη Συµφωνία των Πρεσπών εµβρόντητοι οι πολίτες της δηµοκρατικής παράταξης άκουσαν την πλειονότητα των βουλευτών του ΚΙΝΑΛ να συναγωνίζονται σε εθνικιστικό παραλήρηµα τους πιο φανατικούς «µακεδονοµάχους» της άκρας ∆εξιάς. Οπως εύστοχα έγραψε ένας παλιός εδαΐτης αγωνιστής, ο οποίος µετά έγινε δήµαρχος στο Κερατσίνι και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ο Χρήστος Φωτίου: «Αφήστε κάνα σύνθηµα και για τον Φαήλο Κρανιδιώτη».

Ορισµένοι έγκαιρα είχαµε προειδοποιήσει για την ανάγκη να µην επαναπαυθεί η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ στην επιτυχία της µεγάλης προσέλευσης  στην εκλογή ηγεσίας. Οτι αυτοί οι 210.000 προοδευτικοί πολίτες έδωσαν ένα «παρών», δεν έδωσαν λευκή επιταγή. Εξηγήσαµε ότι ο όρος στρατηγική ήττα (ένας έφτασε να µιλάει και για ταπείνωση) του ΣΥΡΙΖΑ παγιδεύει το ΚΙΝΑΛ σε µια ακραία αντι-ΣΥΡΙΖΑ πολιτική, βολική για τη Ν∆, αλλά καταστροφική για το ΚΙΝΑΛ. Το νέο εφεύρηµα ότι «στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ σηµαίνει στρατηγική νίκη του ΚΙΝΑΛ» αντιβαίνει στους νόµους της λογικής και της αριθµητικής. Το ΚΙΝΑΛ οδηγείται σε στρατηγική ήττα.

Η άνοδος της ακροδεξιάς και η ρυµούλκηση της Κεντροδεξιάς από την εθνικολαϊκιστική ατζέντα υποχρεώνουν τις προοδευτικές δυνάµεις να συνεννοηθούν και να συσπειρωθούν. Αυτή είναι η τάση την οποία δεν αντιλαµβάνεται η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ καθιστώντας το κόµµα αυτό ανάδελφο στην ευρωπαϊκή Σοσιαλδηµοκρατία. Αντί να ασχοληθεί µε την πολιτική και τη µεγάλη εικόνα, βυθίζεται στη µικροπολιτική, αντί να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να θορυβηθεί, βρίσκει συνεχώς εχθρούς, εξαγορασµένους, κυνηγούς καρέκλας. ∆εν περνάει από το µυαλό της ότι η πολιτική της είναι που απογοητεύει και διώχνει ανθρώπους. Αλλά και στο επίπεδο της µικροπολιτικής δεν ευτύχησε. Γιατί όλα αυτά που καταγγέλλει µε µετακινήσεις βουλευτών και άλλα, τα διέπραξε πρώτη σε βάρος του Ποταµιού και της Ενωσης Κεντρώων.

Το ΚΙΝΑΛ, ως οργανωµένο κοµµάτιυπόλοιπο της πάλαι ποτέ Κεντροαριστεράς, δεν µπορεί να παίξει ρόλο στη συγκρότηση προοδευτικού µετώπου. Οµως αυτό δεν ισχύει για τους 210.000 που του έδωσαν το τελευταίο φιλί ζωής. Οι πολίτες αυτοί µε σταθερό µ έτωπο απέναντι στη ∆εξιά και την ακροδεξιά θα συµβάλουν στη συγκρότηση του προοδευτικού µετώπου.

Γράφει ο Νίκος Μπίστης