Γαλαζοαίματες διηγήσεις

Ο Κωνσταντίνος Γκλύκσμπουργκ κηδεύεται. Διαβάζω ότι πολλοί γαλαζοαίματοι θα επισκεφθούν τη χώρα μας για την κηδεία. Μου δημιουργείται αμέσως η απορία τι σημαίνει γαλαζοαίματος. Το BBC History Revealed μου λύνει την απορία. Ο όρος ξεκίνησε από την Ισπανία τον μεσαίωνα και χρησιμοποιήθηκε στην Αγγλία τον 19ο αιώνα. Αναφέρεται στους ευγενείς "καθαρής γοτθικής καταγωγής" με διάφανο δέρμα το οποίο τονίζει τις γαλάζιες φλέβες τους, σε αντίθεση με τους περισσότερους από εμάς που μας χτυπάει ο ήλιος και ο άνεμος. 

Αν κοιτάξει κανείς μια εξέταση αίματος θα διαπιστώσει ότι το αίμα όλων συνίσταται κυρίως από ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια τα οποία βρίσκονται μέσα στο πλάσμα. Δεν υπάρχουν γαλαζοσφαίρια και γαλαζοαίματο υποείδος του Homo sapiens.

Η βιολογία και η φύση έχουν τους νόμους τους που ισχύουν δημοκρατικά για όλους. Η ανθρωπότητα όμως πολύ συχνά βδελύσσεται τη δημοκρατία. Το 1962 η κυβέρνηση Καραμανλή έδωσε προίκα στην αδελφή του εκλιπόντος 30.000 χρυσές λίρες (περίπου 14 εκατομμύρια ευρώ, αφορολόγητα) ως "συμβολή του ελληνικού λαού εις την αποκατάστασιν της βασιλόπαιδος Σοφίας…" Κατά πηγές της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα το πραγματικό ποσόν ήταν 100.000 έως 200.000 λίρες. 

Θυμάμαι στις αρχές της δεκαετίας του 1960 όταν μας παρέταξαν στον κεντρικό δρόμο του Ναυπλίου απ' όπου θα περνούσαν οι γονείς του Κωνσταντίνου, Βασιλιάς Παύλος και Βασίλισσα Φρειδερίκη για να επιδώσουν προίκες "εις απόρους κορασίδας". Εμείς οι μικροί μαθητές είχαμε υποχρέωση να φωνάζουμε ρυθμικά "ζήτω". Τα άπορα κορίτσια, σκουπίζοντας τα δάκρυα και τη μύτη τους, έπαιρναν ένα βιβλιάριο και φιλούσαν το χέρι της βασίλισσας. Η πηγή των χρημάτων ήταν άγνωστη αλλά όλοι υπέθεταν ότι ήταν από το υστέρημα της βασιλικής οικογένειας.

Αργότερα μάθαμε ότι η Φρειδερίκη υπήρξε νεαρό μέλος της χιτλερικής νεολαίας στην πατρίδα της τη Γερμανία και αργότερα, κατά τους New York Times, υποστηρίκτρια των δυνάμεων του Άξονα. Όταν ο γιος της αναγορεύτηκε βασιλιάς ήταν κοινό μυστικό ότι εκείνη κυβερνούσε παρασκηνιακά την Ελλάδα με τον Κωνσταντίνο θεατή. 

Θυμάμαι το 1974 τη θλιμμένη έκφραση του Κωνσταντίνου στην τηλεόραση όταν ζητούσε από τον ελληνικό λαό να τον επαναφέρει. Υπηρετούσα στα σύνορα με τις ένοπλες δυνάμεις σε επιστράτευση. Οι Τούρκοι είχαν εισβάλει στην Κύπρο. Ήταν η τελευταία πράξη του δράματος της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Διερωτώμουν τότε πώς θα ήταν η Ελλάδα αν δεν είχαμε στον θρόνο τη δυναστεία των Γκλύκσμπουργκ. Αν δεν είχαμε τον Βενιζέλο να συγκρατεί διαρκώς τις στρατηγικές παρορμήσεις του άλλου Κωσταντίνου Α' στους βαλκανικούς πολέμους και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι πιθανό, αν οι εισαγόμενοι βασιλείς μας είχαν το ελεύθερο, η Ελλάδα να μην εκτεινόταν πέρα από τη Θεσσαλία. 

Λίγες ημέρες μετά την αξιοθρήνητη παρουσία του Κωνσταντίνου Γκλύκσμπουργκ στην τηλεόραση, στις 8 Δεκεμβρίου 1974, ψηφίσαμε στο δημοψήφισμα για τη μοναρχία.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής που θα τον σκεπάσει.