Μάγκες, πιάστε τα γιοφύρια

Δεν πρόλαβε καλά καλά να δώσει το σύνθηµα ενάντια στις «Γέφυρες» µεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Κεντροαριστεράς η Φώφη Γεννηµατά και βρέθηκε ο πιο πρόθυµος υπέρµαχος: Ο Ανδρέας Λοβέρδος. Από χθες κήρυξε (έναν ακόµη) ανένδοτο. Oπως µας δήλωσε, «είµαστε σε πόλεµο µε τον ΣΥΡΙΖΑ»!

Βέβαια ο ίδιος είναι «σε πόλεµο» µε τον συγκεκριµένο χώρο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Κάτι που αποδεικνύει περίτρανα µε κάθε ευκαιρία. Από τις εξεταστικές για τα σκάνδαλα στον χώρο της Yγείας, όπου φρόντισε να ξιφουλκήσει δεόντως, µέχρι τις παρεµβάσεις του στα ΜΜΕ τον καιρό που οι σχέσεις ΚΙΝΑΛ - ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν στην κατάσταση που είναι σήµερα.

Μόλις προχθές, άλλωστε, οι δηµοσιογράφοι αναρωτιόµασταν «τι µύγα τον τσίµπησε» όταν έστησε καβγά µε τον Νίκο Βούτση για το Ιδρυµα της Βουλής. Για θέµατα που ουσιαστικά... δεν υπήρχαν, όπως ακόµη και ο ίδιος αναγκάστηκε ουσιαστικά να παραδεχθεί. Εν ολίγοις ο Ανδρέας Λοβέρδος βρίσκεται σε µια κατάσταση που ούτως ή άλλως επιθυµούσε και ευελπιστούσε άλλωστε να βρεθεί και ο πολιτικός του φορέας.

Εχει αυτή η συµπεριφορά πολιτική εξήγηση; Νοµίζω ναι και σαφέστατη. Πριν απ’ όλα πιστεύω πως έγκειται στη γνώση που έχει ο Ανδρέας Λοβέρδος για τον χώρο που αποκαλούµε «Αριστερά». Κυρίως εξαιτίας των «περιπλανήσεων» που έκανε εκεί στα νεανικά του χρόνια. Με βάση αυτό, µάλλον κατανοεί ότι οι πολιτικές του επιλογές -κυρίως στα χρόνια της κρίσης- έχουν καταστήσει την αντιπαλότητα µε τον χώρο αυτό πολιτικό µονόδροµο για τον ίδιο. Είναι «κόκκινο πανί» και το γνωρίζει, µε απλά λόγια.

Η ενθουσιώδης δηµόσια υποστήριξη των πρώτων «µνηµονιακών» µέτρων του ΠΑΣΟΚ το 2009, η σπουδή που έδειξε ως υπουργός της κυβέρνησης Παπαδήµου, η µετέπειτα συµµετοχή του στην κυβέρνηση Σαµαρά, η υπόθεση των οροθετικών γυναικών. Ολα αυτά συνιστούν ένα συγκεκριµένο πολιτικό προφίλ από το οποίο δύσκολα µπορεί κανείς να ξεφύγει. Οσο µεγάλες δυνατότητες πολιτικών ελιγµών και αν έχει.

Αναρωτιέµαι αν αυτό εξηγεί σε έναν βαθµό και τη µεγάλη επιθετικότητα που δείχνει ο Ανδρέας Λοβέρδος απέναντι στα στελέχη και στους ανθρώπους του χώρου του που προσεγγίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η «αντισύριζα» στάση του ΚΙΝΑΛ είναι η µόνη πλέον που µπορεί να υπηρετήσει. Αυτό ίσως δεν είναι η εξήγηση για τις πεποιθήσεις του, είναι όµως µια εξήγηση για τον ζήλο του.